19 september 1991
- 23 -
het nooit zo erg kritiek bij de heer Ebbers, hij heeft zeer constant hoog
op lijsten gestaan, dus daar zijn we niet echt bang voor geweest. Maar je
moet ook maar afwachten of die fractiegenoot nog wel zin heeft om terug te
keren naar jou, dat is natuurlijk ook een vraag. Ik moet zeggen dat ik denk
dat ook dat nooit echt een knelpunt voor de heer Ebbers is geweest. Hij is
redelijk bezeten van het vak. Ik denk dat het wethouderschap daar alleen
maar toe heeft bijgedragen. Hij heeft het nooit meer los kunnen laten om
overal achteraan te gaan en zeker zijn speciale liefdes, zoals het
gasbedrijf en het compostbedrijfmochten zich in zijn warme belangstelling
verheugen. Dat was voor de fractie ook wel heel erg plezierig, want je kon
er zeker van zijn dat de heer Ebbers alles gelezen had. Alle commissies.
Hoewel er wel eens flauwe grappen gemaakt werden tijdens het fractieberaad
over zijn culturele belangstelling, ook die portefeuille is altijd geheel
doorgenomen. Hij had er ook uitgesproken ideeën over, mogen we wel zeggen.
Maar ik denk dat waar zijn hart echt lag, dat dat de commissie van de
bijstand is geweest in de tijd dat die nog de rol vervulde zoals dat een
paar jaar geleden het geval was. Want dat is voor de fractie denk ik een
van de zeer waardevolle bijdragen van de heer Ebbers altijd geweest, het
was voor hem nooit politiek om de lettertjes, het was politiek om de
burgers in Soest en in Soesterberg. Hij wilde ons dat vaak duidelijk maken
middels handgeschreven briefjes. Hij riep ook altijd dat hij nooit
fractiesecretaris kon worden, want hij kon niet typen en op de computer
zeker niet, dus hij deed het met handgeschreven briefjes. Vanavond klaagde
hij nog over zijn handschrift. Nou, wij ook geregeld, Joop! Dus, vandaar
een pen. Ik dacht toch een iets modernere uitvoering dan die we hier
gemeentelijk op het tafeltje hebben liggen. De pen draagt de inscriptie van
de periode die je in de raad hebt gezeten, maar er is volgens mij best
ruimte om er nog een hele lange periode achteraan te graveren, misschien
tot 2000, je weet het tenslotte nooit in Soest. We willen je daarmee ook de
kans geven om, zoals je dat al die tijd hebt gedaan, ons eigenlijk
allemaal, stuk voor stuk alle zes, weer te ondersteunen met de grote kennis
en de grote liefde voor dit vak, waar denk ik de hele gemeente Soest wel
bij heeft gevaren.
Heer EBBERS (WD): Voorzitter, mag ik dan ook enkele woorden tot u allen
richten? In de allereerste plaats, voorzitter, ik ben u zeer dankbaar voor
de onderscheiding die ik gekregen heb, deze fraaie eremedaille of hoe je
zoiets noemt tegenwoordig, ik weet het niet meer. In ieder geval hartelijk
dank hiervoor, het college ook mijn dank hiervoor. Ik zal hem met gepaste
trots in de vitrine zetten. Maar in dit geval niet in de vitrine van het
gemeentehuis, maar in mijn eigen vitrine.
Voorzitter, als je zoveel tijd in zo'n gemeentelijk apparaat meedraait, dan
gaat er wel eens wat door je heen, vind je het soms wel eens leuk en soms
zit je je wel eens een beetje kwaad te maken. Dat overkomt mij ook wel
eens. Ik hoop dat ik daarmee niet toevallig mensen tegen mij in het harnas
gejaagd heb. Ik hoop dat ik dat op een nette wijze heb gedaan, voor zover
mij wel eens iets in het verkeerde keelgat schoot. Ik heb altijd mijn best
gedaan om het zo goed mogelijk te doen. Het is in ieder geval nooit kwaad
bedoeld geweest.
Ik dank u allemaal, in het bijzonder ook mijn fractiegenoten voor dit
geschenk. Ik heb het nog niet opengemaakt, dat zal ik zometeen graag nog
even doen. Ik dank ook de verschillende leden voor een aantal bloemstukken
dat ik heb gekregen, met name van het CDA en GPV, mijn hartelijke dank, van
D66, dank voor het bloemstuk, het gemeentebestuur heeft hier nog een
bloemstuk neergezet en het bestuur van de WD. Ik zag dat er nog een
nagebracht werd, van Gemeentebelangen Groen Soest, bedankt!
Bij al deze dank, voorzitter, moet ik toch één ding nog wel vermelden. Je