19 december 1996 - 46 - project inlevert, dan kun je daar geld voor krijgen. Ik zou u daar toch eens op willen wijzen, want dan brengen we het gesprek in een andere atmosfeer en dan kunnen we misschien langs een hele andere weg toch bereiken wat we willen. Ik wil u dat alleen maar even meegeven, ik kan nog niet precies beoordelen of dit eronder valt. Ik vind verder dat we stappen moeten blijven ondernemen. Dus én via de provincie én via de Amev én via de pers, zodat we met z'n allen eventueel zorgen dat er dan maar geen draagvlak is, misschien dat dat helpt. In dit geval vind ik dus dat je iets verder mag gaan dan normaal in je bescherming van de natuur. De natuur kan zichzelf niet beschermen. Voorzitter, het is al genoemd, u hebt ons een kalender gestuurd over de lokale agenda 21, daarvoor mijn dank, het was een mooie kalender. Ik lees daarin de laatste zin, waar ik eigenlijk een beetje over viel, maar ik begrijp die zin nu beter: het welslagen van een campagne hangt in belang rijke mate af van de steun van mensen die als sleutelfiguur of opinieleider worden gezien. Ik heb er niet de minste moeite mee als u zich in die zin aangesproken voelt. Aanvankelijk dacht ik: het is een slappe zin. Maar ik begrijp nu de teneur ervan en ik wil het graag onderschrijven. Heer KRIJGER (WD)Mijnheer de voorzitter, ik denk dat als we niet een wat ander geluid laten horen, dat de neiging gaat bestaan dat wij hier zonder realiteitsgevoel kunnen gaan lijden aan een enorme zelfoverschatting. Dat moet me echt van het hart. Wat ik tot nu toe gehoord heb is allemaal betrokken- en bewogenheid. Dat is prachtig. Maar de realiteit dwingt ons gewoon te constateren dat we best mogen praten in een bepaalde informele sfeer over wat we mooi zouden vinden en leuk zouden vinden, maar de eerste realiteit begint dat op momenten dat de gemeente Soest een bos zou kunnen kopen en dat niet gebeurd is, dat op een gegeven moment als iemand dat bos dan wel gekocht heeft en het wil gaan onderhouden en beheren, hij of zij te maken heeft met wat de provincie gaat doen, dat die kan gaan bepalen of een bepaald beleid wel of niet past binnen het groene milieu. Vaak wordt hier de provincie erbij gehaald als een hulporganisatie om hier in Soest de boel te redden. Als ze nou op een gegeven moment zo zakelijk aangeven wat wel kan gaan gebeuren, dan is opeens Leiden in last, want zo zie ik het dan maar. Wat ons betreft is datgene wat nu gebeurt gewoon de consequentie van dat je niet alles in eigen hand kunt hebben. We hebben een bosbeheerplan en dat heeft alleen maar betrekking op alle meters bos die niet alleen op het grondgebied van Soest liggen, maar die eigendom van Soest zijn. Daar kunnen we al ons respect voor de natuur, onze hobby's en betrokkenheid op uitleven en verwoorden in beleid. Daar waar het niet van ons is, kunnen we er best over praten, maar dan kun je lang bezig zijn, de raad heeft daar -tot onze spijt- niets over te zeggen. Dan komt het plan over het kopen. Op zich vind ik het creatief dat iemand met plannen gaat komen die misschien de doelstelling die je kunt hebben wat dichterbij halen om te realiseren. Maar als je dan verder gaat kijken, kun je zien dat het niet aan de orde is. Bij een koper heb je een verkoper nodig, als je de bomen koopt -stel dat het zou kunnen- dan heb je te maken met: waar staan die bomen, wil je ze in je tuin hebben of wil je de grond eronder kopen, kun je de grond huren of in erfpacht nemen om de bomen te laten staan? Het is een heilloze weg. Het is volstrekt onzin. Het is wel jammer, betrokkenheid vind ik best leuk en te waarderen, maar die betrok kenheid kun je uitoefenen op de terreinen die van jezelf zijn en voor de rest is er hooguit nog een voorstel te doen. Kunnen wij van de Fortis het hele bos kopen, dan kun je daar inderdaad je hele beleid uitvoeren. Maar ik neem aan dat, gezien de bezuinigingen die de gemeente Soest gaat krijgen, dat beleid ons te veel kost. Heer VAN DEN BREEMER (CDA)Voorzitter, de CDA-fractie heeft toch enige zorgen over deze problematiek. Er zijn vele invalshoeken, maar als we kijken hoe we hier in de gemeente Soest omgaan met monumenten en we praten dan over monumenten van 16 0 jaar oud, dan staan ze allemaal op de monumen tenlijst. We stellen als gemeente allerlei verordeningen en regels vast om die maar te behouden en te onderhouden. Als we hier over beukenbomen praten die 160 jaar oud zijn, dan gaat het me toch een beetje te ver om te zeggen: het zijn onze bomen niet en we kunnen er niet zoveel aan doen. Als we hier de hoofdweg zien, daar staan enorme grote, oude eikenbomen, daar zijn er

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen Raad Soest | 1996 | | pagina 455