22 september 1990
- 2 -
de zaak op te stellen, met blijkbaar toch de gedachte erachter om de zaak
rond te krijgen. Dat is u met dit raadhuis na jarenlange worsteling gelukt.
Ik moest zelfs denken toen het jaar 1932 naar voren kwam -wat mijn
geboortejaar is- dat het eigenlijk net als met mensen is, je worstelt ook
altijd en bent ook nooit af. Maar wat dat betreft heeft de heer Menne dan
toch de zaak afgerond. Ik denk nog met plezier terug aan de gesprekken die
we hadden over het nieuwe raadhuis en de informatie die hij mij toen
toezond. Ik was ervan onder de indruk omdat er bepaalde principes van
aanpak uitspraken. Blijkbaar hebben die dus ook vruchten afgeworpen, want u
bent binnen het budget gebleven. Dat is geweldig. Daar complimenteer ik u
zeer mee.
Voorzitter, een enkele korte wens. Een wens ten eerste gericht aan de
ambtelijke medewerkers in dit huis. Ik hoop dat zij met vreugde en
voortvarendheid hier zullen werken. Voortvarendheid is in een democratie
ook van belang. Je kan niet zaken heel lang in de knoop laten zitten, want
dan lost de samenleving het zelf op en dat is niet altijd de beste
oplossing, dat is vaak een oplossing zonder stuur en zonder een echte
richting erin. Dat noemen ze het zwabberen.
Voorzitter, dan mijn goede wensen in de richting van de drie gemeentelijke
bestuursorganen. Ik heb gezien -en dat lijkt mij een goede gedachte- dat u
opnieuw in Soest geketend bent. Zeveneneenhalf ons, maar een prachtig
ontwerp van Postma. Het siert u, het staat u goed. Ik moet zeggen, het
enige wat ontbreekt -het is wat oneerbiedig- is de burgemeestersbuik, maar
die zal in Soest dan ook wel komen. Maar verder hangt hij prachtig.
VOORZITTER: Die ben ik kwijt geraakt nadat ik uit Brabant weg was. Hier
wordt minder bier gedronken.
Heer BEELAERTS VAN BLOKLAND: Ik was bang dat u de S opvatte als: slank
blijven. Maar goed, het ga u goed.
De wethouders, het college dus, en de raad. Ik hoop dat de drie
gemeentelijke bestuursorganen creatief en vindingrijk en met fantasie en
met name steeds met de beginselen van onze democratie voor ogen hier in het
raadhuis hun werk zullen doen.
Mijnheer de voorzitter, en dan de bevolking. Daarvoor staat dit huis der
gemeente, de nestor zei dat goed. Ik hoop dat de bevolking dit witte huis,
dat misschien toch wat strak overkomt, maar wat door de waterpartij toch
wat verzacht wordt, maar de sterke arm is ook weer zo dicht in de buurt,
dat men het raadhuis plezierig binnenkomt, dat men het ervaart als een
toegankelijk gebouw, waarin bereikbare bestuurders en ambtenaren zitten,
die inderdaad een open instelling hebben. Hoe vaak zijn wijzowel
bestuurder als ambtenaar, niet te afwerend? Alleen al afwerend door stukken
veel te lang te laten liggen, door de mensen niet te begrijpen, door niet
echt naar ze te luisteren. Ik hoop voorzitter, dat de bevolking in Soest
altijd toch -ondanks dat men misschien van mening botst- met plezier hier
binnenkomt en zegt: in ieder geval wordt er naar ons geluisterd en in ieder
geval wordt getracht een oplossing te vinden. Dat is voor een samenleving
erg belangrijk en daardoor wordt een gemeentehuis ook een herkenbaar punt.
Dat wens ik u toe
Ter afsluiting nog dit. Ik wens ook dat wij elkaar als provinciaal bestuur
en gemeentebestuur steeds weten te vinden wanneer dat nodig isDat we
elkaar niet voor de voeten lopen, met respect elkaar bejegenen, maar in
complementariteit elkaar aanvullen wanneer dat nodig is. Daar hoop ik vurig
op en als geschenk zou ik hierbij -en ook uit vertrouwen, want je geeft dan
toch iets uit handen- onze provinciale vlag willen aanbieden. Ik hoop dat
die hier menigmaal trots en fier mag wapperen, uiteraard naast de eigen
vlag. Hartelijk gelukgewenst.
