NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad voor do Provincie Utrecht. FEUILLETON. BREDERODE DE EDELSTE. vNu. 95. Zaterdag 27 November 1915. 44e jaargang VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. Holland neutraal. DE OORLOG. BINNENLAND. Amersfoortsche Courant. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden met Zondagsblad 1.15; Franco per post door het geheele Rijk 1.25. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. - Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER Bureau: Laugestraat 17. Telephoonn. 69. AD VER1 ENTIËN: Van 16 regels f 0.50; iedere reg9l meer 7'/, Cent. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. De verschrikkingen van den oorlog gaan ons land wellicht voorbij. Neem een kaart van Europa, veif de oor logvoerende landen zwarl, en ge zult u erover verbazen. Wij zien dus van hier uit den bek- .-nketel koken. Millioenen gingen erin èn onder en men vraagt z'Cb af, waar <rt einde is. Rustig lezen we echter ze kiant, en vernemen van de moord- lijen elders.... En toch is het niet onze v e r d i e n- ste, als wij gespaard blijven van het ontzettende leed, dat iri de wereld ge leden woidt. Toevallige omstandighe den houden er ons buiten. Vandaag zij, moigen wij misschien. Wie daar va'len en een dioeven dood sterven, zijn menschen als wij. Wie daar ver minkt voor hun leven rondstrompelen, zijn onze natuui genooten. Is het vol doende als we de telegrammen lezen ot overslaan, geld geven voor het steuncomité of ondersteuning ontvan gen in onzen nood, trachten te ont komen aan werkloosheid of geld zien te verdienen aan den oorlogshandel? Het is gelukkig, dat wy buiten den oorlog blijven, en geen mensch met een geweten zal anders verlangen. Wat zouden wij als klein land uit 'i stroo kuunen zetten om de schaal naar de eene of de andere zijde te doen ovei slaan. Zelfmoord ware bet eD anders niet I Maar voor een land, met zooveel koopmansgeest als bet onze, is het geen zuivere winst als het daarbij blijft! Er moet tegen dat onschatbare voordeel der neutraliteit iets over staan. Er valt een plicht le vervullen jegens Europa, jegens de wereld, naar mate onze zwakke krachten dat mo gelijk maken. Het is de plicht, om althans te trachten de wereld voor verder onheil te behoeden, als deze nachtmerrie van ons is weggenomen. Zonder bluf, zonder grootspraak, zon der reclame maar met ernst en met geestdrift. De 20e eeuw begint pas, hoeveel onheil kan zij der rnensch- beid nog baren, als er geen middelen gevonden worden om het te verhoeden! De natie, de mensch in den oorlog is tot alles in staat, tot al wat monster achtig is en barbaarsch. Die oorlog moet voorkomen worden. Deze krijg is er, maar alles roept om den strijd tegen latere oorlogskansen. Zelfs is het van groot belang, hoe deze oorlog eindigt. En vooits moet de wereld tot bezinning komen en zich voornemen, met weer een reusachtig krankzinnigengesticht te worden. Het is onze dure plicht, daarvoor ta werken. Het is de plicht onzer neutraliteit! Wij komen er nog gemakkelijk af als we dat kunnen doen zonder meer! En vruchteloos kan dat niet zijn. De wil in de massa opwek ken om. in samenwerking met de mannen en vrouwen van kennis eri wetenschap, maatregelen voor te be reiden om den oorlog als geesel der menschlieid te bestrijden, dat is een taak. die eenmaal moet slagen, on- rtanks de schrijnende teleurstelling van deze dagen. Dit werk is gaande, op initiatief van den Ned Anti-Oorlog Raad. Men kan het geringschatten, men mag er over meesmuilen, wij bereiden de algemeene opinie voor op betere tijden! Wij danken voor den ondervonden steun, maar vragen om meer. Van heinde en ver, uit schier alle landen der wereld hebben wij de menschen samengeroepen om te beraadslagen over wat er te doen staat als de vol geren door den oorlog zijn uitgeput. Geen dwaze plannenmakerij, maar wel overwogen arbeid van mannen en vrouwen, die het droomen hebben verleerd, maar die toch niet tot doffe berusting in dit wereldleed, tot cyni sche onverschilligheid of laffe zelfzucht zijn vervallen. Neutraal