NIEUWE
ySt Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht.
No. 77.
Woensdag 26 September 1917.
46e jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG:
KENNISGEVINGEN.
BINNENLAND^
SCHETSEN UIT DE RECHTSZAAL
Amersfoortsche Courant.
ABONNEHENTSPRIJg:
Per 8 maanden 1.
Franco per post door het geheele Rijk 1.15.
Afzonderlgke Nummers 5 Cent.
ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrpdag.
Uitgever O. J. SLOTHOUWER
Bureau: Langestraot 77. Telephoonn. 09.
ADVEB1GNTIÜN:
Van 16 regels 0.90 j iedere reg9l meer 15 Cent.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
De Burgemeester der Gemeente
Amersfoort maakt bekend, dat de
Minister van Landbouw, Nijverheid
en Handel heelt goedgevonden, in
afwijking van het ter zake bepaalde
in zijne beschikking dd. 3 April jl.
No. '286000 R, Afdeehng Handel, sub.
28, alsnog te bepalen dat voor BOTER,
VERPAKT IN BLIK, boven den voor
gemeld artikel vastgestelden maximum
prijs, respectievelijk iu rekening mag
worden gebracht
voor hoeveelheden:
kleiner dan 100 gram f 0.30.
van meer dan 100 gram tot 1 K.Q. „0.10.
1K.G. 2 „0.60.
2 ii i ii 1.25.
6 10 2.10.
I, 10 ii 2.80.
Amersfoort 25 September 1917.
De Burgemeester voornoemd
VAN RANDWIJCK.
De Burgemeester der Gemeente
Amersfoort maakt bekend, dat, de
Minister van Landbouw; Nijverheid en
Handel
Gezien artikel 8 der Disti ibutiewet
1916 en artikel 1 sub B van de wet
van 1 September 1917 Staatsblad
No. 578;
Heeft goedgevonden te bepalen
Het is aan looiers verboden uit
bunne looierij of opslagplaats leder
af te leveren of van daar te ver
voeren of te doen vervoeren.
Van bet verbod sub 1 gesteld kan
ontheffing worden verleend door
hei Rijks Distributiekantoor voor
buiden en Leder.
De ontheffing sub 2 zal niet worden
verleond dan nadat de betrokken
looier ten genoege van het Rijks
Distributiekantoor voor Huiden en
Leder zal hebben aangetoond dat
door eene aflevering als door bem
gewenscht de uitvoering zijner
verplichtingen, voortvloeiende uit
de distributieregeling van Huiden
en Leder niet in gevaar wordt
gebracht.
1.
3.
4. Het verbod sub 1 is niet van toe
passing op de aflevering en bet
daarmede verband houdende ver
voer van Leder bestemd voor:
a. Lederdoeleinden
b het Centraal Ledermagazijn van
het Rijks Distributiekantoor voor
Huiden en Leder te's Gravenbage.
5. Het Rijks Distributiekantoor voor
Huiden en Leder is bevoegd aan
looiers, die uitsluitend of overleder,
of tuigleder, of zeemleder, of tech
nische ledersoorten afleveren, bij
eene algemeene machtiging onthef
fing te verleeneu van bet verbod
sub 1 gesteld.
Amersfoort 25 September 1917.
De Burgemeester voornoemd,
VAN RANDWIJCK.
De Koüingin-Moeder is voor
nemens Maandag 1 October het zomer
verblijf te Soestdijk te verlaten om
naar Den Haag terug te keereri.
Nog f 200.000.000 noodiakelyk.
Spoedig zal een wetsontwerp ver
schijnen waarbij de distributie van
levensmiddelen wordt uitgebreid.
De 80 millioen gulden toegestaan
voor de distributie in 1917, zijn on
toereikend gebleken.
De Minister van Binnenl. Zaken
heeft destijds in de Tweede Kamer
verklaard, dat do Regeering bet bedrag
van 80 millioen gulden zou beschou
wen als een grens, waar binnen zij
voor bet loopende jaar moest blijven
en dat die grens alleen bij zeer bij
zondere omstandigheden zou worden
overschreden. In dat geval zou een
aanvullings-begrooting worden inge
diend. Dit nu zal geschieden, aangezien
de Regoering in de nijpende omstan
digheden van het oogenblik aanleiding
vindt gedurende het laatste kwartaal
van 1917 de distributie uit te breiden.
