29 april 1999
- 36 -
want u bent inmiddels een zeer ervaren raadslid geworden. Gelet op alle
terreinen die u heeft gedaan, u beheerst het raadswerk tot in de puntjes en
nou u volleerd bent, gaat u naar de provincie. Dat gebeurt vaker. Bij
kleine gemeentes zie je dat ambtenaren opgeleid worden om daarna naar een
grotere gemeente te gaan, en nu mogen wij het provinciaal bestuur gaan
versterken met de komst van u naar de provinciale staten. En u verricht op
dit moment al dubbel werk, want u bent daar al geïnstalleerd en u bent nu
ook nog raadslid. Dus dat is een extra zware periode op dit moment. Maar
als ik goed geluisterd heb, beginnen we al wat vruchten te plukken van uw
activiteiten daar, want u heeft gezegd dat daar enige financiële potjes
zijn waar geld in zit en wij zijn zeer benieuwd en wij zullen u nauwlettend
volgen en de uitkomsten houden wij nauwlettend in de gaten. U kent de
financiële situatie van Soest door en door, dus wij wachten uw berichten
graag af. Zelf heb ik met name in mijn raadscommissie diverse malen mogen
discussiëren met u over drugs en coffeeshops en alles wat daar omheen hing.
En ik moet u prijzen, u was zeer volhardend en consequent daarin. Wij
konden best van mening verschillen, ik dacht er anders over, en ik dacht
ook de meerderheid in de raad, dan wat u dacht, maar dat mag ook en we
hebben er goede discussies over gehad en ik bewaar daar allerplezierigste
herinneringen aan. Ik wil ook nog het meelopersproject noemen dat ook uw
warme belangstelling had. Ik wil bij dit afscheid ook vooral noemen uw
goede bijdrage aan de sfeer in deze raad en wat dat betreft was denk ik
toch wel een hoogtepunt, en het was een idee ook van u om het afgelopen
jaar met de hele gemeenteraad op bezoek te gaan bij onze zustergemeente
Soest in Duitsland. Achteraf terugkijkend denk ik ook, de reacties vanuit
de raad gehoord hebbende, dat dat een plezierig en nuttig bezoek is ge
weest. Ik wil hier toch graag memoreren dat dat een idee was uit uw koker
en u heeft ook aan het welslagen ervan een belangrijke bijdrage geleverd.
Graag wens ik u namens het gemeentebestuur veel succes toe in uw nieuwe
loopbaan. Ik praat niet over hogere overheid, want ik beschouw de gemeente
als hoogste overheid, maar een andere overheid, en zo zie ik het toch ook.
Het is ook een beetje uw redeneertrant. U benadert vaak de dingen nogal,
laat ik zeggen, filosofisch, van een hoger niveau en ik denk dat ook daarom
het provinciaal platform wellicht een beter platform is dan hier bij de
gemeente, waar we toch met de dagelijkse praktijk en in de frontlinie
staan. De provincie en het rijk hebben de neiging, is mijn ervaring, dat ze
wat afstandelijk regeren en de problemen naar beneden toe schuiven. En
verder dan de gemeente komen ze niet. Dus het komt altijd bij ons terecht.
Nou, daar kunt u mooi iets aan doen om daar verandering in aan te brengen
en we hebben daar het volste vertrouwen in. Daarom leek het ons goed om u
een cadeau mee te geven als dank voor de jarenlange inzet hier. En dat is
een bloemlezing uit de Nederlandstalige poëzie van de twintigste eeuw,
gegroepeerd rond de elementaire thema's van het leven van iedere mens: de
geboorte, de kinderjaren, de jeugd en de jeugddromen, de eerste liefde, en
ik weet niet of die op de tribune achter u zit, het samenleven van man en
vrouw, de herinnering aan het ouderhuis en aan allen die ons zijn voorge
gaan. Het verdriet om wat niet is geweest, de warmte van de vriendschap, de
vragen die onbeantwoord zijn gebleven, de eenzaamheid, hebben we daar
vanavond ook niet over gesproken, de angst, de ziekte en de dood en de hoop
op een overkant. Het zijn fundamentele gebeurtenissen die zich aan ons
voltrekken, los van wie of wat we zijn. Deze zaken grijpen diep in het
leven van iedere mensDe meeste Nederlandse dichters uit de twintigste
eeuw hebben deze levensmomenten en ervaringen dan ook verwoord, ieder met
zijn eigen stem en zijn eigen kijk op het leven en de dingen. Jozef Deleu.
Dat leek mij een heel mooi boek om u mee te geven. Ik wens u daar veel
leesplezier bij
Met het overhandigen van de bloemen heb ik daar dus al woorden van dank en
waardering uitgesproken voor het gezin Lokker en ik zal alleen maar zeggen:
vader gaat wat verder van huis naar Utrecht, en niet meer hier naar de raad
in Soest. Vader gaat op stap, is dat niet Toon Hermans die dat zei?
