NIEUWE
yit Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht. |gj[
SCHITSEH DIT DB RECHTSZAAL
No. 98.
Zaterdag 8 December 1917.
46e jaargang
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG]
BINNENLAND.
Amersfoortsche Courant.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 1.
Franco per post door het geheele Rijk 1.15.
Afzonderlijke Nummers 5 Cent.
Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrjjdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER
Bureau: Langestraat 17. Telephoonn. 40.
40VERTENTIËN:
Van 16 regels f 0.90; iedere regel meer 15 Cent.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Ome West verkeopen?
Er loopen sinds eenigen tijd allerlei
geruchten over een voorgenomen af
stand van ons West-Indië aan Amerika.
In de laatste dagen hebben die
geruchten een stelligeD vorm aan
genomen.
De beer Joost Van Vollenhoven, juist
met de »Tromp« uit Amerika terug
gekeerd zou een aanbod van president
Wilson hebben meegebracht.
Twee milliard!
Vijf milliard!
Onze gebeele Staatsschuld, de crisis-
schuld inbegrepen eo nog wat daar
boven
De »Nieuwe Ct.f is in staat deze
geruchten beslist tegen te spreken.
De beer Van Vollenhoveo heeft zelfs
geen boodschap om de Regeering over
bet denkbeeld van een afstand of
verkoop van onze West te polsen
meegebracht.
Van de zjjde van onze Regeering
wordt daaraan in bet geheel niet ge
dacht, en dat men ook te Washington
het denkbeeld niet als actueel be
schouwt, blijkt voldoende uit het feit
dat de staats-secretaris voor buiten-
landsche zaken Lansing niet later dan
in Juni van dit jaar, naar aanleiding
van een openbare lezing van prof.
Stepberd *an de Columbia University,
in ondubbelzinnige termen beeft ver
klaard dat bij de regeering van de
Unie nooit het denkbeeld heeft voor
gezeten om het bezit van de bedoelde
koloniën'te verwerven.
Er is dus thans geen enkele reden
om zich over deze aangelegenheid,
hetzij uit materieel oogpunt te ver
beugen, hetzij uit nationaal oogpunt
te verontrusten.
Het spoorwegvervoer van goederen
Voor bet geval dat de vorst de
binnenscheepvaart geheel oi gedeel
telijk mocht onmogelijk maken, zal
het noodig zijn de thans vastgestelde I
beperkende bepalingen op bet spoor
wegvervoer van goederen nog belang
rijk uit te breiden en te wgzigen,
teneinde alsdan bet vervoer van de
meest noodzakelijke levensbehoeften
nog te kunnen bewerkstelligen.
Met de spoorwegmaatschappijen is
in verband hiermede een wijziging
overwogen, waarmede door baar is
ingestemd, eo waarbij zij voor het
bedoelde geval zouden worden ge
machtigd vracht-, ijl-, bestel- en alle
andere goederen voorloopig niet meer
ten binnenlandsch vervoer aan te nemen,
mot uitzondering van levensmiddelen
voor mensch en dier, steenkolen, cokes,
briketten, turf en bruinkolen, zeep,
en verpakkingsartikelen van boven
genoemde artikelen, alsmede bestel-
goederen niet zwaarder dan 50 KG.
per colloeen en ander met tijdelijke
schorsing van alle biermede strjjdiga
bepalingen op bet spoorwegvervoer,
terwijl, uitsluitend voor de hierboven
genoemde artikelen, naar gelang dit
door de vórst geëischt wordt, het
verbod tot het aannemen van vracht-,
ijl- en bestelgoederen boven 50 KG.
tusschen stations, welke onderling com
municatie te water bezitten, geleide
lijk zou wordeo opgeheven. Voorts
zou bet staangeld voor wagens te
bepalen zijn op f 1 per uur en de
tijd voor het lossen en laden van
wagens van 7 uur v.m. tot 9 uur n.m.