Anderzijds zijn ook de onkosten hooger
en dan vermoed werd.
gebleke
In veibaud hiermee zal voor 1918
een zeer aanzienlijk bedrag worden
aangevraagd.
Eerstens toch is de kostpiijs van
verschillende producten veel hooger
dan verleden jaar.
Vervolgens zal Minister Posthuma
gevolg geven aan toezeggingen om
ook schoenen, wol, sajet, kleeren enz.
beschikbaar te stellen. En eindelijk
zullen nog andere levensmiddelen en
huishoudelijke artikelen tegen goed
koops prijzen worden gedistribueerd.
De iTnlegr.c kan dan ook verzekeren,
dat binnenkort een bedrag zal worden
aangevraagd, dat niet ver van de twee
honderd millioen gulden zal blijken.
Snikerdiatributie.
Uit New-York wordt aan den »Matin«
gemeld, dat de administratie der levens
middelen te Washington mededeelt,
dat een internationaal comité voor de
suikerzaken is ingesteld, beslaande uit
vijf leden, dat belast is met de ver
deeling der aanwezige voorraden suiker
over de geheele wereld.
Koleu uit Engeland?
De onderhandelingen roet de En-
gelsche regeering omtrent de levering
vau 180.000 A '200.000 ton kolen per
maand naderen baar einde en elk
oogenblik kan een gunstige beslissing
worden verwacht.
Thans kan echter nog geen enkel
importeur met beslistheid zeggen,
tegen welken prijs de kolen hier
kunnen worden geleverd. Momenteel
doen de kolen in Engeland over
't algemeen, met eenige differentie
voor de soorten, achttien shilling per
ton f.o.b.
De Regeeringsassurantie voor het
casco enkele maanden geledeo 3 pCt.
bedragende, is sedert op 5 pCt. ge
bracht.
Verkrijgt onze Regeering veiligheids-
toezeggingen van de Duitsche regee
ring, waarover thans besprekingen
gehouden worden dan zou de
assurantie-premie belangrijk kunnen
worden verlaagd en dit onze natie,
doch vooral onze industrie, ten goede
komen. Komt in die premie geen
verandering, dan zal de prijs voor de
Engelsche kolen f75 a f80 per ton
bedragen, wat tegenover den ge-
eisebten Duitschen prijs toch een
gunstig figuur slaat.
Zoodra de overeenkomst is tot stand
gekomen, zal door de Regeering een
20-tal vrachtvaarders worden gerequi-
reerd voor de geregelde kolenvaart,
opdat per week 40 a 50 000 ton
Engelsche kolen zal kunnen worden
aangevoerd.
Spoorwegverkeer ten deele
stopgezet.
Zooals wij vernamen, is besloten
met ingang van beden, het goederen
vervoer per spoor telkens des Woens
dags geheel stil te zetten.
De goederendienst is dus des Woens
dags dezelfde als des Zondags. De
Donderdag zou bij deze nieuwe rege
ling overeenkomen met den Maandag,
de Vrijdag met den Dinsdag.
Het verkeer te water zat meer dan
tot nog toe de spoorwegen van goede
renvervoer moeten ontlasten, hetgeen
echter ook daar wel op moeilijkheden
zal stuiten, gezien de belemmeringen
in de vaart van motor- od stoom-
booten.
Mocht ook deze maatregel nog niet
voldoende zijn, dan zal overgegaan
worden tot nog ingrijpender beper
king van het goederenvervoer op de
spoorwegen en bovendien tot verdere
inkrimping van het personenvervoer.
De kolen»oorziening is tbans zeer
gering: wat nog aankomt is gruis en
een geringe hoeveelheid Hollandsche
kolen, docb daarmee kan het huidige
verkeer niet worden onderhouden, nu
de treinen bovendien zeer lang en
zwaar zijn.
