NIEUWE
TÊt Nieuws- en Advertentieblad NÈf
voor de Provincie Utrecht. |3J
Qofememee
FEUILLETON.
No. 28.
Zaterdag 6 April 1912.
41e jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDA6
PREMIE
LENTE.
BUITENLAND.
VERVLOEKT EN VERSTOOTEN.
Amersioortsche Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden met Zondagsblad 1.15;
Franco per post door het geheele Kijk 1.25.
Afzonderlijke Nnmmers 3 Cent.
Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER.
BureauLangestraut 77. Telephoonn0. 69.
AD VERTENTIËN:
Van 16 regels f 0.50; iedere reg9l meer 7Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
voor de lezers van deze courant
Het heden verschenen le Nummer
van den vierden Jaargang van
bevat o. a.
Een portret van Hare Majesteit de
Koningin-Moeder, beschermvrouw van
het Haagsche Vrouwen-Comité van
het Ned. Roode Kruis. Vliegkunst
te Monaco. Een marktdag te Nun-
speet, met 2 foto's. De gevolgen
van Engelsche spionnagevrees, met 2
foto's. Bloembollenveld te Lisse,
Maart 1912. De nieuwe Beurs te
's-Gravenbage. Prins Hendrik te
Amsterdam, met een foto van de
plechtigheid, waarbij aan Dr. van der
Stok de De Ruyter-medaille wordt
overhandigd. Veetentoonstelling te
Rotterdam van de Hollandsche Maat
schappij van Landbouw, met 2 foto's.
De driedubbele»moord van de
apachen te Parijs,, met foto's van de
vermoedelijke daders, zoomede een
foto van de aangehouden auto eu van
het Bijkantoor van de Société Géné
rale, waar de gruwelijke moord plaats
vond. De medaille, aangeboden aan
Professor Korteweg, bij gelegenheid
van zijn 25-jarig hoogleeraarschap.
De vliegenier Willem Reinders te
Veendam, met foto van de door hem
zelf geconstrueerde vliegmachine.
De wonderbare put te Hillegom.
De gedenksteen, ter eere van Jan van
der Heyden, uitvinder van de slang
brandspuiten.
Voorts portretten van bekende land-
genooten, bet vervolg van den boeien-
den, Haagschen roman «Zieleleeda,
door Eline van Stuwe (Jacqueline
Reyneke van Stuwe). Het Kinder
nummer Ons Prinsesje, met onder
houdende lectuur voor de jeugd en
een prijsraadsel, waarbij 50 prijzen
worden uitgeloofd en ten slotte de
Rubriek van Redacteur X, met een
prijsraadsel, voor de goede oplossing
waarvan eveneens 50 prijzen worden
beschikbaar gesteld.
De geabonneerde
wonende
wateren zullen hun golven en golfjes I die met meer aardsche goederen ge
weer laten rollen en kabbelen, de een- zegend zijn, kunnen reizen en trekken
wenscht zich te abonneeren op het
weekblad „PAK ME MEE", tegen den
prijs van 3'/j cents thuis bezorgd.
De winter is voorbij en de lente is
weer gekomen. De boomen, die zoo
langen tijd kaal hebben gestaan, weken
en maanden achtereen buo naakte
takken hemelwaartsch hebben gehou
den, van al hun pracht ontdaan
de boomen geven weer teekenen van
leven, ze beginuen weer uit te botten
en straks zullen ze weer met hun
heerlijk groen gebladerte zijn getooid.
