21 september 2000
komen tot een kwaliteitsimpuls tot verbetering. Voorzitter, de kwaliteit van de openbare scholen is
goed. En dat heb ik gecheckt. Dat heb ik recent gecheckt bij de inspectie. En alle scholen in Soest
komen met glans uit de reguliere schooltoets. Uitgevoerd door de inspectie van het onderwijs. Er is
keihard gewerkt aan profilering. De gebouwen zijn goed uitgerust. Er zijn onderwijsspecialisten op
diverse terreinen. Het personeel is gecertificeerd. Er is echt alles aan gedaan. En ondanks alles moeten
we thans constateren dat ondanks de eerder genoemde punten het helaas op alle scholen niet is gelukt
om meer kinderen aan te trekken. Met alle scholen bedoel ik dus de scholen die vanavond werkelijk in
beeld zijn. Immers op die scholen zette die witte vlucht zich gewoon door. En op dit moment staan wij
dan ook voor die zeer moeilijke keuze gezien de opdracht die we ons in 1997 hebben gesteld. Hoe nu
verder? Conform de opdracht van de raad heeft het college zich de afgelopen jaren in een continue
proces beziggehouden met het onderwijs. Er is nadrukkelijk gepoogd om zelfstandig schoolbestuur te
vormen voor het openbaar onderwijs. Op het allerlaatste moment is dat niet doorgegaan. Dat is een
trieste constatering. Mevrouw Mann sprak daar net ook over. Ik vraag me af of de kwaliteitsimpuls en
de toename van leerlingen meer was geweest als dat zelfstandige schoolbestuur er wél was gekomen.
Je staat meer op afstand. Anderen nemen dan de beslissing. Maar of dat ook een andere beslissing zou
zijn dan die we nu misschien met elkaar moeten gaan nemen, dat betwijfel ik. Daarnaast is er veel
informatie verzameld, er is overleg geweest met de omringende gemeenten om te komen tot een groter
samenwerkingsverband. Ook dat is er nog steeds niet. Want zolang er onduidelijkheid bestaat over de
situatie in Soest, staan ze niet te juichen om ons binnen te halen. Maar de tijd gaat wel dringen. En ik
denk dat dat dus ook een nadrukkelijk onderdeel moet zijn van een eventueel te geven opdracht aan
het bureau Unia. Er moet iets gebeuren. Er is met regelmaat overleg geweest met zowel het manage
mentteam als de totale teams, als de raadscommissie, weliswaar dikwijls in beslotenheid, maar dat
vergde dan het proces - ik zou er overigens geen enkel probleem mee hebben als die beslotenheid van
die raadscommissies openbaar gemaakt zou worden, er staan helemaal geen geheimzinnige dingen in -
er is overleg geweest over de stand van zaken, er zijn werkconferenties geweest en er is overleg
geweest met andere zuilen in Soest. Kortom: alles en iedereen kon weten dat het niet de goede kant
opging met een aantal openbare-schoollocaties. Op enig moment moet het college de pijnlijke bood
schap definitief naar buiten brengen en dat geeft natuurlijk de nodige commotie. Logisch, als je je
inzet en je ziet in één klapje inzet verloren gaan. Je aandacht gaat natuurlijk in eerste instantie uit naar
die kinderen die je in je groep hebt. En hoe moet het dan verder? Waar worden ze even welkom
geheten als op jouw school? Hebben die andere scholen wel dezelfde deskundigheid als wij? En hoe
moet ik het die ouders vertellen? En hoe gaat het persoonlijk met mij? Kortom: vragen, vele vragen.
Voorzitter, voor de fractie van de PvdA is dit een hele moeilijke avond. Ten eerste omdat de PvdA, ik
zou haast zeggen vanuit traditie een partij is die het openbaar onderwijs heel hoog heeft. En ook wij
hebben helaas in Soest meerdere malen mee moeten maken dat er openbare scholen gesloten moesten
worden. Het lijkt wel een opeenvolging, en ik word daar niet echt vrolijk van. Het is gewoon zo naar
om dat te moeten meemaken, en ik heb het ook persoonlijk als raadslid moeten doen. Maar van achter
de schermen weet ik dat er hard gewerkt is door de voormalige wethouder om het niet zo ver te laten
komen. Hij heeft op zijn eigen wijze gepoogd, met stille diplomatie, om een draagvlak te creëren bij
andere geledingen. De intentie was duidelijk aanwezig bij die andere geledingen om een deel van die
maatschappelijke verantwoordelijkheid van segregatie op zich te nemen. Om dat gezamenlijk te
dragen. En nog steeds geloven wij dat dat kan lukken. Omdat het in goed overleg wat ons betreft zo
ver moet komen. Dat we op dit moment in een impasse zitten is niet vreemd. Die andere zuilen willen
uiteraard eerst helderheid. Wat wil Soest? Voorzitter, als ik kijk naar de krantenkoppen, bestaat er
zacht uitgedrukt verschil van mening over het voorstel. En ik citeer er zomaar een paar. De één zegt:
sluiting van scholen van de baan. De ander zegt: voornemen sluiting van scholen van tafel. En weer
een ander zegt: college schuift sluiting van scholen even op de lange baan. Ook ons is het dus niet
duidelijk wat het voorstel nu precies inhoudt. Immers de overwegingen van dit raadsvoorstel zijn
nagenoeg gelijk aan het eerdere voorstel, alleen wordt er nu geen keus gemaakt. Wel wordt in de
offerte van Unia nadrukkelijk als uitgangspunt meegegeven een gezonde, normale exploitatiebasis.
Met andere woorden: is de dreiging van sluiting nog steeds reëel aanwezig? Om de offerte te kunnen
beoordelen is eerst een antwoord op deze vraag nodig. Immers de volgorde op dit punt van de offerte
- 5 -