Er staat ons dus waarschijnlijk een
nadere beperking van de spoorweg-
dienstregeling te wachten.
»N. v. d. D
Door de maatschappijen wordt
overwogen om den gebeelen sneltrein-
dienst te laten vorvallen en te ver
vangen door locaaldiensten, zoodat
men van Amsterdam naar Rotterdam
slechts zal kunnen reizen in locaal-
treinen, loopende tusschen Amster
damHaarlem, HaarlemLeiden,
LeidenDen Haag 'en Den Haag
Rotterdam, vica-versa.
Door de beperkte snelheid zou dan
een aanzienlijke besparing van kolen
worden verkregen. »Ned.i
De grieven der boeren.
Men schrijft aan bet Handelsblad:
In een zeker deel der pers wordt
het voorgesteld alsof alle zandboeren
in Nederland tegen den Minister in
oppositie zijn. Toch is dit geenszins
het geval. De groote landbouworgani
saties in Overijssel b.v., met meer dan
6000 leden, hebben in vergaderingen,
waarbij verschillende grieven tegen de
Regeeringsmaatregelen werden bespro
ken, den eiscb, om zelfverbouwde
rogge voor eigen consumptie te be
houden, laten vallen, omdat men
terecht ging inzien, dat men de
Regeering niet al te veel moeielijk-
beden in den weg moet leggen èn
dat bet niet aangaat zelf brood van
uitstekende kwaliteit te eten en de
overige bevolking te rantsoeneeren met
een hoofd voedsel van heel wat gei in-
ger deugdelijkheid en minder goeden
smaak. Voor bet genomen besluit, dat
getuigt van een gezond gemeenschaps
leven, verdienen deze boeren dan ook
een woord van hulde, want toen deze
besluiten genomen werden, was van
een betere regeling der graanprijzen
nog geen sprake. De Üverijsselscbe
landbouwers meenden juist met te
meer klem op een billijke verbooging
dier prijzen te kunnen aandringen, als
genoemde eisch niet werd gehand
haafd. En 't is nu gebleken, dat zij
in dit opzicht een goeden kijk op
deze kwestie bebben gehad. Alleen
zouden we het toch wenschelijk hebben
door MaItee Cobbeau.
„Verbleekte Film."
4) Het offer.
Toen was te ziek geworden, en zus
Marie, de weduwe Diephuis, kwam
baar oppassen. Manus was schuw, bang
voor den busdokter, die wist wat voor
kerel hij was. 't Gebeurde dat dokter
juist kwam bezoeken toen Manns aan
't eten was. En dokter, die den jenever-
stank in zijn neus kreeg, had hem
gezegd, »hoe 't een schande was hoe
hij zijn geld aan den drank verkwistte
inplaats van alles te bestedeD voor de
zieke.» Manus was vuurrood geworden
van woede, maar tegen dokter durfde
hij niet opveteren. Maar toen de arts
weg was, had ie het receptje in tien
stukken gescheurd. En niemand waagde
't om er iets van te verklappen. Zus
Marie had gezegd tegen dokter dat
zij 't bij ongeluk had weggegooid en
kreeg een ongemakkelijken uitbrander.
Ze hoorde lijdzaam het standje aan en
haalde de medicijnen.
Aal werd erger. De buikvliesont-
iteking nam een wending, die den
toestand hopeloos maakte. Een paar
dagen later was zij dood. Manus ging
haar begraven. Met een paar vrienden.
Ze waren zoo «onder den invloed», dat
de heele buurt er schande van sprak.
Zus Marie bleef in 't huis. Met haar
half kreupel, stompzinnig dochtertje.
Dat den heelen dag maar voor zich uit
zat te staren, knikkebollend en met
een grijns op het bleeke, bolle gezicht.
Het groote ongeluk was nu gebeurd
de weduwe Diephuis was uit het
depótje gezet.
Zij stond op straat met een paar
voddige stukjes meubel en met het
ongelukkige semi-idiootje. Toen ge
beurde 't dat Manus, iu meer dan
kennelijken staat 's nachts thuis ko
mend, z'n enkel verstuikt had. Hij was
machteloos en niemand van de buren
woü hem helpen. Toen verzorgde zus
Marie z'n voet. Zwartelde de pijnlijke
plek. Was heel gehoorzaam, heel onder
danig en gedwee. Als ie drank wilde
hebben, dan vloog zij naar een kroeg.