De velden, in den herfst dor en kaal,
in den winter mot een weliswaar sier
lijk, vlekkeloos wit sneeuwtapijt bedekt
de velden beginnen weer te groenen
en als over eenige weken de bloemen
uit den grond zijn opgeschoten, dan
zal dit groene tapijt met zijn duizenden
bloemen in verschillende kleuren prach
tiger en schooner zijn dan het sierlijk
ste witte sneeuwtapijt. De vogelen, die
ons in den herfst hadden verlaten om
hel koude winterjaargetijde in warmer
streken door te brengen de vogelen
komen weer terug en nog slechts kor
ten tijd behoeven we maar te wachten
of ze zullen ons weer op hun heerlijke
tonen vergasten. De wateren, in den
winter met een ijskorst bedekt, waarop
we we willen niet ondankbaar zijn
waarop we met onze schaatsen
onder de voeten konden rijden en
glijden naar hartelust, en we denken
dan vaak ook nog met vreugde aan
die genoeglijke winterdagen de
den en andere watervogels zullen weer
statig ronddrijven op de watervlakten,
de visscben zullen weer spartelen en
springen in het nat, hun element, de
scheepjes zullen de plassen weer sieren
met huD blanke zeilen, en ook dit
alles zal mooi en schoon zijn in 's men-
jschen oog, misschien mooier en schoo
ner nog dan de ijsvloer en de zich
daarop vermijende mensch.
De winter is voorbij en de lente is
weer gekomen. Geheel de natuur is
veranderd en ze zal nog veel veran
deren. Als verjongd zal ze ons straks
weer toeschijnen als boom en bloem
en blad ons hun heerlijkste kleuren
en geuren weer aanbieden, als de
vogelen in veld en boom en lucht
ruim ons hun helderste en zoetste
geluiden weer doen hooren. O, de
lente is zoo schoonDan kunnen we
weer wandelen en dwalen in bosch
en veld, dan kunnen we weer met
groote teugen genieten van 't mooie
rondom ons, dan kunnen we ons weer
te goed doen aan de edele natuur,
dan kunnen we ons weer verlustigen,
dan kunnen we ons weer verzadigen
aan al datgene wal de natuur ons
zoo ruimschoots biedt en wat we in
herfst en winter moesten ontberen.
De winter is voorbij en de lente is
weer gekomen. De zon komt 's mor
gens vroeger op en later gaat ze
's avonds onder. De koesterende zon
nestralen wekken op alles wat dood
en uitgeleefd scheen ze brengen nieuw
leven onder de menschen, de dieren,
de boomen en de planten. Ze zijn
voorbij, de korie, donkere, trieste
dagen en straks zal alles helder, vroo-
lijk en opgeruimd zijn om ons heen.
De lente brengt wèl veel verandering
teweeg, eu die verandering is een
gunstige verandering, een verandering,
waar alles wat leeft dankbaar voor
zal zijn.
En dan zijn er nog van die men
schen, die altijd klagen, altijd maar
weer klagen dat ze niet zooals zij,
naar verre streken, om le genieten
van 't schoone daar.
Zeker, aan de Rivieren is 't schoon.
Zwitserland met zijn hooge bergen
en zijn dalen en zijn bergmeren biedt
veel verrukkelijks, maar niet alleen
daar kan men genieten. Ieder land
iedere streek beeft zijn bekoorlijk
heden, maar dat bekoorlijke is niet
bekoorlijk als men zoo nabij dat land
of die streek woont. Althans, zoo
schijnt het. Want boevelen der rijken
genieten van 't schoone in eigen land
Slechts enkelen maal! Liever gaan ze
naar andere landen, niet omdat 't
daar mooier is ze mennen 't wel
maar omdat 't daar anders is dan hier.
Omdat 't daar anders is, anders dan
hier waar ze wonen en waar 't schoone
voor hun «oude kost» is, daarom zijn
ze niet tevreden mei 't schoone hier
in eigen land en reizen ze naar andere
landen, meenende dat 't daar mooier
en schooner is als hier. Dat 't hier
niet is om te kunnen genieten, moet
men niet zeggen. Want waarvan dan
toch dat talrijk vreemdelingenbezoek
aan ons land? Waarom komen hier
zoovele Amerikanen, Engelschen en
menschen van andere nationaliteit?
Omdat 't hier mooier is als in hun
eigen land? Neen, daarom niet, maar
omdat 't hier anders is als in hun
land.
