24 juni 1999
- 19 -
VOORZITTER: Ik wilde graag mijn grote waardering uitspreken voor uw
vergaderdiscipline, dat we al om kwart voor negen bij agendapunt 13 zijn en
ik stel voor dat we een kwartiertje pauze houden. Ik schors de vergadering.
VOORZITTER: Ik heropen de vergadering. Gelet het mooie weer zou het
wellicht net als de Germanen aanbeveling kunnen verdienen een keer in het
openluchttheater een raadsvergadering te houden.
Ik stel het volgende agendapunt aan de orde.
13. Aanwijzingsbesluit uitvoeringsorganisatie WTW
14. Voorlopige vaststelling uitgaven/inkomsten van de personeelskosten en de
materiële instandhouding openbare scholen over 1998
15. Het voeren van een rechtsgeding
16. Planschade ex artikel 49 WRO
De voorstellen (RV 99-60, RV 99-59, RV 99-69 en RV 99-61) worden zonder
discussie aangenomen.
17. Overeenkomst betreffende het voormalige natuurbadterrein en het voormalige
Zonneglorenterrein; het vaststellen van voorbereidingsbesluiten voor die
terreinen
Heer KRIJGER (VVD)Voorzitter, allereerst heeft u ons opgeroepen om niet
de commissievergaderingen over te doen en ons verder te beperken in datgene
wat we zeggen. Dat werd net beloond, dat hoeft niet weer beloond te worden,
want ik wil proberen het kort te houden. Toch is het wel goed als je zo'n
besluit neemt als hier voorgelegd is, dat je dat motiveert, weloverwogen
waarom, voor of tegen of hier en daar nuances aangeven. Zoals gezegd, ik ga
het beslist niet overdoen, de commissiebehandeling was hier een week
geleden, wel een paar hoofdlijnen voor ons. Als je bezig bent met ruimte
lijke ordening dan zijn de termen die erbij horen: wees zorgvuldig want
heel vaak neem je onomkeerbare beslissingen. Soms kun je zeggen niet
herstelbare beslissingen. Dat wil zeggen dat als je eenmaal begint met het
grond te gebruiken op een bepaalde manier, en daar heeft zijn stenen mee te
maken, het meestal, sinds mensenheugenis dan, zo'n bestemming zou moeten
houden. Je zit eraan vast. Als je nu gaat terugkijken op de gebieden waar
we over praten, met name Royal Pare en Zonnegloren dan moet je je nu
afvragen: zou je het nu in je hoofd halen om het bos in te rijden met een
paar spades en daar een gat te graven en water in te doen. Zou je het nu in
je hoofd halen daar een zwembad neer te leggen? Zou je het nu in je hoofd
halen om het bos in te rijden en dan te zeggen: we gaan hier een aantal
gebouwen neerzetten, een sanatorium of wat dan ook. Ik kan u verzekeren in
mijn fractie zou vandaag de dag niemand daar voor zijn. Maar als je jaren
geleden zo'n beslissing hebt genomen, dan is die meestal onherstelbaar of
onomkeerbaar. Nu is er een kans en ik praat dus pertinent niet over geld,
daar gaat het niet om, het gaat ons erom: nu heb je de mogelijkheid om een
aantal dingen die je nu niet meer zou doen terug te draaien. Eén ding kun
je niet terugdraaien. Heel bewust, nog maar tien jaar geleden, is een
beslissing genomen voor Royal Pare. Die kun je niet terugdraaien. Je zou
misschien willen, maar dat is niet aan de orde. Er komt daar een bepaald
gebouw met een bepaald volume. Dat is ons genoeg. Niet meer dan dat.
De tweede situatie, de situatie Zonnegloren, dat kun je teruggeven aan de
natuur. Daar is vaak over gesproken, meestal in de zin van: zou het kunnen.
Nou het kon niet, nu is een situatie ontstaan, het kan dus wel. Nu willen
we ook volledig meewerken aan deze deal: Zonnegloren terug naar de natuur.
Dat heeft wel een paar vervelende, lastige consequenties. Er wonen ook
