10 april 1986
- 7 -
toe, dat het college -en ik hoop dat ik dat straks ook namens het nieuwe
college kan zeggen- dat zal doen. U mag ons daarop aanspreken, dat we
ons voor 100% zullen inspannen om te trachten die lijn te bereiken.
Maar we worden mede gesteund -het personeel ook- als de raad duidelijk
zegt dat er inderdaad een reorganisatie moet plaatsvinden, omdat er een
betere, efficiëntere, meer burgergerichte organisatie zal zijn dan nu.
Dat is waar het om draait. Ik denk dat als de reaktie uit de raad komt
zoals die nu komt, dat u het zo ook bedoelt en dat u duidelijk wil maken
dat het inderdaad nodig is om onze organisatie aan te passen, met name om
de gesignaleerde zwakke kanten in de huidige organisatie weg te nemen.
Zoiets gaat niet vanzelf, dat moet je van onderen opbouwen. Het belangrijkste
van de reorganisatie is het proces om daartoe te komen. Uiteraard moet
het resultaat voldoen aan een programma van eisen dat je opstelt, aan
uitganspunten, maar het belangrijkste is het proces erheen. Dat moet voldoen
aan een aantal randvoorwaarden die de toets der kritiek kunnen doorstaan
en die ook modern zijn. Dat betekent: met een behoorlijke inspraak, gezamen
lijk. Het beroep dat ik op de raad doe om inderdaad de verantwoordelijkheid
te nemen, doe ik aan de andere kant ook op het personeel om te trachten
dat gezamenlijk te doen. Het is dan het volste recht van het personeel
om opmerkingen te maken en daarvoor uw aandacht te vragen.
We moeten wel bij elkaar komen en er zullen uiteindelijk knopen moeten
worden doorgehakt. Maar dat gaat niet met de botte bijl. Alle opties
zijn open. Mijnheer Krijge-r heeft nog eens uitdrukkelijk gevraagd of
we dat van onze kant nog eens willen toezeggen. Dat zeg ik bij deze heel
uitdrukkelijk toe. Dat is ook impliciet door het personeel gevraagd tot
en met het secretarie-dienstenmodel toe.
Over de uitgangspunten is diskussie geweest en het personeel heeft er
recht op dat we daar nog even met elkaar op ingaan. Het zijn tenslotte
de pijlers die de zaak schragen, zoals ze in het programma van eisen staan.
De vorming van een managementteam onder leiding van de gemeentesecretaris,
nodig voor ambtelijke coördinatie van de verschillende diensten, greep
op de organisatie, duidelijkheid in de verhoudingen en verantwoordelijk
heden; een klein aantal organisatorische eenheden, waardoor je kan komen
tot een eenvoudige organisatie, een concentratie van het management en
een bevordering van de integratie die we op het oog hebben.En dar. het
belangrijkste punt, dat we geen inhoudelijke tweede toets meer hoeven
te doen. Dat wil zeggen, dat is eigenlijk de vertaling van het woord
beleidsintegratieEr is gevraagd dat nog eens duidelijk te stellen en
dat doe ik hierbij. De delegatie van bevoegdheden, middelen, beheer, geeft
uiting aan een ieder om het management uitdrukkelijk de ruimte te geven
om optimaal te funktioneren. De platte organisatie betekent: de noodzaak
om zoveel mogelijk te delegeren, de verantwoordelijkheid tot op het
laagste echelon te optimaliseren voor ieders eigen werk. Daar gaat het
om. Tenslotte, de flexibele inzet van het personeel en de opleiding, vorming
en training. Zaken die maken dat er geen gefixeerde inzet en inzetbaarheid
van de medewerkers komt, maar flexibiliteit en voor de mensen zelf ook
een optimale kans op ontplooiing. Ook dat is een punt dat aandacht verdient
in zo'n concept.
Het doel van vanavond is de noodzaak om vast te stellen dat de reorganisatie
nodig is. Ten tweede: het middel is beleidsintegratie en de wijze waarop
staat nog open.
Er is ook gesproken over de tijd waarin dat moet plaatsvinden, de snelheid.
We zijn nu ongeveer driekwart jaar bezig, de volgende fase zal ook wel
zo'n driekwart jaar duren, waarna de uitvoering misschien nog zo'n één
a twee jaar in beslag zal nemen. Bij elkaar al gauw drie a vier jaar.
Dat is lang. Het gaat niet om te snel, maar het gaat ook niet om te langzaam.