Die menschen uit ons land, die in
andere landen genot en ontspanning
zoeken, zullen de mooie plekjes in ons
land wel kennen en daarom gaan ze
nu naar den vreemde. Maar de meer
gewone menschen, die een reis ook
eens zouden willen doen om eens
iets anders dan het gewone te zien,
kennen ook zij Neerlands schoonste
plekjes. Kennen ze de Veluwsche bos-
schen, de Fnesche meren, de Zuid-
Limburgsche heuvelen Nederland is
wel klein, maar toch valt er nog wel
te genieten voor hen.
De staking in Engeland.
Het bestuur van den Mijnwerkers-
bond adviseert tot hervatting van den
arbeid. Tegen Zaterdag is e9u natio
nale conferentie van mijnwerkers bij
eengeroepen.
De olTicieele uitslag van de stemming
der mijnweikers is: 201,013 voor en
244,011 tegen hervatting van den
arbeid.
Daar er geen meerderheid van
tweederde der uitgebrachte stemmen
is, adviseert het uitvoerend comité
tot hervatting van den arbeid. Of dit
advies zal worden opgevolgd, zal op
de Zaterdag te houden nationale con
ferentie worden beslist.
Zooals te verwachten was, heeft het
bestuur van den Engelschen mijn-
werkersbond, niettegenstaande den
ongunstigen uitslag van de stemming,
den raad gegeven den arbeid te her
vatten. De stemming is wel merk
waardig uitgevallen. De mijnwerkers
in Zuid-Wales, die onmiddellijk vol
deden aan den oproep tot staking
zijn tbans voor hervatting van het
werk en de arbeiders uit het Noorden,
die slechts tegen wil en dank den
strijd aanvaardden, zouden dien thans
gaarne tot hel uiterste willen vol
houden.
Zaterdag zal nu een nationale con
ferentie van mijnwerkers worden ge
houden, die beslissen zal of de raad
van het bestuur opgevolgd zal worden.
De «Daily Mail» is heel gerust omtrent
den afloop en beschouwt het als zeker,
dat binnen een week weder overal in
de mijnen gewerkt zal worden.
«Er zal,c zegt het blad, «geen pressie
op de arbeiders worden uitgeoefend;
deze hebben ruimscboots hun bekomst
van de staking.
Bovendien zijn de verschillende
districtskassen uitgeput, zoodat er geen
ondersteuning meer wordt uitgekeerd.
Woensdag werkten in Warwicksshire
Staflordsbire, Bristol, Forest of Dean,
Een Roman uit de laatste Poolsche Revolutie
van
JULIUS ALIOZKT.
18)
Graaf Dewbinsky dankte en een
kwartier uur later, na een sober ont
bijt genuttigd te hebben, reed hij aan
de spits der twee honderd opstande
lingen in de richting van Sandomir,
in welks nabijheid, bij Mikaloorze,
Langiewicz zijn legerkamp had opge
slagen.
Langiewicz, die een regelmatigen
generalen staf om zich heen had, oefende
zijne troepen vlijtig. Aan zijn veel
jarige dienst bij de Pruisische artillerie
had hij een grondige militaire oplei
ding te dankenzijn deelname aan den
veldtocht van Garribaldi ter bevrijding
van Italië verschafte hem oorlogson
dervinding en de gelegenheid bij dien
vrijscharen generaal de kunst te leeren
met weinige middelen en bij alle mo
gelijke ontberingen de grootste dien
sten te bewijzen.
Een goed georganiseerde voorposten-
dienst werd opgericht. Geestdrift voor
de heilige zaak verving bij de troepen
het gebrek aan militaire vorming en
een behoorlijke wapening. Uit de saam-
gestroomde daglooners, handwerkslie
den, studenten en landbouwers was een
van strijdlust gloeiende bende ontstaan,
welke een man van het vak trouwens
nog niet met den naam «soldaten" zou
vereerd hebben, want juiste handgrepen
en wendingen konden deze krijgslieden
nog niet volkomen uitvoeren; maar
daarvoor hadden zij de wapens, welke
zij thans voerden en waarmede zij zich
dapper verdigden, een overmachtigen
vijand ontnomen, en deden onder de
aanvoering van hun bekwamen aan
voerder stoutmoedige en verrassende
strooptochten.
