NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht.
Qakmme*
JéSêkESSSËS®
fVo. 63.
Boontje komt om w loontje
Zaterdag 9 Augustus 1913.
12e jaargaug
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
PREMIE
BINNENLAND.
FEULLIETON.
Amersfoortsche Courant.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden met Zondageblad 1.15;
Franco per post door het geheele Rijk 1.25.
Afzonderlijke Nnmmers 3 Cent.
Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER
BureauLangestrnat 17. Telephoonu. 09.
ADVERTENTIËN;
Van 16 regels 0.50; iedere reg9l meer Tl, Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
voor de lezers vau deze courant.
Het heden verschenen 19de nummer
van den vijfde jaargang van
bevat o.a.
Het portret van den Generaal-
Majoor P. Kleijnhens, Commandant
der Nieuwe Hollandsche Waterlinie,
Bevelhebber lie Militaire Afdeeling
Lord Derby de gastheer van het
Engelscbe Koningspaar en Prins Albert
van Engeland. Begrafenis van
Luitenant-Generaal Bergansius, Minis
ter van Staat en Oud-Minister van
Oorlog. Nationale dankbetooging
door den Nederlandscben Bond van
Gemeenteambtenaren. De keizer
van Duitschland in bet dierenkamp
van Hagenbeek te Stellingen.
Oefeningen van bet Nederlandsche
Roode Kruis, onder leiding van den
Heer Fabius en Generaal Quanjer.
Vergadering Vreemdelingenverkeer te
Sneek.
Het Kindernummer nüns Prinsesje".
Weldra Groote Prijsvraag niet
1000 Gulden aan prijzen.
De geabonneerde
tconende
wensebt zich te abonneeren op het
weekblad „PAK ME MEE", tegen den
prijs van 3cents thuis bezorgd.
Het koperen huwelijksfeest van het
Koninklijk Echtpaar I
De 12'/, -jarige echtvereeniging van
hel Vorstelijk Paar is in Apeldoorn
waardig herdacht.
Ten Paleize lagen felicitatieregisters
ter teekening gereed, waarvan druk
gebruik werd gemaakt.
Verscheidene fraaie bloemstukken
werden uit Den Haag gezonden.
De Hofdignitarissen begaven zich
om half 11 van het Paleis naar de
villa, met de vergezellende hofdames
om bet Vorstelijk Paar te feliciteeren.
Ook door het staldepartement werd
een fraai bloemstuk geschonken.
H. M. de Koningin maakte met
Haar gevolg een wandeling naar de
Koninklijke stallen.
Namens de gemeente werd een
bloemstuk met gelukwenscben aange
boden.
Alle openbare gebouwen en ver
schillende particuliere woningen waren
met vlaggen versierd, de trams waren
gepavoiseerd cn vele wandelaars droe
gen oranje op de borst.
In de Waldeck Pyrmontlaan bewoog
zich vooral bij de villa een talrijk
publiek.
Men schrijft van Het Loo:
Niettegenstaande den wensch van
H. M. de Koningin, om den dag van
Haar 12'/,-jarig huwelijksfeest met
Z. K. H. Prins Hendrik zonder groot
feeslverloon te doen voorbijgaan,
maakte deze dag toch een uitzondering
op vele andere.
Reeds meldden we er iets van en
deelden mede, dat het Koninklijk stal
personeel een bloemstuk aanbood. Dit
had den vorm van een hoefijzer, met
een middellijn van 2 M.
Precies halfelf werd het jubileerende
Koninklijk Echtpaar met een korte
toespraak van den koetsier-majoor, den
heer Baaij, dit reuzen hoefijzer aan
geboden, waarbij tegenwoordig waren
baron Bentirick, opperstalmeester; jbr.
H. A. van Reigersberg Versluys, ordon
nansofficier; baron Van Heemstra en
de heer Van Stein, intendant.
