22 september 1990
- 3 -
VOORZITTER: Mijnheer de commissaris, heel hartelijk dank voor nogmaals uw
aanwezigheid, maar niet alleen uw aanwezigheid, uw gelukwens, uitgesproken
aan het gemeentebestuur, in feite aan alle inwoners van Soest met de
officiële ingebruikneming van dit gemeentehuis. U heeft ons een extra
prikkel meegegeven, een extra stimulans om nog meer, nog beter niet alleen
ons werk te doen, maar ik denk ook mee te werken, verder te werken aan een
goed complementair bestuur tussen gemeentelijk en provinciaal bestuur. Des
te meer waarderen wij het dat wij dat nog eens een keer kunnen onderstrepen
vandaag, het tijdstip is denk ik bijzonder gelukkig, we hebben de officiële
opening gehad en niet alleen de gemeentevlag en de nationale vlag kan nu
uitgehangen worden, maar dat daar ook nog een keer de provinciale vlag aan
toegevoegd kan worden is een blijk van waardering dat we met onze drie
bestuurslagen -het gewest is dan nog niet helemaal een officiële
bestuurslaag, dus meer besturen hebben we nog niet- misschien komt er nog
eens een Europese vlag bijdan hebben we toch weer meer bestuurslagen,
maar wij waarderen het zeer dat hier nu ook de provinciale vlag van
Utrecht aanwezig is, want wij maken tenslotte deel uit van de provincie
Utrecht. Zeker, het is tenslotte een symbool, een vlag hang je uit op de
momenten dat er droeve zaken aan de orde zijn -dan hang je hem meestal
halfstok- maar ik hoop en ik spreek graag de wens uit dat we deze vlag vaak
tot in de top van de vlaggemast kunnen hijsen, al was het alleen maar op de
momenten dat het provinciaal bestuur de verstandig genomen besluiten van
Soest goedkeurt. Hartelijk dank.
Dan gaan wij nu graag luisteren naar de architect. Het is tenslotte zijn
produkt, zijn geestesproduktMag ik u het woord geven, mijnheer Schrieke?
Heer SCHRIEKE: Ik zie hier iets aangekondigd over het aanbieden van een
tableau "bestuurders door de eeuwen heen". Dat overvalt mij een beetje, het
door de eeuwen heen kan ik niet thuisbrengen, maar ik zal proberen me eruit
te praten. Geachte aanwezigen, dames en heren. Guten Tag, Damen und Herrn
aus Deutschland. Polski tsyndobredobceMijnheer Mennewat vindt u van
mijn Pools? Ik ben blij dat u met zulke ontspannen gezichten hier in deze
groten getale aanwezig bent. De laatste keer dat ik u zag in groten getale,
toen zat ik toch wel met bezorgde en bedrukte gezichten bij de hearings.
Weet u nog wel? Het verliep daar zeer turbulent. Nou, de krantekoppen logen
er ook niet om. Het was bezorgdheid alom en de problemen stapelden zich als
donkere wolken op. Nu het allemaal achter de rug is en ik geloof, velen
gehoord hebbend, dat het aardig gelukt is met ons allemaal, moet ik zeggen
dat ik Soest uniek vind. In mijn loopbaan heb ik een paar raadhuizen
gebouwd, nee, ontworpen -bouwen deden anderen weer- en ik moet zeggen dat
de Soester gemeenschap op mij zo uniek is overgekomen, er is zoveel
belangstelling geweest, zoveel medeleven, zoveel bemoeienis -uit
bezorgdheid, natuurlijk- zoveel inspraak, kortom, nergens heb ik in een
gemeente die ik dan meegemaakt heb zo intensief democratie zien bedrijven.
Het is de meest betrokken gemeente geweest die ik dus heb meegemaakt. Toch,
door al deze betrokkenheid -u hebt het net van de heer Menne gehoord- heeft
men zich soms wel eens zorgen gemaakt of ik niet dolgedraaid zou worden.
Men is wel eens bij mij gekomen om te vragen of ik het niet te moeilijk had
en of ik het zelfs misschien vervelend vond. Nou, u moet weten dat ik het
nooit vervelend heb gevonden, want ik ken dit fenomeen. Heimelijk denk ik
wel eens: het kan wat mij betreft niet moeilijk genoeg zijn, gecompliceerd
in de uiterste vorm. Want dan ontstaat er een algemene verlegenheid en dat
is het moment voor de architect om zich te kunnen profileren. Dan heeft men
een specialist nodig. Dus maakt u zich geen zorgen.
Een ander punt: hoe komt het nu dat mensen altijd zo graag over bouwen
willen meepraten? Nou, dat kan ik u uitleggen. U heeft er misschien nog