Het ligt in de bedoeling, de be
paling, op welk tijdstip de verschil
lende bovengenoemde maatregelen
zullen moeten ingaan en weder zullen
moeten worden opgeheven hetgeen,
afhankelijk van de weersgesteldheid,
de eerstvolgende maanden eiken dag
en dan-.met den meesten spoed noo
dig zal kunnen zijn over te laten
aan het Bureau Vervoer van de Af-
deeling Crisiszaken van bet Departe
ment van Landbouw, Nijverheid en
Handel, in overleg met de spoorweg
maatschappijen, welk Bureau tevens
op de gebruikelijke wijze ontheffingen
van deze maatregelen zal hebbeD te
verleenen.
Eene regeling in den hierboven
aangegeven zin is op het oogenblik
tusschen de Departementen van Land
bouw, Nijverheid en Handel en van
Waterstaat in overweging.
Belanghebbenden zullen dus in hun
eigen belaDg bij bet vervoeren van
goederen reeds thans hebben rekening
te houden met de mogelijkheid, dat
deze regeling in werking zal tredeQ.
Kon. Nat. Steuncomité.
Deels met volle instemming van den
Minister van Landbouw, deels op zijn
bepaalden wensch, beeft bet Koninklijk
Nationaal Steuncomité in den laatsten
tijd zijn werkkring aldus uitgebreid,
dat nog zeer belangrijke uitgaven te
wachten zijn. waardoor het te voor
zien is. dat op den dienst van 191?
nog f3.500.000 boven bet gevoteerde
bedrag van f 4.250.000 noodig zal
zijn.
Een wetsontwerp is ingediend tot
toekenning van genoemd bedrag van
f 3.500.000, waardoor de betrekkelijke
post voor 1917 wordt gebracht op
f5 500.000.
Het bedrag, thans door particulieren
geschonken, is gestegen tot f4.900.000.
Zeer krachtig worden op tal van
plaatsen Centrale Keukens gesteund,
zoowel door belangrijke bijdragen in
de oprichtingkosten als in de niet te
vermijden nadeelige saldi der exploi
tatie-uitgaven. Nog dagelijks komen
bij bet Kon. Nat. Steuncomité aan
vragen in van gemeenten, die den
wensch te kennen geven tot de op
richting van zulk eeu Keuken over te
gaan.
Een tweede onderwerp, dat bet Kon.
Nat. Steuncomité binnen zijn werk
kring beeft getrokken, is bet steunen
van den bouw van woningen voor den
kleinen middenstand. Het comité ver
leent een subsidie van 25 pCt. in de
bouwkosten, onder de uitdrukkelijke
voorwaarde, dat de buur in de eerste
10 jaren niet verhoogd wordt boven
het bedrag, in overleg met die instel
ling vastgesteld. Bij deze huurbepaling
wordt de rekeniDg zoo zuinig mogelijk
opgemaakt, zoodat er vao eenige winst
der bouwondernemers in de eerste 10
jaren geen sprake kan zijD. Tot beden
werden onderhandelingen gevoerd over
of zijn subsidies verleend tot een ge
zamenlijk bedrag van pl.m. f900 000.
In bet bijzonder zullen deze sub
sidies ten goede komen aan woning
bouwverenigingen, opgericht voor
ambtenaren.
Terwijl de Minister, zooals hij in de
Kamerzitting van 27 Juni 1917 mede
deelde, de hulp van het Steuncomité
ook beeft ingeroepen vonr de ver
strekking van sajet, schoeisel en klom
pen, is ook de voorziening in de
behoefte aan kieeding in overweging.
Onderhandelingen met Engeland en
Amerika.
Men meldt ons uit Den Haag
Volgens een bij de N. O. T. ont
vangen telegram van baar secretaris,
den beer Valstar, tbans met de beeren
Snouck Hurgronje en Broekeraa. te
Londen Vertoevende, zullen de onder
handelingen met de Engelsche en
Amerikaansche afgevaardigden aldaar
tbans worden geopend, Dadat te Parijs
de noodige inlichtingen zijn verstrekt.