De aanbieding voorafgaande, had de
mandolineclub, bestaande uit leden van
bet stalpersoneel, gecomponeerd door
baar directeur, den heer Murkens, de
i> 12'/, -jarige Orarijejubiléfantasiet ge
speeld.
H. M. de Koningin, Die den com
ponist dank bracht voor zijn werk,
betuigde getroffen te zijn over de wijze,
waarop de oranjemotieven in de fan
tasie steeds te ondei kennen waren en
bedankte ook den heer Baaij voor de
bloemenhulde Haar en Haar Gemaal
gebracht. H. M. zag in de aanbieding
van het bloemstuk een vernieuwd blijk
van de erkentelijkheid van het stal
personeel.
Ook Z. K. H. betuigde Zijn dank,
zoowel aan den directeur der man
dolineclub, als aan den heer koetsier
majoor, den heer Baaij.
Voor bet Vorstelijk Paar deze plaats
verliet, werd door de club ten slotte
de «Kunst na Krachtmarschu gegeven.
H. M. onderhield Zich weer eenige
oogenblikken met den directeur der
club, wien Zij Haar ingenomenheid
betuigde over den gehoorden marscb
en over de vorderingen door deze nog
jeugdige vereeniging gemaakt.
Jubileum-postzegels 1
De ter gelegenheid van de Onaf-
hankelijksheidsfeesten uit te geven
Nederlandsche jubileum zegels zullen
(volgens het nHbk:) de volgende
beeltenissen dragen:
H. M. de Koningin in de waarden
van 10 cent, 50 cent en 10 gulden;
Koning Willem I in die van 2'/, cent,
12% cent en 1 gulden; Koning Wil
lem II in die van 3 cent, 20 cent en
2% gulden: en Koning Willem III in
die van 5 cent, 25 cent en 5 gulden.
De postzegels zullen eerst in de
laatste maanden van het jaar voor
bet publiek verkrijgbaar worden ge
steld.
Nieuwe opdracht voor Min. Colijn?
Aan den Zuid-Hollander kwam het
gerucht ter oore, dat de Regeering
den heer Colijn naar China zal zenden,
met opdracht een advies uit te brengen,
betreffende de verhouding van de
regeeringen ten opzichte van de Chi-
neezen- quaestie in de Nederlandsche
koloniën.
Pensioen op 55-jarigen leeftijd.
Volgens de Gemeente-Stem, heeft
de Minister van Financiën aan Burgem.
en Wetb. van verschillende gemeen
ten verzocht, vóór 15 dezer te willen
berichten, aan welk in de gemeente
beslaande gemeentelijke betrekkingen
naar hun oordeel uitzicht op pensioen
op 55-jarigen leeftijd kan worden ver
bonden.
Staatscommissie werkloosheid
Verschenen is het rapport van de
Staatscommissie inzake de werkloos-
beid.
De inleiding bevat verschillende
mededeelingen over de samenstelling
en werkwijze der commissie, over de
bij het onderzoek toegepaste metho
den, over de beteekenis der verkre
gen resultatenvoorts een overzicht
van den aard, de oorzaken en den
omvang der werkloosheid, en maat
regelen tot bestrijding of leniging der
gevolgen.
In de eindbeschouwing lezen wij,
dat uit alle rapporten, die tot en met
1911 zijn bijgewerkt, blijkt, dat de
bedenkelijke combinatie van crisis-
en periodieke werkloosheid in de jaren
na 1908 niet meer is te constateeren.
Hoewel er bedrijfstakken zijn, waarin
slapte heetscht, verkeeren sedert 1909
niet alleen de landbouw, maar ook
de nijverheid en de handel, in een
tijdperk van toenemenden bloei. In
de rapporten wordt steeds drieërlei
werkloosheid besproken: de crisis-,
de permanente- en de periodieke
werkloosheid. De eerste was gevolg
der algemeene malaise der jaren 1907'8,
en aanleiding tot de instelling der
Staatscommissie. De tweede soort
acht de commissie gevolg van een
overcompleet aan arbeidskrachten. De
derde is gevolg van den invloed van
het seizoen.