Verscheidene gevechten had Langie
wicz den Russen met gunstig gevolg ge
leverd. Bij Wengerow, bij Wochocz, bij
Oiczow en Malogosz waren de vijanden
overwonnen.
Inmiddels ging de dictator voort zijne
armee te organiseerengeheel ontbrak
hem, zooals aan al de andere Poolsche
aanvoerders, een wapen waarmede de
Russen goed voorzien en buiten het
welk zij met bestendig gevolg niet te
bevechten waren, namelijk artillerie;
en dat gebrek zocht hij te verhelpen.
Hij had de keizerlijke ijzergieterij te
Suchoelniov bemachtigd en liet daar
voor rekening der Poolsche nationale
regeering met de grootste bedrijvigheid
kanonnen en kogels gieten. Zoo
stonden de zaken, die schoon weinig
hoop gevende, toch niet hopeloos
waren.
Graaf Dewbinsky liet zich opzettelijk
in geen gesprek met zijne geleiders in,
het was hem er aan gelegen Langiewicz
te overtuigen, dat hij een patriot blinde
lings gehoorzaamde.
Een scherpe noordoosten wind woei
met hevige rukken van de kale berg
toppen neder en joeg den ruiters den j
regen in het gezicht. Er verhief zich
een storm en vormde met het nu
rechts, dan links uit de bergkloven
dringend lang gerekt gehuil der wolven
een eigenaardig concert, waarmede het
hinneken der bij het neerschieten der
valejbliksemstralen steigerende paarden
en de kreten der wilde ruiters nu en
dan instemden.
De ruiters van den troep joegen over
heg en steg in gestrekten galop, op den
rand van donker gapende afgronden
of op met steenen bezaaide wegen. Nu
struikelde een paard over een rots
blok, dan stortte een ander in een
greb of kuil, welke de sneeuw bedekt
had, paard en ruiter moesten met
moeite door de anderen er uit getrok
ken worden.
Plotseling hield de voorhoede stand
en wenkte met de sabels halt; waar
op de geheele troep ruiters stil
hield.
«Wat is er?" vroeg Dewbinsky.
«Een rijtuig door twaalf kozakken
begeleid rijdt over den straatweg!"
berichtte de kommandant der voor
hoede.
«Een gevangene, een patriot, dien
de Moskovieten naar de vestingsiepen
klonk het in de gelederen der opstande
lingen. Dewbinsky reed zelf uit den
hollen weg; de voorhoede had gelijk.
Op den straatweg stoDd een rijtuig en
de koetsier was juist bezig iets aan deu
dissel te herstellen, ter wij 1 het uit twaal f
kozakken bestaande escorte in een
dichte groep met hunne paarden
staande, rustig praatten. Dewbinsky
zwenkte, reed naar zijn troep terug
en gaf bevel in galop voorwaarts te
rukken. Voor dat de kozakken van
hunne wapens gebruik konden makeu,
waren zij omsingeld en gevangen.
Terwijl de opstandelingen de twaalf
kozakken ontwapenden, reed Dew
binsky op den wagen toedoch wie be
schrijft zijne verbazing toen hij, in
plaats van een gevangen landgenoot,
een beminnenswaardig, aan al hare
leden van vrees en koü bevend meisje
vond!
Graaf Dewbinsky gaf zich den tijd
niet de jonge dame naar haar lot of
naar haar naam te vragen, hij verze
kerde haar slechts dat zij in goede
handen >vas en fatsoenlijk behandeld
zou worden; vervolgens gaf hij bevel
voorwaarts te marcheeren.
VIII.
Op den zoom van een dennebosch,
dicht bij Mihalovize, in de Wojwod-
schap Sandomir brandden op verschil
lende plaatsen groote bivakvuren, wier
rood licht op de veelsoortige groepen
van opstandelingen viel. Glinsterde ge
weren en piramiden van lansen waren
langs den bosch weg geplaats. Meest al
de opstandelingen hadden hooge laar
zen aan, grijze broeken en tot hnofd-
bedeksel dein het land in zwang zijnde
kinfödratka. Een aantal 9aamgezwori—
nen stond bijeen en zong het bekende
