6 oktober 1988
- 9 -
aantal bezwaarschriften kun u toch zien dat het ontwerp van Duêrmeijer toch
wel meer aansprak dan wat nu voor ons ligt. Maar als goed democraten
stellen wij ons achter wat vanavond aan de hand is, dat wil zeggen dat toch
wel de grootst mogelijke minderheid en de grootst mogelijke meerderheid in
mijn fractie straks haar stemverklaring zal afleggen, omdat zij toch vindt
dat wij niet op de goede weg zijn en zij het vorige ontwerp toch mooier
vindt dan wat nu voor ons ligt.
De bezwaarschriften. Wij hebben natuurlijk alle contacten met deze
actiegroepen en we hopen dat ze het, wat de zuider Eng aan de Dalweg-zuid
betreft beter zullen doen dan met Dalweg-noord, waarbij we ze dan ook
uitvoerig zullen adviseren wat we nu niet hebben gedaan, omdat wij vinden
dat het gemeentehuis toch wel moet komen op de plaats waar die nu gepland
is. Wij vinden deze bezwaarschriften niet zo sterk en daarom staan wij er
ook niet achter en verwerpen wij met u deze bezwaarschriften. Het is wel
even moeilijk om alleen voor mezelf te praten. Uiteindelijk vormen wij toch
een tweemansfractie die het altijd roerend met elkaar eens zijn, maar er
zijn natuurlijk nuances.
Voorzitter, wij vinden het heel verstandig dat u ons advies om de
parkeergarage niet te bouwen heeft overgenomen. Wij hebben ons daar vanaf
het begin tegen verzet, omdat wij vinden dat onder een weiland, zoals de
landschapsarchitect van de week terecht in de commissie zei, in een dorp je
geen parkeergarage bouwt. Dat is iets voor een grote stad. Maar het gemak
waarmee de mensen die destijds deze parkeergarage wilden hebben nu dit van
de tafel vegen, daar sta je toch wel even verbaasd over. Men wijt er geen
woord aan, men zegt gewoon: nee, die parkeergarage moet er niet komen. Maar
dat geintje, dat onderzoek naar de parkeergarage, heeft ons wel -schrik
niet- 28.000,-= gekost. Waar vanavond binnen twee seconden even gesteld
wordt door de dames en heren dat die parkeergarage toch niet nodig is. Wel
28.000,-= wethouder van financiën! Dat moet toch pijn doen. Maar ik ken
het gemak waarmee u geld uitgeeft voor onderzoek naar plannetjes die later
toch niet doorgaan. U moet wat dat betreft toch beter naar mij luisteren,
naar mij en naar ons luisteren.
Verstandig is, dat u die waterpartij door laat gaan. Ook daar is wat
discussie over geweest. Aanvankelijk was men van mening dat er mensen waren
die zeiden: er mag geen water op de Eng. Leuk bedacht, maar als je daar
dagelijks fietst, zoals ik, door de plassen die daar liggen, dan weet je
dat water op de Eng een heel gewoon iets is. Ik vind een waterpartij
levendig, dat is mooi, dat mag beslist doorgaan. Dat geldt ook voor de
muren die u om de tuin gedacht heeft.
Voorzitter, wij kunnen met al uw punten meegaan die u verder stelt, alleen
wil ik het toch ook nog even hebben over het kunstontwerpWat is het
unieke van dit kunstontwerp, namelijk dat de architect en de landschaps
architect met de kunstenares een bijzondere eenheid hebben gesmeed om dit
tot stand te brengen, ze zijn het roerend met elkaar eens. Marijke de Goey
heeft terecht gezegd: als u dit niet wilt hebben, dan trekt ze haar
opdracht in, dan doet ze het gewoon niet. Dat is heel flink, zo hoort het
ook vind ik, zo zijn kunstenaars. Het is ook niet waar wat vanavond gezegd
wordt dat over kunst vreselijk gepraat kan worden en dat de mensen het vaak
niet eens zijn. Goede kunst, daar is iedereen het over eens. Goede kunst
dat is ook niet subjectief. Goede kunst vindt iedereen goed, zelfs de heer
Krijger heeft daar oog voor. Dus, voorzitter, ik vind het schandalig dat u
op 4 oktober ons een brief heeft gestuurd, terwijl we toch afgesproken
hebben dat we het nog eventjes zouden bekijken. U stelt dan, dwars door de
porceleinkast heen, een brief op en veegt alle argumenten meteen al van
tafel die nog eigenlijk verwoord moeten worden. U zegt: wat jullie ook
beslissen, wij vinden het maar niks en wij gaan daar niet mee akkoord. Ik
vind dat u daarover na moet denken, die brief moet u intrekken. U kunt dat