Schoot van de enkele guldens die
ze nog uit de misère gered had voor.
Zette alles voor hem neer. Ging een
kennis, dien hij bij zich wou hebben,
ergens opwachten. En zat als er
niemand op te scharrelen was met Maar Marie altijd sidderend dat
hem kaart of domino te spelen. Marie ie haar op straat zou zetten voordat
had geen sterveling om haar te steunen, ze iets gevonden had om voor zich en
Getroostte zich het meedrinken vanhet idiootje te zorgen wist hem aan
jenever. Alles maar om zwager Manus te kijken op een manier, die hem over
in zijn humeur te breDgen.
En op een keer, toen zij zijn voet
weer verzorgd had en nieuwen voor
raad drank gehaald, zei ze:
«Zeg, Manus, zal ik voorloopig nu
maar bij je blijven om voor alles hier
te zorgen Ze hebben mij naai- en
verstelwerk beloofd. Als je dan weer
beter bent, breng ik kostgeld in. Yin
je 't goed?»
Hij zat te suffen met lodderige oogen.
Nauwelijks de smerige speelkaarten, die
hij tusschen z'n vingers hield, kunnend
onderscheiden. Marie liet hem altijd
winnen. Yleide den dronkaard. Ver
zekerde, dat ze nog nooit iemand gezien
had, die zoo echt fijn spelen kon.
«Mijn Karei,» zei Marie dan, »was
bekend als een eerste kaartspeler. Dat
kun je overal navragen. Maar jij wint
't van hem, hoor I
Dan keek Manus haar onderzoekend
aan, wantrouwend, en vooral als de
tnigde. »Voor mijn part,» zei Manus,
«als je maar weet, dat 'k van dood
vreters niks hebben mot. Dus
zoodra ik
«Natuurlijk. Ik zou zelf niet anders
willen. En En Manus
«Wat nou weer?»
»Dan mag Pietje toch ook bij me
big ven?»
«Ben je nou heelemaalEn z'n
vuist werd gebald. En z'n oogen schoten
vuur. Maar schoonzuster beduidde, dat
ze dan maar dadelijk zou weggaan.
Naar het Armhuis, of bedelen des
noods Ongelukkig halfidioot Pietje
kon niet zonder moeder, hé?
En hij nu driekwart machteloos
berustte.
Maar tusschen oome Manus en bet
stompzinnige kind was een felle, al
meer ontkiemende haat. Pietje was er
eens bij geweest, dat Manus tante-
zaliger een venijnigen stomp tegen de
jenever begon te «werken», werd hij borst had gegeven. En in de fletsche,
't in dubbele mate. i ziellooze, uitgebluschte oogen van het
dertienjarige meisje was toen gekomen
een flikkering van woede, waar moeder
die er ook was van schrok. Het
kind had haar tanden laten zien,
schoppend met de kromme voeten. Zij
had een paar rouwe kreten uitgestooten.
En Marie had haar snel uit de kamer
meegenomen, doodsbang dat Manus er
iets van merken zou.
Als moeder met zich bedrinkenden
oom zat kaart te spelen, dan kon Pietje
hem van uit haar hoekje zitten be
gluren, nu èn dan (net als op 't oogen
blik toen nu gestorven tante Aaltje
zoo'n geniepigeu stomp kreeg) de tan
den toonend. En de vuisten ballend,
als een beest, dat zich gereed maakt
zich op den vijand te storten.
Eén keer had Manus er iets van
gemerkt.
«Wat scheelt dat kreng van jou
toch?« zei hij.
Zij werd doodsbleek en 't hart
bonsde haar in 't lichaam.
«Och, let er niet op,« zei ze, met
heesche stem, «zij is heelemaal van de
wijs immers. Over een poosje kan ik
haar in een gesticht krijgen. Die
stumpert I»
Wordt vervolgd.)
