31 augustus 2000 - 13 -
dorp wenst. En wij waren zelf nog niet gekomen op uw groen voor rood, maar u ziet: je kunt inder
daad in korte tijd wat leren.
Heer KONING (CDA): Voorzitter, ik zou toch graag even willen reageren op de opmerkingen vanuit
de PvdA. Het waren nogal harde woorden en de toon was ook behoorlijk hard en ik denk dat het op
zijn plaats is om dan te reageren. Er wordt ontzettend veel het accent gelegd op het gesprekje dat ik
woensdag gehad heb met de heer Witte. Dat was niet namens mijn fractie, dat was niet namens de
collegepartijen, dat was gewoon op persoonlijke titel, wat filosoferen over mogelijkheden die er
zouden kunnen zijn. Niet meer en niet minder. Maar het krijgt nu een dergelijke zware lading die het
echt op dat moment niet had. Het betoog van mevrouw Stekelenburg is daar totaal op gebaseerd en
waarschijnlijk heeft ze die opmerking, dat feitje, uit de krant gehaald. Maar goed, dat maakt niet uit.
De krant spreekt vaak de waarheid, niet altijd dus. Maar ik wilde toch wel even aangeven dat het een
veel te zwaar accent krijgt in het hele proces, alsof dat allemaal van tevoren bedacht was en dat daar
een complot achter zat. Dat is absoluut niet waar. Wel wil ik zeggen dat ik zelf, vanuit mijn verant
woordelijkheid toch wel onaan-genaam verrast was, nogmaals, door de passage in de Amersfoortse
Courant, waarin door de heer Risseeuw gezegd werd: we gaan niet overhaasten, we nemen rustig de
tijd, we gaan rustig om ons heen kijken. En als je dan de beide wethouders regelmatig spreekt en ziet
hoe zij worstelen met hun portefeuille en om de heer Ten Hove te vervangen, dan denk ik: dat kan
niet, dat is onmogelijk om dan rustig aan te doen en 3 weken, dat werd concreet genoemd, de tijd te
nemen. Dan breekt j e klomp echt. Als er zware onderwerpen aan de orde zijn, sportclustering, onder
wijs, voorbereiding begroting, dan moetje snel handelen en kun je niet rustig de tijd nemen. En dan
moetje ook niet vreemd opkijken dat er iemand in de raad is die toch hier en daar eens gaat luisteren,
gaat vragen, gaat oriënteren of er andere mogelijkheden zijn. Zonder dat daar een vooropgezet plan
achter zit, zonder meer zomaar even praten. Wij hebben vanuit de twee collegepartijen aangedrongen
op spoed. Dat is via mevrouw Blommers gebeurd. Mevrouw Blommers heeft contact gehad met
mevrouw Stekelenburg. Wij hebben er niets over gehoord. Wij zijn geen deelgenoot gemaakt van de
personele problemen binnen de PvdA. Het bleef stil. Angstig stil. Uiteindelijk bleek maandag dat er
zelfs geen kandidaat is. Je moet er niet aan denken dat wanneer we passief waren blijven wachten, dan
hadden we vanavond geen nieuwe wethouder kunnen kiezen, dan was dat niet mogelijk geweest. Dan
hadden we moeten wachten tot 21 september wellicht. Dat lijkt mij onverantwoord. En dan moetje
inderdaad niet vreemd opkijken dat er gekeken wordt naar andere oplossingen. Ik begrijp dat het
allemaal erg moeilijk is voor de PvdA, ik kan het me allemaal best voorstellen. Ik kan me ook voor
stellen dat het erg zwaar is om te concluderen dat er geen opvolger is, dat zal je als partij toch wel
aangrijpen, lijkt mij zo, maar je moet dan niet de oorzaak daarvan, de gevolgen daarvan, bij anderen
neerleggen. Dan had je daar zelf van tevoren maar op moeten anticiperen. Ik denk dat als mevrouw
Stekelenburg over 2 jaar uit de politiek is, en ze kijkt nog eens een keer terug op deze hele periode, de
gebeurtenissen van de afgelopen week, dat ze dan, want zo wijs is ze wel, al analyserend zal denken:
ja, mijn optreden was toch niet zo handig in die periode. Ik had toch anderen daarbij moeten betrekken
en zeker de leden van de coalitiepartijen. Het nemen van verantwoordelijkheid, het zoeken van
oplossingen, dat heeft niets te maken met bedrog, met in de steek laten, verre van dat, dat is een
kwestie van je verantwoordelijkheid nemen. Dat is mijn reactie op met name mevrouw Stekelenburg.
De toonzetting is hard, maar ik wou er toch op reageren voorzitter, dank u wel.
Mevrouw STEKELENBURG (PvdA): Voorzitter, de heer Koning in zijn tweede reactie daagt mij wel
uit en ik zou daar ook graag gebruik van maken. Want hij heeft het dan over lange tijd enz., enz. en
een harde toon. Dat verbaast u meneer Koning. Het zou dus betekenen in uw optie dat iemand die
doodgewoon de griep heeft, bij wijze van spreken niet gemist kan worden. Dat kan toch niet zo zijn. In
dit leven kan iedereen en heeft iedereen toch ook het recht om gewoon ziek te worden? Wij hebben het
spel heel keurig gespeeld. We hadden vorige week maandag kunnen zeggen tegen elkaar, wethouder
Ten Hove en ik, van: je bent gewoon ziek, punt. En dan was er vanavond helemaal niets gepasseerd en
dan hadden wij op ons gemak zoals wij dat misschien gewenst hadden, gewoon de zaak kunnen
behandelen. Wij hebben dat niet gedaan in het belang van de coalitie en ook in het belang van Soest