NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht. |B
FEUILLETON.
No. 23.
Zaterdag 18 Maart 1316.
45e jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDA6.
BINNENLAND.
DE OORLOG.
Amersfoortsche Courant.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden met Zondagsblad 1.16;
Franco per post door het geheele .Rijk 1.25.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER
Bureau: Langestraat 77. Telephoonn. 69.
ADVERT ENTIËN:
Van 16 regels f 0.50; iedere reg9l meer 7% Cent.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Fabrieken stopgezet.
De berichten over tiet stopzetten
van sommige fabrieken margarine,
cacao katoen enz. hebben onder
't publiek een ongerustheid gewekt,
die licht te begrijpen, maar slechts
voor 'n zeer klein deel gerechtvaar
digd is.
Indien er op dit oogenblik onder
de fabrikanten zijn, die zóóveel moeite
hebben om grondstoffen, te bekomen,
dat ze bun bedrijf gedeeltelijk of totaal
stopzetten moeten, laat ons dan maar
denken, dat ze 't in de eerste plaats
zichzelven te wijten hebben.
Niet straffeloos zijn er in September
en October zulke ontzeitende hoeveel
heden margarine naar België en naar
Duitschland gesmokkeld en wijzen de
uitvoersiatistieken op een zóó gewei
digen afzet van cacao in Duitschland.
Niet straffeloos hebben sommige zoete-
winstjesjagers vlak bij de Duitsche
grens fabrieken gebouwd, waar de
cacaobuonen maar eenvoudig ruw
geplet werden om dan ils cacaopoeder
uitgevoerd te worden.
Enkele van die knoeiers zijn bekend
b\j de N. O. T. of bij de Engelsche
regeer ing misschien wel bij
beiden en nu boudt men er in
het Britscbe ministerie van blokkade
wat scherper hel oog op, dat zij niet
opnieuw van grondstoffen voorzien
worden.
Om op 't oogenblik van grondstoffen
voo' margarine en chocolade verstoken
te zijn, is het echter niet absoluut
noodig, dat men een plaatsje heeft
gekregen op de tweede zwarte lijst,
lijst, die men te Londen heeft aangelegd.
Men kan ook door de N. O. T.
heelemaal zonder vóórkennis van de
Engelsche regeering op de index ge
plaatst zijn, als uien zich niet aan
de voorschriften van de N. O. T.
onderwerpt.
Zoo heeft thans de N. O. T. van
de fabrikanten geëischt, dat zij de
voorraden grondstoffen, over welke
zij nog beschikken zouden, en die zij
niet door baar bemiddeling ontvangen
zouden hebben toch onder N. O. T.
condities zouden plaatsen. Dat bebbeu
nu verschillende fabrikanten pertinent
geweigerd, met bet gevolg dat de
N. O. T. hun geen grondstoffen meer
aflevert, zelfs niet als de Engelsche
regeering die doorgelaten heeft. Zij
hebben mooi hun zendingen aan de
N. O. T. te doen adresseeren, de N.
O T. levert ze eenvoudig niet af,
omdat er altijd geknoei mogelijk is,
zoolang indezelfde fabriek grondstoflen
voorhanden zijn, die wèl en andere
die niet onder N. O .1'. condities staan.
Maar van een algemeeDen maat
regel is geen sprake. Fabrikanten die
zich van smokkelpractijken onthouden
hebben, zullen voortgaan door bemid
deling van de N. O. T. te ontvangen,
wat ze noodig hebben.
Voor wat de margarine aaDgaat is
bet eenvoudig niet denkbaar dat
Engeland den aanvoer van grond
stoflen naar Nederland stopzetten zou,
om de goede reden dat het zelf nog
steeds enorme massa's margarine uit
Nederland betrekt, die het allerminst
kan derven. Rott. N.
Regecringseieren.
Men schrijft uit Barneveld aan het
Handelsblad
Sedert eenige dagen wordt de groote
Eieihal te Barneveld gebruikt voor
het schouwen, stempelen od verpakken
van Regeeringseieren. De Vereeniging
van Eierbandelaren «Barneveld en
Omstreken® heeft van de Rijkscom
missie van Toezicht op de Eierver-
eeniging vergunning gekregen, de
eieren van hare leden onder eigen
beheer gereed te maken en te ver
pakken en deze zullen du volgende
week voor het eerst worden aange
boden op de veilingen te Amsterdam
en te Rotterdam.
