6.
viseerd liever de bebouwde-komregeling aan te houden,
zou dat zijn gebeurd, maar men had dan veel meer papier
moeten vuil maken om hetzelfde resultaat te bereiken.
De heer A. P. HILHORST vraagt waar de benedengrens
van het uitbreidingsplan loopt.
De heer VAR EMBDER geeft als grens aan de Spoorïaan,
de Rembrandtlaan en de Lindenlaan en deelt verder mede,
dat het plan aansluit bij het plan Dammers. Er moet voor
gezorgd worden, dat iets niet in twee plannen terecht
komt en dat er tussen de plannen geen hiaat blijft. Een
grens is dus technisch noodzakelijk.
Wanneer is gebleken, dat geen der leden over het
Uitbreidingsplan Rijksweg nog inlichtingen wenst te vra
gen, stelt spreker aan de orde:
II. Het Plan in hoofdzaak. (Voor het gedeelte van Soest
benoorden de spoorlijn Amersfoort - Utrecht).
In de loop van de behandeling, zo zegt spreker, zijn
hier en daar kleine wijzigingen nodig gebleken om de zaak
aan te passen aan de ontwikkeling van het leven. Als een
uitbreidingsplan eenmaal op papier staat, heeft het een
zekere onveranderbaarheid, maar de werkelijkheid verandert
wel. Daarom is het nodig een uitbreidingsplan voortdurend
te herzien, teneinde tegemoet te komen aan wensen en be
hoeften, die men te voren niet helemaal heeft kunnen voor
zien. Het grijze vlekje bp het plan is het plan Dammers
aangezien het in onderdelen moest worden uitgewerkt. De
Raad heeft een model ervan gezien, dat door Gemeentewer
ken is vervaardigd.
Om aan de wens van de heer Beckeringh tot het bouwen
van twee landhuizen tegemoet te komen, waartegen geen
bezwaar bestond, heeft een kleine herziening plaatsgevon
den.