Nederland! De besten der menschheid rekenen op U, om bet middelpunt te vormen van een nieuwe beweging, voor een nieuwen, duur- zarnen vrede. Leiden de omstandig heden ertoe, dat een ander land het wordt ook goed. Dan richten wij daarnaar onzen blik. Doch in teder gevalde plicht roept ons om te werken voor een betere toekomst. Neutraliteit tegenover dezen plicht is misdaad! Overgenomen uit »de Toekomstige Vrede'' hoofdorgaan van den Nederl. Anti-Oorlog raad). De vlange duur" de vijfde bondge noot. Merkwaardig hoopvol zijn de be schouwingen over de toekomst van de zijde der Entente ten bestegegeven. De Russen noemen den tijd hun vijf den bondgenoot. Even optimistisch uit zich nu weer de Petersburgscbe correspondent van de Temps. De Duit- schers, zegt bij, gaan maar door hun oostelijk front van troepen te ont- blooten, welke troepen voornamelijk naar het westelijk gevechtsterrein wor den vervoerd. De Duitschers zouden zich echter wel eens kunnen vergis sen. De vijand beeft in bet binnen land niet meer de beschikking ovei groote reserves en is dientengevolge genoodzaakt bet oorlogsterrein, waai de toestand het neteligst schijnt, op een gegeven oogenblik te versterken ten koste van andere oorlogster reinen. De beschouwing eindigt met de ontevredenheid in Duitschiand te be schrijven en zegt, dat door afname van zijn weerstandsvermogen Duitsch land er toe geleid wordt, de mogelijk heid van een vrede te overwegen. Lord Kitchener heeft op even hoop- vollen toon gesproken te Athene Hij erkende, dat de geallieerden toen de oorlogsverklaringen werden overhan digd, nog niet gereed waren voor een campagne van zoo langen duur, maar dat men had weten le profiteeren van den lijd, sedert het begin van den oorlog verstreken om alle toebereid selen te treffen. Engeland zal met Maart 4 millioen soldaten te velde hebben, en in staat zijn 6 millioen Russen te wapenen en hun voorraden te vernieuwen. Men zou dus wel zeer naïef moe ten zijn, aldus lord Kitchener, om te gelooven, dat de oorlog anders zou kunnen eindigen dan met Duitschlands ondergang. Generaal JolTre's vertrouwen op de toekomst. De generaal heeft een Spaansch Kamerlid uit Catalonië te woord ge staan, welke volksvertegenwoordiger in een krant uit Barcelona iets heeft medegedeeld van zijn gesprek melden Fransehen opperbevelhebber. Joflie, zegt senor Juoquin Salvatolla houdt verblijf in een villaatje, midden in een tuin gelegen. Het hoofdkwartier en de bureaux van den staf bevinden zich in een hotel op een kwart mijl afstands. Door niets zou men op het idee komen, dat hier de man woont, die het bevel voert overeen der groot ste legers, dat ooit heeft bestaan. Geen schildwachten aan de deur en geen heen-en-weer-geloop van gene raals en andere officieren. Het gesprek kwam op den oorlog en senor Stlvalella zegt, dat Joffre's woorden indruk maakten door hun welbewust optimisme. We hebben angstige dagen doorgemaakt, merkte de generaal op; we hadden het heele Duitscbe leger tegenover ons, maar nu vormen we een onoverkomelijken slag boom. Ik zeg met dat er geen loop graaf in handen van den vijand zal kunnen vallen of dat we bij een of ander gevecht niet de nederlaag zullen kunnen lijden, maar binnen 24 uur zouden we ons hersteld hebben. We zullen niet achterwaarts beboe- stellingen dat is onmogelijk. Thans zijn wij de steiksten. En dat is niet alleen mijn opinie, in het Duitscbe leger denkt men hetzelfde. We zullen methodisch en niet met groote spron gen avanceeren. Ik geef graag toe, dat ik zuinig ben op het bloed en goed der republiek, maar wij zullen voorwaarts gaan. Wat er ook moge gebeuren op den Balkan, de positie der geallieerde legers hier zal er geen gevolgen van ondervinden. Duitschiand doet wat bet kan om Constantinopel te bereiken vóór de geallieerden. Hat heeft een overwinning noodig, al is het ook meer een schijn dan een werkelijke zege. Het volk, de kleine burgerij is den oorlog moe. Dit blijkt ons zoowel uit de uitlatingen onzer krijgsgevangenen uit den laatsten tijd, als uit andere bron. Doch aangenomen, dat de Duitschers baas