Een gunstige oplossing der scheep
vaart regeling mag worden tegemoet
gezien, terwijl de voorziening van ons
land met levensmiddelen wordt be
sproken aan de band van gegevens,
aan bedoelde commissie door do
N. O. T. te verstrekken. H.bl
In Duitschland!
Een los-werkman, wonende te Delft,
beeft aan de Delftscbe Ct. verslag ge
daan van zijn verblijf in Duitschland,
dat geen pleiziertochtje is geweest:
Donderdag 20 September vertrok
bij van daar met 8 andere losse
arbeiders. Zij badden toezegging, dat
zij te werk gesteld zouden worden in
Dusseldorf of Dortmund, dat zij Hol-
landscben kost zouden krijgen en een
loon van f 18 per week. In Elten
werd bun een papier voorgelegd om
te toekenen, waarvan de hen begelei
dende (Rotterdamscbe) werver zeide,
dat bet een verklaring was dat zij
goed waren aangekomen. In waarheid
echter was 't een contract om bij
Krupp in Esson te gaan werken.
In Essen aangekomen, konden zij
geen slaapgelegenheid vinden en
raoesien met 26 personen in een klein
lokaal op matrassen op den grond
slapeD. De voeding was slecht, ze
bestond uit eeu pap van water met
koolbladen, aardappelen en meel. Zij
hadden na 2 dagen verbljjf in Essen
genoeg van Duitschland en vertrokken
per trein. In Kleef werden z\j aan
gehouden, omdat zij geen pas baddeu
voor bet land uit te gaan. Na ver
blijf van eeu nacht op bet politie
bureau werden zij onder gewapend
geleide naar de gevangenis overge
bracht, werden in een cel opgesloten
en bleven daar tot 20 October. Toen
werden zij teruggebracht naar Essen
en daar werd hun gezegd, dat z|j eerst
14 dagen moesten arbeiden voor zij
terug konden naar Holland. Het eten
daar was tamelijk goed. Zij verdien
den er met metaalzagen 14 mark per
dag, later met lichter werk 7'/, mark.
Bij het lichtere werk kregen zij ook
per week een pond brood minder.
Na veel moeite waren zij er in ge
slaagd, passen te krijgen om het land
te verlaten en Zondag keerden zij
terug. In Emmerik verbood de stations
chef hun, iD de wachtkamer te wacht
ten en daar moesten zij des nachts
van l'/t tot 4'/i uur met 25 Hollan
ders in de buitenlucht doorbrengen.
De werkman beeft zicb te Delft
onder geneeskundige behandeling
moeten stellen.
Valkenheide.
't Opvoedingsgesticht der Herv. Kerk
voor Jongens te Maarsbergen, ont
ving van een onbekende f500.
(Ned.)
door MaItbe Coebiaü.
3 Vertrouweling.
De ander zou weldra meer van hem
hooren. Alles zou prachtig terecht
komen."
Niemand had in den [vroeg-nacht
iets gezien van het geval. Toen
Ferdinand thnis kwam en de envelop
openscheurde, zag hij het bundeltje
bankpapierde spaarcentjes van krom-
beenige Manus.
Zat hij wel een unr lang er over
te piekereD, hoe hij dit zaakje nu op
de «secuurste manier" zou uit-
uitwerken"
't Was een vreemd zaakje dat voor
de Rechtbank diende.
In de bank der beklaagden stond
een vaal, onaanzienlijk kereltje,
een soort gedrochtje eigenlijk. Hij was
kort geleden op klaarlichten dag een
café binnengegaan. Had er een van de
kellners te spreken gevraagd. En toen
die man momenteel niet in de zaal
aanwezig te voorschijn kwam, hem in
de borst gegrepen. Geschreeuwd, ge
bruld, dat hij «z'n geld moest terug
hebben
Toen de ander verklaarde van niet
te weten, hem op gruwelijke wijze
uitgescholden voor dief, roover, op
lichter, afzetter, schurk, een mes ge
grepen en hem een wond toegebracht,
gelukkig niet ernstig. Het razende
kereltje was overmand eindelijk.
