9 juli 1992
- 19 -
bedrog. De fractie van Gemeentebelangen Groen Soest meent dat het wezenlijke
van circus en kermis, namelijk die vrolijke stemming en dat onschuldige
vermaak, hier niet van toepassing is. Dat, ondanks de acrobatische
bokkesprongen van dit college bij besluitvorming en conclusies, ondanks
wethouders die als volleerde piassen struikelend recht weten te praten wat
krom is en daarbij guitig een lange neus maken naar het publiek. Ondanks het
illusoire karakter van het raadsvoorstel is en blijft het een ernstige zaak,
want het gaat om de vraag hoe de Soesters de toekomst tot 2010 tegemoet
kunnen zien. Voor onze fractie en veel inwoners van Soest heeft de
besluitvorming over de structuurvisie veeleer het karakter van een dramatisch
vervolgverhaal in de reeks "hoe groen was het gras". Structuurvisie fase 4,
het klinkt als het smogalarm in Rijnmond, na wekenlang aanhoudende tropische
hitte, zonder uitzicht op frisse lucht. Structuurvisie fase 4, de laatste
fase in de besluitvormingsprocedure, hét moment waarop we hadden willen hopen
dat het college ons en de inwoners van Soest zou trakteren op het kostelijke
perspectief van een duurzaam natuurlijk en groen Soest. Een structuurvisie
die duidelijk zou maken dat het college zich niet langer blind staart op de
eigen gemeentegrenzen, maar eindelijk, evenals haar inwoners, zou ontdekken
dat in de nabije omtrek een keur van aantrekkelijke stedelijke centra
bestaat, waar elke Soester kan vinden wat een dorp als Soest nu eenmaal nooit
kan bieden zonder haar eigen sterke punten kwijt te raken. Overigens houden
wij staande dat alles wat een modern mens aan goederen wenst in een ruim
assortiment in Soest kan worden aangeschaft.
Voorzitter, de fractie van Gemeentebelangen Groen Soest zou een structuur
visie wensen die de uitvoering van de doelstellingen en aanbevelingen uit het
groenstructuurplan tot haar taak zou maken. Een plan, dat naadloos past in de
natuurbeleidsplannen van provincie en rijk. Kortom, een strüctuurvisie waarin
duidelijk zou worden dat de betrokkenheid van het gemeentebestuur bij mooi
Soest tot in de volgende eeuw is gegarandeerd. Helaas, het mag niet zo zijn.
De discussie wordt nu overheerst door een vernauwd en defensief bewustzijn
van "niet onder de veertigduizend inwoners zakken"Gevolg is een aanverwant
politiek pappen en nat houden van deelbelangen, zonder oplossingen. De
fractie van Gemeentebelangen Groen Soest kiest ronduit voor de bestendiging
van het resterende natuurschoon van Soest, zowel in de bebouwde kom, aan de
dorpsranden, als in het buitengebied. Wij constateren dat in Soest al veel
schoons is verloren en dat de problemen op het gebied van verkeer en woning
zoekenden met doorbouwen alleen maar groter worden. De meerderheid van deze
raad bijt zich desalniettemin vast in een consolidatie van het inwonertal op
minimaal veertigduizend tot in het jaar 2010, waarvoor dan 1500 woningen in
onze mooie dorpsrand worden gebouwd. Veertigduizend als magische grens. De
legitimatie van die keuze wordt gezocht in oncontroleerbare en onwaarschijn
lijke gevolgen. Zo zouden bij de keuze voor de nul-optie allerlei
voorzieningen niet meer in stand gehouden kunnen worden. Verenigingen, het
bedrijfsleven, alles zou vergrijzen en met een dikke laag stof worden bedekt.
Het dynamische leven in Soest, zoals we dat nu dagelijks kunnen beleven langs
de Van Weedestraat, Ossendamweg, Dalweg enzovoort, zou als een nachtkaars
uitgaan. Men doet het voorkomen alsof we rond het jaar 2000 een Breugeliaanse
stoet van kreupele ouderen door de straten van Soest zouden zien strompelen.
Voorzitter, klinkklare onzin. Soest zal geen spookstad of -dorp worden, zoals
het dat in het verleden met de helft van het huidige aantal inwoners ook
nooit was. Integendeel. Al onze aandacht, energie en financiële middelen
zouden uitgaan naar de verbetering van hetgeen er al is.
In de verschillende wijken van Soest zouden ruimtelijke mogelijkheden moeten
worden geschapen om kleinere ouderenwoningen te kunnen bouwen, zodat een
optimaal doorstromingseffect ontstaat ten gunste van die woningzoekenden die
zijn aangewezen op de goedkopere woningen. Op locaties waarvan de bestemming
verloren gaat, bijvoorbeeld bij scholen, kan met steun van de gemeente
sociale woningbouw plaatsvinden. Voor de woningzoekenden die niet in de
gelegenheid zijn om te wachten tot ze aan de beurt zijn, zouden we informatie
en hulp kunnen bieden om elders woonruimte te vinden.
Voorzitter, het is een anachronisme ervan uit te gaan dat alle woning
zoekenden anno 1992 nog steeds bestaan uit de eigen plaatselijke aanwas. Ook
in Soest is dat, wat in de sociologie de "global lifestyle" wordt genoemd, de
heersende trend. Te doen alsof de inwoners van Soest nog steeds de boertjes
van buiten zijn, waarvoor alle ingrediënten van het hedendaags bestaan binnen
de eigen gemeentegrenzen gevonden dienen te worden, is van een lachwekkend