De eieren zullen worden verkocht
in dezelfde verpakking waarin ze ge
woonlijk naar Londen worden ver
zonden, en waarin ze in Londen en
in geheel Engeland beroemd zijn ge
worden door de uitstekende kwaliteit
en smaak, nl. in lange platte kisten
van 900 stnks. De kist is in den prijs
begrepen, zoodat ze van de veilingen
zonder moeite het geheele land kun
nen worden doorgezonden.
Het bestuur der Vereeniging heeft
alle mogelijke voorzorgen genomen om
er zeker van te zijn, dat deze kisten
ook werkelijk het fijnsmakende Bar-
neveldsche ei bevatten, omdat hierdoor
een goede kans ontstaat, dat't groote
publiek hier te lande, dat tot nu toe
in hoofdzaak de goedkoope buiten-
landsche eieren heeft gekocht, ook na
den oorlog er toe zal overgaan, onze
beste binneolandsche eieren te ver
kiezen, ook al zijn ze wat duurder.
De eerste zending zal aanstaanden
Dinsdag te Rotterdam aan de veiling
zijn, men spreekt van eenige honderden
kisten, en verder zulldn zij geregeld
eiken Dinsdag en Donderdag worden
geveild.
Deserteurs.
Bij Baarle-Nassau trachtten vier Duit-
schers over de grens te komen. Eén
werd doodgeschoten, twee door den
electrischen draad gedood, één heeft
Nederland bereikt. Deze deserteur,
een Beier, had zoowel aan het oost
als westfront gestreden, was negen
maal gewond en nu weer genezen
zijnde moest hij naar Konstantinopel,
doch zeide er thans genoeg van te
hebben. Onder Wouw is nog een Duit-
scber geïnterneerddeze was in uni
form.
Kanongebulder.
In Zuid-Limburg het Geuldal
is weder een hevige kanoDnade hoor
baar in zuidelijke richtiDg. Sedert het
begin van den aanval op Verdun hoort
men dagelijks het donderen der ka
nonnen, zonder tusschenpoozen. De
schoten volgen elkaar nog vlugger op
dan het tikken van een horloge. Het
gerommel is zelfs boven bet straat
rumoer uit te hooren. Nu en dan is
het schieten zoo hevig, alsof een onweer
dichtbij is. Alles dreunt dan.
De afstand tot Verdun is ongeveer
200 K.M.
Z. K. H. Prins Hendrik komt
heden op Het Loo aan om de volgende
week daar door te brengen.
Brieven naar Indië.
De mailbooten van de stoomvaart
maatschappijen «Nederland®: en «Rot-
terdamsche Lloyd» gaan zooals men
weet via Kaap de Goede Hoop naar
Indië. De reis duurt ongeveer vijftig
dageD en dus hebben brieven, indien
ze nog geen opoDtboud hebben door
het aanhouden van de Engelschen
even lang werk. De vrachtbooten van
beide maatschappijen volgeD nog steeds
den ouden weg door het Suezkanaal.
Door het publiek wordt den wensch
geuit met die vrachtbooten post
stukken mee te geven.
Ei bestaat daartegen geen bezwaar,
als uitdrukkelijk op de brieven en
andere poststukken wordt vermeld
met welk stoomschip de stukken ver
zonden. moeten worden. Zoo zijn met
de Banka op een dergelijk verzoek
een aantal poststukken meegegeven,
Of deze stukken eerder op de plaats
hunner bestemming zijn dan met de
gewone mailbooten is niet te zeggen,
omdat de vrachtschepen niet op tijd
varen, maar langer of korter in ver
schillende haveDS vertoeven Daar ge
lang er te lossen of te laden is.
Een van Nederland's mooiste
schepen «de Tubantia« is door een
Duitschen sluipmoordenaar zonder
voorafgaande waarschuwing getorpe
deerd. Passagiers en bemanning kon
den slechts het veege lijf redden.
Overigens ging alles, ook do mail,
naar den bodem der zee.
Vaderlandslievende betooging te
Londen.
Te Londen is, onder voorzitterschap
van den Lord Major, in bet Mansion
House een propaganda-vergaderiog
gehouden voor de zoogenaamde «fight
for rightrr-beweging. Het doel daarvan
is op te komen tegen een ontijdigen
vrede en bij bet volk den geest van
blijmoedige opoffering aan te wakke
ren, ten behoeve van de zaak der
menschheid, totdat de overwinning is
verzekerd.
