- 18 - komen. En dan krijgen wij te horen: ja, hel is leuk met de gemeente, we worden wel steeds netjes gevraagd om te participeren, maar dat is eigenlijk bij herhaling een kwestie dat we mogen vertellen wat wij graag zouden willen, en vervolgens constateren we dat we weer een keer worden uitgenodigd om te vertellen wat we willen en ja. dat schiet voor jongeren weinig op. Ze zeggen: wij willen best participeren, maar dan moet het ook ergens om gaan. Dus vandaar dat we gedacht hebben, en dat is niet iets wat we zelf uitgevonden hebben, in Utrecht wordt dat in bepaalde wijken ook uitgevoerd, daar wordt een bepaald bedrag, dat bedrag is daar een stuk hoger, ter beschikking gesteld, en daar kunnen jongeren zelf motiveren aan elkaar waarom zij vinden dat dat bedrag voor dat doel moet worden uitgegeven. En dan kunnen jongeren met elkaar ook bepalen of het en aan welk onderdeel het wordt gegeven. Ja. ik denk dat waarom ik er nu mee kom, is omdat we nu nog de jongeren kennen die indertijd mee hebben gedaan aan dat 4-maandentraject jeugdparticipatie. Je zou ervoor kunnen kiezen om te zeggen: we doen het nu niet, maar dat betekent dat de investering en tijd van de jongerenwerkers en van onze eigen ambtelijke organisatie in dat participatietraject, ja, dat dat eigenlijk weg is, want jongeren ben je gauw kwijt. Dus als we volgend jaar dan weer opnieuw moeten beginnen met een participatietraject, dan moetje weer helemaal van vooraf aan beginnen. En dat lijkt me weinig zinvol en bovendien is het tnijn bescheiden mening dat als we panels moeten gaan houden om jeugdparticipatie te bevorderen, en dat is een steeds afnemend aantal jongeren dat daar interesse in heeft, dan kunnen we er beter mee ophouden. Vandaar dat ik dacht: het is verstandig om het nu aan u voor te leggen. We kennen nu nog de jongeren die mee hebben gedaan in grote aantallen aan de jeugdparticipatie. Als we het een jaar uitstellen dan zijn die jongeren weg en dan moeten we dat gewoon weer opnieuw gaan opzetten. Dus vandaar. Mevrouw MANN (GL): Voorzitter, mag ik hierop reageren? Het gaat dus ongeveer als ik het omreken in guldens om fl. 25.000,- die men dan aan die jeugd in het vooruitzicht zou willen stellen? Wethouder WITTE: Nee, we hebben het over 10.000,-. Mevrouw MANN (GL): Ja. 10.000,-, ik denk nog steeds ouderwets in guldens. Wethouder WITTE: Maar dat vind ik heel onverstandig. Mevrouw MANN (GL): Ja, maar ik heb dan toch een aardig beeld. VOORZITTER: Dat moet u alleen doen aan de inkomstenkant. Mevrouw MANN (GL): Ik noem het dus gewoon even fl. 22.000,-. maar wat heeft de jeugd op het oog. Want ik heb dus die anderhalve jeugdige, dat heb ik ook gelezen, die daaraan deelneemt, dus. ik blijf dat toch, het klinkt een beetje negatief, maar ik vind het toch gewoon een feit dat weinig jeugdigen deelgenomen hebben aan de gesprekken. Ik ken hun grote verlangens als: er is bijvoorbeeld geen bioscoop in Soest of zo, ik heb echt dus wel grote verlangens gezien, maar geen kleintjes. Dus wat heeft men nou eigenlijk op het oog met die 10.000.-? Voordat we met geld gaan wapperen. Wethouder WITTE: Nee. er is gewoon uit die enquête een hele grote groslijst gekomen, van rijpe en groene ideeën van wat jongeren willen. Op het moment dat wij met elkaar zeggen dat we er zoveel belang in stellen dat wij 10.000.- beschikbaar stellen, ofwel fl. 22.000.- als u dat liever hoort, om zaken te realiseren die in die groslijst staat, kunnen jongeren dat

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen Raad Soest | 2002 | | pagina 133