lijk 9,03 o/o en in Soest 12,3 °/o. Er is wat dit be treft naar ons gevoel sprake van een duidelijke zaak. Wij zijn zeer gelukkig met de steun die wij in deze raad aan de zijde van de PvdA en Progressief Soest ondervonden hebben voor het streven om te komen tot de benoeming van een D'66-burgemeester. Even leek het er voor mijn gevoel op, dat de heer Onderde- linden van de VVD ook een betoog in deze richting wilde gaan houden. Ik hoorde hem namelijk zeggen, dat er een echte liberaal burgemeester van Soest zou moeten worden. Maar daarna bleek, dat hij daar wat anders onder verstond dan wij. De heer VERDAM: Mijnheer de voorzitter, dames en heren! Ik wil graag reageren op enige punten die hier naar voren zijn gebracht. Natuurlijk is aan de orde gekomen, dat enige partijen over de vraag van benoeming of verkiezing van een burgemeester anders denken dan de huidige situatie voorschrijft. Zij zijn daar in het algemeen niet verder op ingegaan en dus behoef ik dat op zich zelf ook niet te doen. Tegelijkertijd hebben enige fractievoorzitters natuurlijk toch ook weer wel gedachten naar voren gebracht die dan wel niet regelrecht zinspelen op een benoemde burgemeester, maar die met de opvatting ten aanzien van de vraag of een burgemeester be noemd dan wel gekozen moet worden toch wel enig verband houden c.q. daar haast regelrecht toe te herleiden zijn. De heer Goote heeft gezegd: Dit noem ik geen inspraak. Sorry, ik heb het ook geen inspraak genoemd. Dat woord heb ik niet gebruikt. Ik heb gezegd en naar ik meen ook geschreven, dat ik mij naar de raad hoopte te begeven ten einde (te verne men. Daar heb ik verder geen precieze aanduidingen voor nodig. Dat is het. En als de heer Goote vraagt of het dan niet meer is, dan zeg ik: Neen, dat is vrij dui delijk. Maar er zit natuurlijk toch wel het algemene punt achter, dat men kan zeggen: De burgemeester behoort gekozen te zijn. Ik proef daar toch altijd een beetje in van: Als het niet is gekozen, is het minder. In Amerika kiezen ze een president en die geven ze voor vier jaar een dermate exorbitante macht, dat je je hart vasthoudt. Maar het is natuurlijk veel mooier dan als het anders gebeurt. In Amerika worden rech ters gekozen en dat is natuurlijk ook veel mooier. Ik zie dat zo niet. En dan gaat het misschien niet om de praktijk, maar dan gaat het om het principe. Dan zeg ik: Ik vind een democratie die bij voorbeeld in een college van gedeputeerde staten in een provincie zes gekozen figuren en één benoemde figuur verlangt, een heel mooie uitweging van alle verschillende belangen die op deze wijze tot hun recht kunnen komen. Dan heb je de meest grote kans van goede pais in de gemeenten en goede pais met de hogere machten. Dat is niet ondemocratisch. Dat is in een democratie een mogelijkheid die zo gegeven wordt. Daarmede houdt natuurlijk direct verband de vraag wie de selectie verricht. Daar gaan natuurlijk alle vragen van inspraak om, daar draait in wezen alles om, In dit geval ligt uitdrukkelijk de personele selec tie in handen van de commissaris en de minister. Daar behoeft men het natuurlijk verder niet mee eens te zijn, maar ik wijs er nu, op de door u naar voren gebrachte opvattingen reagerende uit respect daarvoor, maar even op, dat het een natuurlijk met het ander verband houdt. Hoe houd je nu als commissaris rekening met een profiel? Als je ernaar komt luisteren, heb je toch eens even contact met de vertegenwoordigers van de desbetreffende gemeente. Je voelt de sfeer eens wat aan. Je hoort eens de verschillende opvattingen. Ik hoor dat veel liever dan dat ik dan één algemene profielschets hoor en niemand meer wat zegt. Ik vind het belangrijk om in dezen een raad eens even te ho ren. Een van de belangrijkste punten is natuurlijk: Hoe vind je iemand die netjes met de raad omspringt en met wie de raad netjes kan omspringen? Ik heb er toch de afgelopen tien jaar bepaald wel wat aan ge had. Dit wil niet zeggen, dat het altijd slaagt. Er is ook gesproken over een schaap met vijf poten. Ik zou zeggen: Gunst, u stelt zogezegd een adver tentie op en ik mag afstrepen. Elsevier staat elke zaterdagavond vol met schapen met soms veel meer dan vijf poten. Dat is het punt niet. Ik heb hier nu te maken met een bescheiden opstelling die op som mige punten zeer duidelijk is. Tegelijkertijd moet u met betrekking tot het profiel dat hier nu geschetst is, even proberen de moeilijkheden te begrijpen waarvoor een commissaris in dezen wordt geplaatst. U heeft gezegd te denken aan een leeftijd van onge veer 35 tot 50 jaar. Ik heb, meen ik, achttien of negentien sollicitanten. Als ik hetgeen u over de leeftijd heeft gezegd scherp neem en probeer mij daar volledig aan te houden, dan blijven er van de achttien negen over. Als ik dan rekening houd met het zeer gerechtvaardigde verlangen dat de nieuwe burgemeester maatschappelijk actief moet zijn ge weest en bestuurlijke ervaring moet hebben, dan zijn er nog vijf over. Als ik dan ook nog rekening houd met 'bij voorkeur gemeentelijke bestuurlijke ervaring', dan zijn er nog vier over. En dan kom ik bij de vraag waar niemand over heeft gesproken: Heeft u hier een ambtswoning? Ik weet dat ambtswoningen tegen woordig uit de tijd zijn en dat er vele bezwaren tegen zijn. Maar de kandidaten zeggen tegen mij: U begrijpt wel, dat ik het kopen van een woning in Soest niet kan betalen. Ik heb dus de kans dat de vier zeggen: Sorry, maar ik ben niet vermogend. De heer VISSER: O, krijgen we zo'n burgemeester! De heer VERDAM: Ik wijs er nu maar even op, dat hier een punt ligt. Mensen vragen mij: Is er een ambts woning? Zo neen, wat doe ik dan? Dan zal ik de za ken op een rijtje moeten zetten en dan zal ik toch een woning moeten huren of moeten kopen. Dat komt de facto altijd neer op het kopen van een woning. En dan kom ik terug tot de vooroorlogse situatie in die zin, dat ik aan de minister moet schrijven: Hij is bepaald wel geschikt, maar hij heeft geen voldoende stand van fortuin om benoemd te worden. U begrijpe mij goed: dit is geen verwijt aan Soest dat hier geen ambtswoning is. Maar het punt ligt er. Het aantal gegadigden wordt beperkt wanneer men verneemt, dat hier geen ambtswoning is. Men zegt dan: Dat kan ik niet fiksen. Dit geldt dan met name voor burge meesters met opgroeiende kinderen. Ik weet wel dat alle kinderen opgroeien, maar ik noem dit punt nu maar even om aan te geven dat ook dit er nog door heen speelt. In zoverre kun je natuurlijk nooit voor honderd procent met een profiel rekenen en probeer je dus het een en ander zo veel mogelijk naar waarde te schatten. In het algemene profiel staat onder meer, dat de raad grote waarde hecht aan het betrekken van de bevol king bij het bestuur van de gemeente. Dit staat ook /het gevoelen

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen Raad Soest | 1979 | | pagina 313