Mooie giftl
Van een onbekende heeft de Ver
eeniging tot stichting van Chr. In
richtingen voor Verpleging van Zwak
zinnigen, uit Arnhem een gift van
f 5000 ontvangen.
Deze vereeniging laat thans te
Rekken (bij Eibergen) óp een heide-
teriein, groot 90-H. A., twee pavil
joens bouwen.
Aan de som van f 100.000, die zij
bij den aanvang barer werkzaamheden
genoemd beeft als benoodigd te zijn
voor den eersten opzet, ontbreekt
thans nog f30.000.
Het bestuur hoopt, vóór 1 Novem
ber het ontbrekende bijeen ie krijgen.
Zeldzame gasten in het Haagsche
bosch.
Een schouwspel, door geen mensch
ooit te voren gezien, deed zich Woens
dagmorgen tegen 12 uur aan de tal
rijke wandelaars in bet Haagsche Boscb
voor
Op één der wegen ontmoeten zij, in
gezelschap van verscheiden andere
wielrijders, een fietsrijdenden beer en
een fietsrijdenden cbimpansée, die,
trotschen welbewust naast bun temmers
en in gezelschap van directeur Willy
Hagenbeek, een toertje door bet Bosch
maakten.
Deze zeldzame wielrijders veroor
zaakten natuurlijk grooten toeloop.
Des middags dronken de fietsers
in het sRooinbuisa koffie, waarbij
»Lord Robinson* (de beroemde chim
pansee) met een geweldig air zijn
»Papyros« aan de sigaar van den beer
Hagenbeek aanstak en den aromati-
schen rook behaaglijk door zijn stompen
neus blies. Tegen het eiride echter
vergat lord Robinson zijn goede ma
nieren, toen bij stil bet biertje van
zijn heeren trachtte weg te nemen,
waarschijnlijk om zich een roes te drin
ken wat hem echter, met hot oog op zij
medewerkingvoordeavond voorstelling,
verhinderd werd.
Lord Rabinson werd daarop voor
DOOB
A. S. II. BOOMS.
38)
Tuut I tuut I riep de Overste
uit, glimlachend dien lof afwijzend.
Met zoo wat 18o/0 van dien lof kunt u
ook volstaan, want dat is 't bedrag
waarmeê ik die zeven mille betaalde
't was alles wat ik bezat en de
crediteuren waren blij dat ze dat on
verwachte buitenkansje nog binnen
kregen, daarom teekenden zij voor de
voldoening der geheele som; namens
het kind betaalde ik hen uit, zonder
dit later voor de kleine 'n mooier
inzicht geven in dien desolaten boedel
en 'n beter aandenken aan hare ouders
zal doen behouden. Doch dit behoort
alles tot 't verleden en wat wij bier
doen betreft 't beden en de toekomst
van mijn lieveling; daarom verzoek
ik u bij de conferentie al uwe aan
dacht te wijden aan mijn gesprek met
den aanstaande bruidegom en c. q. de
noodige aanteekeningen te maken, zoo
dat u mijn inzicht zult kennen en
later des te beter in bet belang van
het meisje kunt optreden Dat wil
u immers wel?
Overste, antwoordde de notaris
met eene van aandoening trillende
stem, het was mij al eene eer u in
mijne qualiteit ter zijde te staan, maar
wees maar verzekerd dat hoe meer ik
bekend word met uwe meer dan echt
vaderlijke verhouding tot dat kind,
boe booger u in mijne achting rijst;
ik ben er nu trotsch op dat ik u mag
vertegenwoordigen en ik hoop dat u
mij zult vergunnen dit als vriend te
doen.
De beide mannen gaven elkaar zwij
gend 'n welsprekende handdruk tot
bezegeling van den vriendschapsband
die zoo plotseling tusscben hen gesloten
werd en zijn ontstaan dankte aan weder-
zijdsche hoogachting.
