-4-
iets aanspreekt. Een priester ot'een predikant, net wat u wilt, die houdt een preek en dan vertelt hij
vaak in zijn preek zeer veel over onwelgevallige zaken, tenminste die de toehoorders vaak
onwelgevallig zijn. Maar hij bedoelt het goed, want achter zijn verhaal, en daar gaat het om, zit een
boodschap. En waar het om gaat in zo'n dienst, in een kerkdienst en in een preek, is dat de boodschap
goed overkomt. En waarom zeg ik dat nu? Dat is ook bij mijn verhaal het geval. Het gaat om de
boodschap die uiteindelijk aan het eind tevoorschijn komt, en waarvan ik hoop dat u hem oppikt en dat
u hem meeneemt en naar ik hoop zult ondersteunen.
Geachte collega's, volksvertegenwoordigers van de gemeente Soest. Met opzet kies ik deze aanhef
omdat datgene wat ik ga zeggen over het plan Spoordal vanuit deze positie van mij, en ook van u
allemaal, als gekozen vertegenwoordigers van de burgers van Soest, bekeken dient te worden. De
inwoners van Soest moeten begrijpen waar het over gaat en ervan overtuigd zijn dat wij hun belangen
op de best mogelijke wijze willen behartigen.
Dan nu het plan Spoordal. Ik was vorige week maandag getuige van de gloedvolle betogen van onder
meer de stedenbouwkundige over ontstaan en ontwikkeling van het plan. Wij werden welhaast
teruggeplaatst in de 17e eeuw, waarbij bijna een sprookjesachtig sfeertje werd opgeroepen zo van:
prachtig allemaal. En logisch dat dit de prijsvraag heeft gewonnen, denk je dan. Jammer. Maar wij
leven niet meer in de 17e eeuw. Het is inmiddels bijna 2003. Eisen, wensen en mogelijkheden dienen
te worden afgewogen tegen de behoeften die op dit moment en op dit ogenblik bij de inwoners van
Soest bestaan.
In de commissie RVM is uitvoerig gesproken over het plan Spoordal. Als toehoorder heb ik kennis
genomen van de standpunten van de verschillende fracties. Alleen Partij van de Arbeid, Groenlinks,
D66 en Soest 2002 leken zich echt te hebben verdiept in dit dossier. De anderen hadden moeite niet in
applaus uit te barsten tijdens het betoog van wethouder Krol. Op de hem bekende, welsprekende wijze,
benadrukte hij telkens weer hoe blij hij is met het bereikte resultaat en hoe blij ook wij eigenlijk
zouden moeten zijn. Wij hebben de hoofdprijs binnengehaald, begreep ik. Of meneer Krol, bedoelde
u: de hoogste prijs? En dat alles binnen de limiet door de raad gesteld in de raamovereenkomst van
december 2000. In kwalitatief en kwantitatief opzicht een geweldig resultaat. Geheel binnen de limiet,
ja zelfs nog 35 woningen extra en uit alles bleek dat hij het echt meende. Hoe misleidend is dit
allemaal. Hoezo binnen de limiet? Bedoelde u de door de raad gestelde limiet van de
raamovereenkomst, meneer Krol? Dat kunt u toch niet echt serieus menen, want deze
realiseringsovereenkomst lijkt niet op de financiële en kwantitatieve criteria van de
raamovereenkomst. Ik heb me in de commissievergadering dan ook verbaasd, geen enkel woord van
kritiek over de enorme overschrijdingen van de verwervingskosten en de gemeentelijke bijdrage. Ik
heb ze voor de duidelijkheid maar even op een rijtje gezet. En wanneer u een specificatie wilt, zal ik
dit graag toelichten. Ik beperk me nu tot een totaalbedrag van de tot nu toe bekende meerkosten van
ruim 2 miljoen. Ik vermeld het maar even in guldens, omdat in de overeenkomst en in de adviesnota
beide worden gebruikt. Dit betreft het naar onze mening onterecht inzetten van een aan ons toekomend
BTW voordeel en het meebetalen aan verwervingskosten. Daarboven komen dan ook nog, wat ik maar
even breng onder de noemer van financiële douceurtjes, die ten gunste worden gebracht aan de firma
Heilijgers, zoals 6% overdrachtsbelasting en de bouw van 35 woningen extra, totaal te stellen op zo'n
5 miljoen. Dit alles betekent dat de gemeentelijke bijdrage van de afgesproken 4,4 miljoen ex BTW
nu al 6,6 miljoen is, en het totaal naar de firma Heilijgers toekomende bedrag, dus bijdrage en
douceurtjes op totaal zo'n 11.850.000,- komt, of omgerekend 5,3 mijloen. Risico's met betrekking
tot vertragingen in de uitvoering kunnen daar nog tonnen aan toevoegen. Met de laatste bewoners
moet nog overeenstemming worden bereikt, waardoor ook daar nog grote financiële risico's liggen.
Hoe kan en durft onze wethouder dan te spreken over binnen de limiet van de raamovereenkomst.
Hoezo had de firma Heilijgers de laagste aanbiedingen? Dat kunnen wij niet weten. Dat zullen wij ook
nooit meer weten, en dat weet ook de wethouder niet, want de situatie is totaal anders dan ten tijde van
het opstellen van de raamovereenkomst. Onze partij is mede opgericht om juist dit soort absurde zaken
te signaleren en daar waar mogelijk te voorkomen. Wij willen dan ook duidelijkheid en echte
transparantheid en niet de schijn-helderheid waarmee we iedere keer weer opnieuw worden
geconfronteerd. Ik dring er dan ook bij alle raadsleden op aan om eindelijk eens een andere koers te
varen en het applaudisseren op voorhand achterwege te laten. Daar is geen enkele reden voor. De
getaxeerde verwervingskosten in de raamovereenkomst worden met vele miljoenen overschreden. Een
afwijking van ruim 70%. En daarvan krijgen wij geheel tegen de afspraken in een flink deel van te
