29 april 1999 - 40 - Teun. Teun leerde ik veel later kennen. Het zal misschien wel voor 1994 zijn geweest, maar ik heb nog eens nagedacht, in 1994 echt officieel, want toen was Teun voorzitter van wat dan in onze club heet de vertrouwenscom missie. U moet zich voorstellen, dat is een verzameling van wijze mannen en vrouwen die balloteert de zittende raadsleden, iedereen die denkt dat die het moet worden, en kijkt of ze geschikt zijn om op de lijst te komen. Dat was een hele klus in 1994, want oudgediende CDA-coryfeeën zoals Jan Menne en Kees Reus, sommigen kennen ze ook nog goed, gingen weg en er moesten anderen voor in de plaats komen. Ik denk dat dat redelijk goed is afgelo pen. Je hebt ondergetekende gebombardeerd tot lijsttrekker op dat moment, in dat opzicht natuurlijk sowieso geslaagd - bij wijze van spreken. In 1998 kwam je in de raad en het was op dat moment voor de gehele fractie vol strekt helder dat jij mijn opvolger als fractievoorzitter moest worden. Je was dan wel nieuw in het politieke bedrijf, maar je was bestuurlijk ervaren en zo was de keuze snel en unaniem. En toch zeg je vandaag de raad vaarwel. Laat ik dat ook helder zeggen, en ik spreek hier, ik herhaal het nog maar eens even als lid van de CDA-fractie - en dat is een heel andere pet dan als wethouder, ik denk dat ik dat even vooraf moet zeggen - de politiek, zo heb ik dat in ieder geval ook ervaren, was het afgelopen jaar op zijn onaangenaamst. De strijd in deze raad over Rabobank was voor het eerst echt persoonlijk en minder zakelijk. Je leek je daar, terecht, niet zoveel van aan te trekken. In de werkelijkheid zat dat je hogelijk dwars. De combina tie van langzame en behoedzame stappen die dit vak nu eenmaal vraagt, en de eindeloze discussie naar aanleiding van de bank, waren voor jou in één keer genoeg. Dat betreur ik. Ik heb een jaar lang, elke maandagochtend, meestal een uur, maar soms ook langer, heel constructief met je mogen praten over het CDA, de plaatselijke politiek, de raad en de commissies. En die ge sprekken heb ik altijd ervaren als constructief en prettig. En opnieuw blijkt vanavond dat het moeilijk is om mensen van buiten en zeker uit de ondernemerswereld vast te houden in dit o zo moeilijke, maar o zo prachtige vak. Toch respecteert, Teun, de CDA-fractie deze beslissing om de politiek vaarwel te zeggen en ik dank je dat je toch een jaar van jouw leven hebt willen geven aan het besturen van de CDA-fractie in deze gemeente. De heer MIDDELKOOP (CDA)Allereerst u, en de nestor en de wethouder, oud fractievoorzitter bedankt voor de warme woorden. Ik wil daar bij alle drie heel kort maar even op ingaan. Allereerst u voorzitter. U zegt dat u het jammer zou vinden als mensen uit andere disciplines onder andere vanuit het bedrijfsleven niet meer deel zouden kunnen uitmaken van de politiek. Ik ben het daar van harte mee eens. Ik wil wel constateren dat dat dan niet ligt primair aan de mensen die uit het bedrijfsleven komen, maar aan de poli tiek. Even naar de nestor. Die zegt: je gaat te vroeg. Als je ondeugend bent, denk je: hij wilde me dus wel kwijt, maar nu nog net niet. Maar ik denk, Bert, dat we elkaar voldoende kennen om te weten dat jij het heel goed meent. Ja, 1,5 miljoen beloofd, ik zeg guldens, want je weet maar nooit, misschien blijken het nog wel Euro's te worden ook, en teveel eer als je zegt: je gaat nu al, want er is nog 1,5 miljoen in te lossen. Het is namelijk zo, dat dat een breed gedragen iets is van de hele fractie. En natuurlijk spreekt het mij wel aan. Je zou niet anders verwachten, maar het is breed gedragen door de hele fractie en over een paar maanden komen we wel, en ik denk dat jij de eerste bent, die zal zeggen: Teun, wij drinken er een borrel op, je had toch gelijk. En als we geen gelijk hebben, daar ga ik gewoon niet van uit, Bert, dan kan je overigens wel een borrel van mij krijgen, maar los daarvan. Wat aanzetten gegeven voor verandering. Ik ben daar gelukkig mee, voorzover dat verbeteringen zijn. Maar ook hier vind ik dat je moet zeggen: dat hebben we met elkaar gedaan. CDA-bestuur heeft, daarin gesteund door de leden, die keuze al langer geleden gemaakt. Dan wil ik in zijn algemeenheid graag nog een paar woorden van dank spreken en in de eerste instantie tot u, burgemeester, als voorzitter van de raad. En ik wil ook bedanken de wethouders, waarvan ik vond dat het altijd toegankelijke mensen waren, open mensen waar je heel goed mee kon praten. Ook de collega-fractievoorzitters van de coalitiepartijen VVD en PvdA en

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen Raad Soest | 1999 | | pagina 121