Eensklaps opende zich de deur en op
gewonden doch triomfantelijk leidde
Non zelf baren Willem binnen.
"Vadertje", dat is nu mijn
Willem Marnters zoo stelde zij hem
voor, haren pleegvader daarbij lief
smeekend aanziende, als vroeg zij om
'n hartelijke verwelkoming, en
dat is nu mijn eenige vadertje', Willem
bedenk dat hij een bovenste beste is,
zoodat je 't met mijn lieve oudje wel
zult vinden I Niet waar, pa'tje?
De Overste die volstrekt niet voor
nemens geweest was om den door hem
niet begeerden, en blijkens de infor-
matiën ook niet begeerlijken buwelijks-
candidaat, de band te reiken bij bet
binnenkomen, deed zulks nu wel ten
believe van zijn kind om haar niette
grieven en stelde den jonkman aan
den notaris voor.
Non, verrukt over dat succes, wipte
nog even naar baar voogd, sloeg haren
arm om zijn hals, noemde hem "'n lieve
dot!" en fluisterde hem lachende iets
in, wat bij met een ernstigen hoofd
knik bevestigend beantwoorddde, er
lachend bijvoegende:
Foei, meisje I Je mag in gezel
schappen niet fluisteren!
Dat mag 'n kind met haar «Va
dertje" wel doen, als't iemand betreft
die zij lief heeft, niet waar, notaris
U is er immers niet boos oml?
Willem durft niet boos te zijn, want
die is erg bang voor me, en «vadertje"
mag niet boos zijn, want ik ben immers
zijn eigen Non! Zie zoo, wees
nu waar heel lief en zoet onder elkaar
en als u klaar is laat u mij immers
roepen hé «vadertje?" waarna
zij, allen vriendelijk groetende, de kamer
verliet, waar zij de beide andere heeren,
en vooral de Overste, door hare zonne
schijn brengende verschijning in veel
mildere stemming tegenover den huwe-
lijkscandidaat achterliet.
Ga zitten, mijnheer Marnters,
zeide de Overste op vriendelijker en
minzamer toon dan bij zelf verwacht
had te zullen bezigen; nadat de aan
gesprokene plaats genomen had ver
volgde hij, «Vertel nu maar eens
heel gauw wat u te zeggen hebt."
Willem Marnters was iemand van
ongeveer één twee en dertig jarigen
leeftijd, van een knap, innemend uit-
terlijk, dat den man van zeer beschaaf
den stand aanduidde, niet sterk ja zelfs
tenger gebouwd, en die zich voor deze
gebeurtenis gekapt en wel wat al te
sterk geparfumeerd bad, zoodat hij
gevaar liep de weinige sympathie die
de voogd voor hem nog pas gekregen
had, weer heelemaal te verbeuren,
want de Overste kon fatten niet uit
staan zenuwachtig zat bij op de punt
van zijn stoel en draaide verlegen zijn
hoed in zijne handen been en weêr,
onder den indruk van de doorborende
vorschende blikken die de Overste op
hem wierp.
Toen de sollicitant niet sprak, meende
de Overste hem te moeten aanmoedi
gen door de tegenwoordigheid van
den notaris te verklaren en besloot
die toelichting met eenigzins ongedul
dig op kommando-toon uit te roepen
««Zie zool spreek nul""
Mijnheer Wijckhens, begon de
sollitant, even hoestende en zich het
zweet van bet voorhoofd wisschende,
want die laatste tirade van den Overste
was nu juist niet geschikt geweest
om erg op zijn gemak te zetten, even
min als diens ongeduldig trommelen
op de tafel; de Overste scheen niet
te begrijpen dat iemand zoo verlegen
en zenuwachtig kon zijn, dat hij zijn
liefste wensch niet flink kon uitspre
ken, Mijnheer Wijckhes, herbaalde
de spreker andermaal, ik
uwe pupil Geesina neen
ik
{Wordt eertelfd.)
