20 maart 1997 - 10 - rekenschap te geven van het feit dat het zich moet laten leiden door de van toepassing zijnde formele bepalingen en de algemene beginselen van behoor lijk bestuur. Met name ten aanzien van dit laatste luidt het oordeel van Gemeentebelangen Groen Soest niet in het voordeel van het college. Met name de zorgvuldigheid van de besluitvorming en de rechtszekerheid van de betrokkenen zijn in ernstige mate in het geding. De vraag roept zich op waarom het college deze zaak zo ver uit de hand heeft laten lopen. Uit het dossier blijkt in ieder geval dat de aansturing van het ambtelijk apparaat, maar ook de besluitvorming binnen het college zelf, weinig eenduidig van karakter zijn geweest. De burgers, instellingen en ondernemingen van Soest moeten ervan op aan kunnen dat de gemeente -of dat nu het college of de raad is- op een behoorlijke manier met hun belangen omgaat. De gemeente is niet Soest BV, waarbij de discussie zich primair moet laten leiden tot het beperken van risico in de omgang met de burger. Leidraad hoort de zorgvuldigheid van bestuur te zijn en de rechtszekerheid die de burger daaraan ontleent. Gemeentebelangen Groen Soest heeft al bij vele gelegenheden zich nadrukke lijk hiervoor opgesteld en doet dit nu weer. Wij verzoeken het college zich nadrukkelijk rekenschap te geven van zijn handelen. Voorzitter, mijn fractie wacht de eerste termijn van het college af alvorens over te gaan tot het indienen van een motie van afkeuring. Wethouder BLOMMERSVoorzitter, ik denk dat het zinnig is om niet de discussie die we in de commissie hebben gehad, te herhalen. Maar ik hecht er wel aan om erop te wijzen dat het college inderdaad met dit dossier een moeilijke weg is gegaan. Want juist die constante afweging tussen de belangen van de ene kant -de partij die hier in deze koopovereenkomst aan u wordt voorgesteld- als de belangen van een natuurgebied naast de kern Soesterberg, als de bijzondere inrichting van dat gebied, als de ontwikke lingen in de bedrijfstak, hebben eigenlijk allemaal een rol gespeeld. Neem daarbij nog eens een keer de planologische ingewikkeldheid doordat het verschillende gemeenten en verschillende instanties qua milieuvergunning en dergelijke betreft, dan begrijpt u inderdaad dat het een ingewikkeld voorstel is geweest dat niet simpelweg ging. Toch hebben we geprobeerd om op een juiste weg in de juiste volgorde steeds afwegingen te maken. Zover ik het dossier heb geraadpleegd -het is een heel oud dossier, zoals u allemaal weet, wat ik vanaf het begin erbij heb gehad en gezien wat de voorgeschiedenis is geweest- is het denk ik een voorstel dat achterhaald is door de ontwikkelingen in de tijd. Dat is dan op een goed moment best hard als je toch als college een half jaar geleden denkt dat je de volledige vrijheid hebt als college -en ook daarin kan de raad je corrigeren- om op een goed moment een bepaald plan niet door te laten gaan. Als dan toch blijkt dat dat juridisch niet juist is, we hebben daar advies over ingewon nen, dan is het inderdaad fatsoenlijk dat het college alsnog een voorstel doet zoals dat voor u ligt. Ik denk dat we niet anders kunnen doen en dat dat ook ongeveer de marge is van het openbaar bestuur, dan aan u vragen: wilt u op dit moment doorzetten om dit stuk grond te verkopen op een plaats waarvan u eigenlijk in meerderheid de afgelopen periode hebt aangegeven dat u vindt dat daar deze ontwikkelingen -de heer Van Wuijckhuijse gaf dat ook aan- met de angst voor een toch te grootschalig karakter en de kans dat het niet zo tijdelijk is als je misschien hoopt Vindt u dat zó zwaarwegend dat u besluit dit niet te verkopen? Ik zal niet tegen u zeggen wat de juiste weg is, daarvoor heeft dit dossier een te lange geschiedenis. Ik denk dat iedereen naar eer en geweten moet weten wat hij met dat stuk grond in Soesterberg moet doen. VOORZITTER: Wie mag ik in tweede termijn het woord geven? Heer VAN WUIJCKHUIJSE (GGS)Voorzitter, ik zou om schorsing willen vragen. VOORZITTERIk schors de vergadering. VOORZITTER: Ik heropen de vergadering en geef het woord aan degene die om schorsing heeft gevraagd, de heer Van Wuijckhuijse.

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen Raad Soest | 1997 | | pagina 47