17 september 1992
- 31 -
periode hebt gehad? 215. Ik weet dus niet of we van een doorgangshuis moeten
spreken of dat we het toch maar houden op een gemeentehuisDat wilde ik
graag nog vertellen.
Ik wil ook graag namens allen namens wie ik spreek, onze waardering
uitspreken voor de wijze waarop u uw werkzaamheden als raadslid vervult. Wat
mijzelf betreft, als voorzitter ook, -er is toch altijd een zekere bijzondere
verhouding, relatie tussen de voorzitter van een raad en de nestor van een
raad. Er zijn wel eens dingen die je met hem overlegt, soms buiten de
raadsvergaderingen om, als je ergens mee zit, dat je zegt: even kijken hoe de
raad daarover zou kunnen denken en dan bespreek je dat met de nestor. Ook
tijdens een raadsvergadering hebt u wel eens het woord gevraagd en ik merk
ook dat andere raadsleden dan ook accepteren en respecteren dat u dat als
nestor deed. Ook dat ervaar ik als voorzitter als bijzonder plezierig.
Daarvoor ook waardering en heel hartelijk dank.
Ik mocht u al overhandigen -ik heb het symbolisch gedaan, het staat daar al
bij u- een bloemstuk van het college en van de gemeenteraad. Ik wil zo
dadelijk het cadeau dat hier op deze schildersezel staat, aan u overhandigen.
Maar ik dacht: laat ik, voordat ik dat doe, deze keer mijn toespraak eens een
keer afsluiten met het Soester volkslied. U hoeft niet allemaal mee te
zingen, ik lees het voor. Beschouw dat als hulde en eerbetoon aan u, mijnheer
Verheus, als nestor van onze raad.
Waar de Eem haar golven stuwt, naar den wijden plas;
En het glanzend horenvee, baadt in 't malsche gras;
Waar de boerenhofstee wijst op het grijs verleên:
Daar ligt mijn dierbaar Soest, mooier is er geen
Daar ligt mijn dierbaar Soest, mooier is er geen.
Tweede couplet:
Waar de wijde hooge Eng straalt in gouden glans;
En de leeuwrik jublend stijgt tot den hemeltrans;
Waar zich uitstrekt maagdlijk schoon, 't wijd vermaarde Veen,
Daar ligt mijn dierbaar Soest, mooier is er geen
Daar ligt mijn dierbaar Soest, mooier is er geen.
Meer coupletten heeft ons volkslied niet. Wellicht dat er nog creatieve
geesten zijn, die het kunnen uitbreiden. Maar waarom zeg ik het? Het woord
hemeltrans kwam hierin voor. hebt bij de luchtmacht gediend en daar is the
sky the limit, heb ik begrepen. Het leek ons aardig en ik heb begrepen dat
het ook een wens is van u. Ik maak me alleen zorgen of uw woning groot genoeg
is of dat u een stukje moet bouwen. Daarom heb ik even opgelet of het niet
onder stads- of dorpsbescherming valt. Misschien kunnen we met de artikel 19
procedure daar iets aan doen, maar dat moet u zelf maar beoordelen. De
luchtmacht, hemeltrans, the sky is the limit, ik wil u graag dit cadeau
overhandigen en ik nodig u uit om het hier in ontvangst te nemen.
Heer ZWAANENBURG (CDA)Voorzitter, u hebt de vergadering nog niet gesloten.
Moet ik mij nu via u tot de jubilaris, tot de feesteling richten, of
Kijk eens aan. Dank u wel. Toch begin ik even bij u, voorzitter, hebt
zojuist feesteling Cees Verheus letterlijk en figuurlijk in de bloemetjes
gezet. U hebt dat gedaan als collegiaal, aimabel en vooral omdat het een
waardevol raadslid was. hebt daarbij vooral gewezen op zijn verdiensten
voor de Soester en Soesterbergse gemeenschap in het algemeen en voor de raad
in het bijzonder. Ik stel het zeer op prijs om hier in deze vergadering
namens onze fractie en ook namens het fractiebestuur -waarvan gelukkig ook
enkele mensen 'aanwezig zijn- ook een enkel woord tot de feesteling te mogen
richten. Natuurlijk doe ik dat vanuit de CDA-fractie en ietwat zijdelings ook
vanuit het bestuur vele jaren daarvoor. Binnen dat geheel was Cees altijd een
zeer markant figuur. Natuurlijk ook Soesterberger, maar vooral CDA-er. Aan de
federatie van de onderscheidene partijen binnen het CDA -en het Soester CDA
was een der eersten in ons land- aan de totstandkoming daarvan heeft Cees
zeer veel bijgedragen. Zelf mocht ik van dat eerste federatieve bestuur deel
uitmaken en van nabij zeer ervaren, zeer nauw ervaren, hoe Cees zich bij deze
ontwikkelingen betrokken voelde en in grote mate bijdroeg tot het welslagen
ervan. Al dachten velen toen dat het CDA geen lang leven beschoren zou zijn,
nu, vele jaren later stelt men vast dat men moeilijk om het CDA heen kan. Dat
moge voor zo'n partij op zich verheugend zijn, het schept ook bijzondere
verplichtingen en misschien juist wel binnen de lokale politiek. Daarbij denk
ik met name aan begrippen als loyaliteit en collegialiteit. Ik dacht dat ik