in Constantinopel worden, de beslissing van den oorlog ligt toch op dit front. In hun hart denken de Duitschers dat ook, eu zij bewijzen bet door twee derde van al hun ktijgs- macht tegenover ons te plaatsen. Duitschiand is sterk, maar het is niet onuitputtelijk. De uitgestrektheid van zijn fronten zal natuurlijk afbreuk doen aan zijn kracht. Zuiderzee. Naar thans kan worden medegedeeld, is het wetsvoorstel betreffende droog legging van de Zuiderzee naar den Raad van State verzonden. Verkiezing Eerste Kanier. Tot lid der Eerste Kamer werd door de Provinciale Staten van Noord-Bra bant eergisterenmiddag gekozen in de vacature-mr. Regout, de heer R. Die pen, lid van de Provinciale Slaten, te Tilburg, met 44 der 56 uitgebrachte ven te trekken uit onze tegenwoordige stemmen. Historisch romantisch verhaal. 18) „Gij zeidet," hervatte Tetburga, „dat één vrouw gezegd had dat gij zoo belangeloos en onbaatzuchtig waart." „O ja, dat was de gravin van Vlaanderen." Tetburga keek snel op. Het gerucht ging immers dat Sicco's nicht, de gravin van Vlaanderen, verliefd op hem was geweest. Sicco vervolgde „Zij zei gedurig: gij moet dat aan mijn man vragen, en dan weer: gij moet die waardigheid of betrekking zien te krijgen, nmar ik wilde er nooit iets van weten. Ik wilde in geen geval gunsten of schenkingen aannemen van haar man." Weer kwam er een levendige, vragende uitdrukking in Tet- burga's oogen. „Waarom niet?" vroeg zij. „Omdat, zooals ik had bemerkt, hij een doodsvijand van ons stamhuis was," antwoordde Sicco eenvoudig. Tethurga's gelaat klaarde op. Blijkbaar had zij een ander ant woord verwacht. Op dit oogenblik werden zij door een alleraardigst tooneel in hun gesprek gestoord. Vlak onder hen ging een optocht voorbij, een optocht met muziek. Muziek van fluitjes namelijk. Drie jongens tusschen 10 en 14 jaar bliezen vrooljk allerlei deuntjes en liepen met een ernst alsof zij klaroenblazers waren die een grafelijken stoot vooraf gingen. Onmiddellijk achter hen volgde een van Ludigmans kleinste hooiwagens, niet getrokken door een paard maar door een twintigtal jongetjes en meisjes wier hoofdjes met groene bladeren en korenbloemen waren omkranst. De wagen zelf bevatte het laatste vrachtje hooi en op dat hooi lagen eenige kleinere jongens te spartelen. Boven den wagen staken groote takken met bladeren als groene vlaggen uit. Het gelach en gezang en gefluit steeg naar Sicco cn Tetburga op. Achter den wagen, die natuurlijk met horten en stooten voortging, zag men een zestal meisjes, die op de maat der muziek meer huppelden dan liepen en elkander zoo nu en dan om het middel grepen om eens rond te draaien. Het was een alleraardigst tooneel. Maar toen de optocht haast voorbij was, kwamen de twee hekke- sluiters. Een jongen en een meisje, geen van beiden stellig ouder dan zeventien jaar. Zj lieten do vrooljke gasten stil voor zich uitgaan en genoten in elkanders gezelschap. Wat zag hj er hupsch uit in z jn grjzen 1 jfrok met den breeden lederen gordel, wat was z j allerliefst met haar rokje met groote blauwe en witte verticale strepen. Hj had zjn linkerarm om haar hals geslagen en zj haar rechterarm om zjn middel, hun wangen raakten bijna elkander. „Worp en Tita," mompelde Tetburga terwjl zj lachend maar toch met een peinzenden blik in haar oogen naar hen keek. „Gelukkige Worp," zei Sicco die met een soort van afgunst naar den jeugdigen hoorige keek. Tetburga zweeg, maar ook in haar hartje had het geklonken Gelukkige Tita. Zoo zaten zj zonder een woord te spreken tot Worp en Tita den voet van het duin voorbj waren en door de kromming van den weg aan hun oogen waren onttrokken. In haar gedachten zag Tetburga nog eenigen t jd Tita zooals z j daar met haar krans van korenbloemen in het haar en haar klaproos op de borst, een en al geluk, haar voorbj was getrokken. Zj keek met een glimlach naar Sicco op. „Gj zeidet dat gj voor uw broeder wenschtet dat gij met hem verzoend waart. Gj zeidet ook dat gj het ook voor uzelven wildet, waarom?" {Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1915 | | pagina 1