19 december 1996
- 46 -
project inlevert, dan kun je daar geld voor krijgen. Ik zou u daar toch
eens op willen wijzen, want dan brengen we het gesprek in een andere
atmosfeer en dan kunnen we misschien langs een hele andere weg toch
bereiken wat we willen. Ik wil u dat alleen maar even meegeven, ik kan nog
niet precies beoordelen of dit eronder valt.
Ik vind verder dat we stappen moeten blijven ondernemen. Dus én via de
provincie én via de Amev én via de pers, zodat we met z'n allen eventueel
zorgen dat er dan maar geen draagvlak is, misschien dat dat helpt. In dit
geval vind ik dus dat je iets verder mag gaan dan normaal in je bescherming
van de natuur. De natuur kan zichzelf niet beschermen.
Voorzitter, het is al genoemd, u hebt ons een kalender gestuurd over de
lokale agenda 21, daarvoor mijn dank, het was een mooie kalender. Ik lees
daarin de laatste zin, waar ik eigenlijk een beetje over viel, maar ik
begrijp die zin nu beter: het welslagen van een campagne hangt in belang
rijke mate af van de steun van mensen die als sleutelfiguur of opinieleider
worden gezien. Ik heb er niet de minste moeite mee als u zich in die zin
aangesproken voelt. Aanvankelijk dacht ik: het is een slappe zin. Maar ik
begrijp nu de teneur ervan en ik wil het graag onderschrijven.
Heer KRIJGER (WD)Mijnheer de voorzitter, ik denk dat als we niet een wat
ander geluid laten horen, dat de neiging gaat bestaan dat wij hier zonder
realiteitsgevoel kunnen gaan lijden aan een enorme zelfoverschatting. Dat
moet me echt van het hart. Wat ik tot nu toe gehoord heb is allemaal
betrokken- en bewogenheid. Dat is prachtig. Maar de realiteit dwingt ons
gewoon te constateren dat we best mogen praten in een bepaalde informele
sfeer over wat we mooi zouden vinden en leuk zouden vinden, maar de eerste
realiteit begint dat op momenten dat de gemeente Soest een bos zou kunnen
kopen en dat niet gebeurd is, dat op een gegeven moment als iemand dat bos
dan wel gekocht heeft en het wil gaan onderhouden en beheren, hij of zij te
maken heeft met wat de provincie gaat doen, dat die kan gaan bepalen of een
bepaald beleid wel of niet past binnen het groene milieu. Vaak wordt hier
de provincie erbij gehaald als een hulporganisatie om hier in Soest de boel
te redden. Als ze nou op een gegeven moment zo zakelijk aangeven wat wel
kan gaan gebeuren, dan is opeens Leiden in last, want zo zie ik het dan
maar. Wat ons betreft is datgene wat nu gebeurt gewoon de consequentie van
dat je niet alles in eigen hand kunt hebben. We hebben een bosbeheerplan en
dat heeft alleen maar betrekking op alle meters bos die niet alleen op het
grondgebied van Soest liggen, maar die eigendom van Soest zijn. Daar kunnen
we al ons respect voor de natuur, onze hobby's en betrokkenheid op uitleven
en verwoorden in beleid. Daar waar het niet van ons is, kunnen we er best
over praten, maar dan kun je lang bezig zijn, de raad heeft daar -tot onze
spijt- niets over te zeggen.
Dan komt het plan over het kopen. Op zich vind ik het creatief dat iemand
met plannen gaat komen die misschien de doelstelling die je kunt hebben wat
dichterbij halen om te realiseren. Maar als je dan verder gaat kijken, kun
je zien dat het niet aan de orde is. Bij een koper heb je een verkoper
nodig, als je de bomen koopt -stel dat het zou kunnen- dan heb je te maken
met: waar staan die bomen, wil je ze in je tuin hebben of wil je de grond
eronder kopen, kun je de grond huren of in erfpacht nemen om de bomen te
laten staan? Het is een heilloze weg. Het is volstrekt onzin. Het is wel
jammer, betrokkenheid vind ik best leuk en te waarderen, maar die betrok
kenheid kun je uitoefenen op de terreinen die van jezelf zijn en voor de
rest is er hooguit nog een voorstel te doen. Kunnen wij van de Fortis het
hele bos kopen, dan kun je daar inderdaad je hele beleid uitvoeren. Maar ik
neem aan dat, gezien de bezuinigingen die de gemeente Soest gaat krijgen,
dat beleid ons te veel kost.
Heer VAN DEN BREEMER (CDA)Voorzitter, de CDA-fractie heeft toch enige
zorgen over deze problematiek. Er zijn vele invalshoeken, maar als we
kijken hoe we hier in de gemeente Soest omgaan met monumenten en we praten
dan over monumenten van 16 0 jaar oud, dan staan ze allemaal op de monumen
tenlijst. We stellen als gemeente allerlei verordeningen en regels vast om
die maar te behouden en te onderhouden. Als we hier over beukenbomen praten
die 160 jaar oud zijn, dan gaat het me toch een beetje te ver om te zeggen:
het zijn onze bomen niet en we kunnen er niet zoveel aan doen. Als we hier
de hoofdweg zien, daar staan enorme grote, oude eikenbomen, daar zijn er