En Manus, de neef van den gérant
nit «Les Saisons" stond nu terecht
wegens mishandeling en grove be-
leediging.
De groote vraag bleef: was deze
beklaagde al of niet toerekenbaar?
De verdediger van Manns had enkele
vragen gedaan en opmerkingen ge
maakt, die de rechters blijkbaar deden
weifelen.
Als eerste getuige charge stond
nu Ferdinand, die van de koolzwarte
oogen en de zalvende koolstem, vóór
de tafel der edelachtbaren.
Of hem al of niet gelden door be
klaagde Manus ooit waren toever
trouwd? werd hem voor de zoo-
veelste maal gevraagd.
«Denk aan den eed, door u afge
legd, getuige I" vermaande de presi
dent, den getuige met scherpen blik
als-vasthoudend.
Maar Ferdinand glimlachte heel-
ruitig. Haalde gelijk hij voor den
rechter commissaris had gedaan de
schouders op.
«Absoluut niet, edelachtbare!" ant
woordde hij.
Maar op dat moment kwam op
schudding in de zaal.
Een veldwachter had Manus snel
gegrepen.
Want de beklaagde het schuim op
de lippen had op getuige Ferdinand
willen aanstormen, met gebalde vuisten.
*SchavuitlDief!"bruldehetkereltje,
en de tranen stroomden hem uit de
bloed beloopen wanhoopsoogen.
«Je ziet 't nu toch zelf I" zei een
van de rechters tot den president,
die bleef twijfelen om den toereken
baarheid van dezen beklaagde «is die
man krankzinnig of niet?"
Het advies der deskundigen was vrij
weifelend. Na lang beraad sprak de
Rechtbank zich uit in den zin van het
gelasten van nader onderzoek naar
de geestvermogens van beklaagde.
«Gek zei de president na de zitting
met den college nog over het geval
napratend" 't is mogelijk. Maar dan
misschien gemaakt I
't Is niet de eerste maal, waarde
collega, dat we een getuige moeten
laten glippen, die tienmaal meer dan
de man op het bankje straf verdient.
Ben je dat met mij eens of niet?"
En de Edelachtbare collega misten
den moed om tegen 's voorzitters op
vatting van dit geval te oppeneeren
't Geheim.
Tot groote, grenzenlooze verbazing
van de buren kwam nu en dan in de
stille, schamele straat een zwierig-
modieuse heer met een opgepronkt
meisje. Schelde aan op nummero
achttien, waar het nijvere vrouwtje
woonde.
Wie was hij hadden de buren
elkaar telkens gevraagd. Er was ge
gist. Zeker een lid had een gezegd
van de «commissie," die het vrouwtje
helpt in haar nooddruft. En een ander
had het vermoeden uitgesproken, dat
men hier te doen had met een «be
schermer", zoo'n deftigen meneer,
die haar misschien «van vroeger" ge
kend had Want jong was hij
niet bepaald. Wie van zulke dingen
verstand hadden, wisten te verzekeren,
dat hij z'n baard en haren verfde.
Maar hij zag er altijd keurig, echt-
gesoigneerd uit. Rookte cigaretten.
Droeg vele ringen aan de vingers. En
het meisje had steeds snoezige toiletjes
aan.
Wie was hij toch?....
Wanneer het vrouwtje, dat daar
vele uren per dag zat te ploeteren;
aan de snorrende naaimachine, of
piekend in mooie stoffen die het
magazijn haar toevertrouwde ter be
werking, als zij wist dat hij op
komst was, dan maakte ze haar kamertje
mooi. Zette bloemen in de vaasjes op
de schoorsteen. Trok haar Zondagsche
jurk aan. Stofte ijverig eu gestaag,
dat het kamertje er proper-keurigjei
uitzag.
En er was maar een, in staat om
het geheim te doorvorschen. Dat was
een ook al bedaagd vrouwtje, dat
haar gekend had van d'r zeer-vroege
jeugd af.
Wordt vervolgd.)