0
1/
Nr. 8
Voor de medewerkers van onze gemeente toonde hij per
soonlijke belangstelling en deze medewerkers waardeerden
zijn joviale optreden en de tijd die hij altijd voor hen vrij
maakte. Met het werk dat op het ogenblik wordt gedaan in
de sfeer van functiewaardering en inpassing bemoeide hij
zich en hij dacht mee over de richting waarin dit alles zich
moest ontwikkelen.
Voor velen in Soest was hij Klaas, die men kende van jongs
af aan en voor wie men ook door zijn werk en inzet respect
had gekregen.
Wanneer wij beseffen hoeveel werkuren hij in al die jaren
heeft gemaakt, dan heeft hij bepaald niet de achturige werk
dag gehad die hij iedereen zo graag gunde. Hij trok altijd
meteen zijn agenda uit zijn zak, wanneer er iets was waar
wij als college weer naar toe moesten. Ik heb het gevoel,
dat hij vanwege al die arbeidsuren voor de Soester gemeen
schap en voor de regio niet veel tijd - in uren gemeten - aan
zijn gezin heeft kunnen besteden, maar ik heb wel ge
merkt, dat hij altijd bijzonder intensief met zijn gezin be
zig was. Hij stelde weinig eisen aan het leven, hij was een
sober man. Hij kon zich verheugen in kleine vreugden en hij
kon zich geweldig verheugen in gelukkige voorvallen in zijn
gezin. Hij verheugde zich op de vakantie die hij binnenkort
met zijn vrouw en jongere kinderen zou doorbrengen in
Engeland, het land waar één van zijn dochters in de herfst
na haar huwelijk zal gaan wonen en wij hadden samen, hij
en ik, al gesproken over de datum van de huwelijksvoltrek
king, Naar dit gezin, dat wij niet mogen en niet zullen ver
geten, gaat ons medeleven uit.
Hij heeft de laatste reis, waarvan wij het spoor kunnen vol
gen, gemaakt vanuit het gemeentehuis naar De Lichten
berg in Amersfoort. Ik heb het gevoel dat hij iedere bocht
van de weg die de ziekenauto reed en die hij zelf zoveel
duizenden malen heeft gereden in zijn leven, moet hebben
herkend. Nog in het ziekenhuis maakte hij zich zorgen of
afspraken wel waren afgezegd en of de vakantie van één van
de wethouders, die voor de volgende week was gepland,
door zijn afwezigheid niet in gevaar zou komen. Van die
reis naar de Lichtenberg is hij niet teruggekeerd. Niet naar
zijn gezin en niet naar ons. Binnen tweemaal 24 uur is hij
alleen verder gereist, ergens heen waar wij het spoor niet
kunnen volgen. Wij hopen en verwachten, dat hij daar mag
uitrusten en dat hij daar rust en vrede zal vinden.
Ik verzoek om enige ogenblikken van stilte, opdat wij ieder
op onze eigen manier wethouder De Haan kunnen geden
ken.
Nadat enige ogenblikken van stilte in acht zijn genomen,
sluit de VOORZITTER, te 20.17 uur, de vergadering.
Aldus vastgesteld in de openbare vergadering van de raad
der gemeente Soest d.d. 17 juli 1975.
De secretaris,
De voorzitter,
180