In deze vergadering werd voor
lezing gedaan van een briet van Balfour,
waarin deze zeide, dat de beweging
zijn volle sympathie bad.
De Lord Major zeide dat het volk
zich de hooge idealen voor oogen
moet houden waarvoor het streed.
Het is den strijdenden mannen een
steun te weten, dat alle weldenkende
mannen en vrouwen uit alle klassen
der maatschappij groote waarde toe
kennen aan de zaak waarvoor zij
strijden en verwachten dat zij de over
winning zullen behalen.
De bisschop van Winchester ver
klaarde dat, ofschoon een oorlog af
schuwelijk was, een groote oorlog als
deze, zijn zegeningen kon breDgen
aan toekomstige geslachten, als wij
maar het oog gevestigd houden op
bet hooge doel dat wij nastreven.
Een Portugees over Duitschland.
Sidonio Paes, de gewezen gezant
van Portugal te Berlijn, die over
Parijs reist, heeft aan de Matin
eenige indrukken meegedeeld die bij
in Duitscbland's hoofdstad had op
gedaan.
Volgens den gezant wordt de oeco-
nomiscbe toestand in Duitschland hoe
langer hoe slechter. De bevolking
klaagt over de kortelings gelaste rati-
oneering van aardappelen, na die van
brood en boter. Men kan slechts 1/4
Naar het Duitsch van Estella Schönberg.
10
Zulke narren waren echter lang niet te verachten,
want als het erop aan kwam, lieten zij zich voor hun ge
bieders en zeker voor hun gebiedsters doodslaan en dezen
hielden hen ook in eere als nu ja, als een
hunner beste bezittingenDaarom nog eens jammer,
dat wij een paar honderd jaren te laat leven en
dat gij geen prinses zijt geworden, ik geloof waarlijk,
dat ik een uitstekende nar was geweest!"
,0, Karei," antwoordde Anna lachend, „dat alles
is niet noodig, ge brengt iemand altijd in een
vroolijke stemming. Ge behoeft daarvoor geen narren
kap op te zetten en ik behoef geen prinses te wezen."
„Ah!" zei Karei, het recept op tafel ziende liggen
„is dokter van Gernstein weer hier geweest? Nu,
het is goed, dat hij nog eens naar je komt kijken.
Laat eens zien," zei hij, het recept omhoog
houdend, „ja, juist, staal moet ge innemen, om wat
meer kleur op de wangen te krijgen, maar er zijn
nog andere middelen voor opgewektheid en vroolijk-
heid. Was het nu maar zomer, dan bracht ik je
bij mijn zuster, die buiten woont! Maar wij hebben
nu, helaas, Januari, en moeten iets anders verzinnen.
Daar valt mij juist iets inWilt ge vanavond met me
naar den schouwburg gaan Er wordt een heel grappig
stuk gespeeldik zal wel voor plaatsen zorgen."
„O, neen, wel bedankt!" riep zij uit, „ik ben niet
zoo'n vriendin van tooneelspel en daarbij voel ik mij
nog niet sterk genoeg, om weer uit te gaan."
„Wat zullen wij dan doen? Dan moeten wij in
huis maar verstrooiing zoeken," ging hij voort.
„Houdt ge van muziek?"
„Muziek?" antwoordde zij verwonderd.
„Ja, Anna, onlangs hebt ge gezegd, dat ge het
prettig zoudt vinden, als ik je iets op mijn viool
voorspeelde en nu heb ik ze meegebracht!"
„O, heel graag, Karei! dat vind ik lief van je!"
riep zij uit.
Hij was reeds bij de deur en keerde onmiddel
lijk terug met zijn vioolkist, die hij voorzichtig
opende.
Had een muziekkenner het spel van den kleinen
man gehoord, dan zou hij er misschien om gewed
hebben, een erkend meester in de kunst te hooren,
zoo liefelijk klonken cle tonen, zoo week en tegelijk
krachtig was zijn streek, zoo betooverend de uit
drukking, die hij in de eenvoudige melodie wist te
leggen. Anna's oor had slechts weinig muziek ge
hoord ook op haar miste het spel zijn uitwerking
niet, te oordeelen naar den glanzenden blik harer
oogen, naar de luisterend voorovergebogen, onbe
wegelijke houding van haar lichaam.
Toen Karei de viool uit handen legde, keek
hij haar aan en zei eenvoudig:
„Nu, Anna, wat zeg je er van?"
