- 15 -
15 februari 1984
u wat onze fraktie betreft steun wilt hebben voor voorstel 18, aanvullend
7 5.000,= te bezuinigen.
VOORZITTER: Voor het bestuursapparaat betekenen uw voorstellen: 504.000,=
plus f. 7 5.000,= en dan nog eens 75.000,=
Heer VAN GELDERDe laatste is dus vanwege de telefooncentrale.
Heer POTHUIZEN: Mijnheer de voorzitter, in 1980 één moeilijk avondje, nu
jaarlijks minstens één moeilijk avondje en de data zal ik maar niet herhalen.
Eén effekt van die gebeurtenissen is wel belangrijk. Dat is, dat iedere
Soester nu wel weet dat de bomen niet meer zo hoog worden als ze vroeger
wel eens werden. Misschien mag ons dat als raad enige hoop geven op begrip
voor de onplezierige bestuursdaden die wij vanavond, maar vooral in juni,
zullen moeten gaan stellen. Dat betekent overigens niet, dat niemand aan
leiding zou hebben om aktie te gaan voeren, want die kan er wel degelijk
zijn. De voorstellen voor bezuinigingsmaatregelen, zoals die gemaakt worden
door ambtenaren die net zo feilbaar zijn als ieder mens en onder verant
woordelijkheid van een college dat ook de onfeilbaarheid niet in pacht heeft,
mogen best voor wat aktie aanleiding zijn.
Vele burgers en vele raadsleden hebben nare herinneringen aan 25 november
1982. De toen op zich ook niet zo omstreden doelstelling werd bereikt langs
een nogal pragmatische weg en daarvan trillen de schokken nog steeds na.
"Dit nooit meer" hoor ik nog regelmatig. Nu we weer met bezuinigingen in de
slag moeten, moet dat wel met de les van 25 november in het achterhoofd, ik
denk dat het college dat toch ook zo gezien heeft, want dat heeft in ieder
geval kort na 25 november 1982 geprobeerd een systematische en objektieve
methode in de strijd te brengen. Die leek overigens ook soms aardig uit de
koers te kunnen raken, maar begin december 1983 heeft de raad toch - in
belangrijke mate op PvdA-initiatief - duidelijke procedure-afspraken gemaakt,
al dan niet contre-coeurIn twee stappen zouden we het misschien wel
moeilijkste avondje van deze raadsperiode tegemoet gaan. De eerste stap
zouden we vanavond moeten afronden. Daargelaten, dat er wel eens pogingen
gedaan zijn - ook door mij - om wat bij te sturen, moet ik zeggen dat de
gang van zaken echt duidelijk geweest is en niet voor misverstand vatbaar.
Iedere Soester weet nu dat er bezuinigd moet worden; niemand vindt het leuk.
Iedereen met gezond verstand weet, dat je een hoeveelheid voorstellen moet
ontwikkelen die leiden tot een hoger bedrag aan besparingen dan je nodig
heb, alleen dan kun je keuzes uit kwaden maken. En iedereen weet ook, dat
de potentiële getroffenen alles zullen doen om in laatste instantie zich
zelf te redden. Tenslotte zitten de beslissers niet graag met de zwarte
Piet. Door de tweestaps procedure zijn de twee laatste opmerkingen eigenlijk