29 april 1999 - 42 - ik de hemel bestormde, was jij er om te zeggen: er is nog een ladder die naar omlaag gaat en zou je niet een paar treden terug gaan, want we moeten het wel halen. Dat heb ik me de laatste jaren ook steeds meer gerealiseerd. Ik dank ook de collega raadsleden voor hun geduld, ook dat wordt nu weer op de proef gesteld, maar vooral om hun collegialiteit. De vele keren dat ik overleg mocht hebben en klankbord wilde hebben waren jullie er gewoon allemaal, ook om mij goed op de vingers te tikken. Want daar leer je van. En wat ik eerder zei: kritiek brengt vooruitgang, dat is een uitspraak van Popper en ik geloof daar ook in. In zelfkritiek trouwens ook, vandaar dat boek. Dank ook aan alle ambtenaren in dit huis, die altijd bereid waren om de bijstand te verlenen die nodig is om in het bouwwerk van regels en allerlei zaken ons de weg te wijzen. Nooit hebben ze geschroomd om het ons uit te leggen. Ik vind dat een hele prestatie en ik heb bewondering voor de manier waarop zij het gemeentelijk apparaat, maar ook alle voorzieningen die een gemeente heeft, eigenlijk zo goed kunnen voorbereiden en op de rails houden. Ik dank ook de brengers van de koffie en de koek. Het was een waar genoegen om elke keer weer getrakteerd te worden op datgene wat wij nu als vanzelfsprekend ervaren. Dank aan de kiezers voor het vertrouwen. Ze zijn er nu niet, maar toch, ook zonder die kiezers, zonder die burgers ben je helemaal niets en praat je alleen voor jezelf. Dank natuurlijk ook aan de pers die gelukkig altijd zijn onafhankelijke positie heeft weten te bewaren en ik heb ook bewondering voor het feit dat zij uit datgene wat hier allemaal gezegd wordt, de essentie moeten halen en het ook goed hebben gedaan. Dank daarvoor, ook voor de plezierige contacten, die we gewoon naast en tussen alles door hebben gehad. En natuurlijk ook dank aan vrouw en kinderen. Want zij hebben mij de ruimte geboden om dit werk te doen, absoluut Dan nog een paar woorden ter overweging. Dat kan ik ook niet laten. De overstap van gemeente naar provincie zie ik absoluut niet als een promotie, dat heeft u goed gezien. Ik zie het als een overstap naar een andere partner en in die zin geloof ik - ik ga dus, voorzitter, een beetje vreemd - maar het is ook zo, dat ik ook hier naar toe terugkeer, want u bent natuurlijk in die zin niet van mij af. Ik geloof namelijk dat die samenwer king van provincie en gemeente heel essentieel is om dingen voor elkaar te boksen in deze gemeenschap, maar ook in Utrechtse gemeenschap. Soest is niet een eiland, en heeft zich ook nooit als zodanig opgesteld, misschien een enkele keer, maar dat is logisch. Maar voor de rest denk ik dat we gewoon partner moeten zijn, ook in onze strijd naar Den Haag toe. Ja, als er één bestuurslaag is die ik toch iets meer wantrouw dan alle andere dan is het toch Den Haag, die voortdurend naar ons toe zaken doorschuift die wij dan moeten oplossen. U noemde dat ook een beetje, maar de provincie zit daar net zo goed mee als de gemeente. Er is de laatste tijd ook heel veel discussie over de risico's eigenlijk die onze samenleving voortdurend produceert en de onmacht van de politiek om daar iets aan te doen. De uitbundige economische groei, de onstuimige ontwikkeling van kennis die in laboratoria van wetenschap en industrie wordt ontwikkeld, die voeden eigenlijk het optimisme over eeuwige welvaart en de maakbaarheid van de samenleving. En als politieke bestuurders sta je dan in de vuurlinie om die negatieve gevolgen van overconsumptie, van toenemend individualisme en onzekerheden met betrekking tot nieuwe uitvindingen op te lossen. Maar de lastigste klus daarbij is niet het vinden van geld, maar het creëren van een breed draagvlak in die samenleving, maar ook hier, om de gesignaleerde problemen op te lossen. De discussie over het VOS-project getuigt daar eigenlijk ook van. Maar ik vraag me ook wel eens af: zijn wij als politici in staat om de burger voldoende te overtuigen van de noodzaak om drastisch te investeren in bijvoorbeeld die zorg, het onderwijs, het milieu. Het is eigenlijk jammer dat in veel politieke discussies die de laatste tijd worden gevoerd, het vooral gaat om efficiencyverbetering, om doelmatigheid en economisch nut. Het is eigenlijk een typisch bedrijfseconomische benade ring en volgens mij past die niet in de politiek. En het is in dit verband ook bij zonder om op te merken hoe zeer die discussies over doelmatigheid en nut gekoppeld worden aan de mogelijkheden van ontwikkeling in wetenschap en

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen Raad Soest | 1999 | | pagina 123