Raadsvergadering 12 maart 2002
(ontbinding oude raad)
-15 -
er veel wensen waren, was het ook goed om dat eerlijk te verdelen. Ik heb me wel eens afgevraagd:
waar komt die spreuk vandaan, 'een eerlijk deel van de koek'. Toevallig liepen wij tegen een brochure
aan van Gerrit, gedateerd uit 1974, Signalen 1974. En wat is de titel van die brochure? 'Een eerlijk
deel van de koek'. Nou weet ik eindelijk waar het vandaan komt. Ook dat hebben wij in
cadeauverpakking voor Besseline. Het is goed datje dat even uitpakt, dan kan iedereen zien wat daarin
zit. Dan kan iedereen zien dat er inderdaad een brochure geweest is van Gerrit. Zo zag het er dus uit,
en daar kwam het vandaan, die uitspraak. Besseline, ook deze fractie heeft jouw inzet zeer
gewaardeerd. Het ga je goed, samen met Gerrit en de rest van je familie. Tijdens het diner van
vanmiddag mochten we horen dat jij van plan bent verre reizen te maken. Tegelijk hoorden wij van
Gerrit dat hij daar geen zin in heeft. Dus als jij het nou verliest thuis, maar dat kan ik me haast niet
voorstellen, dan hebben wij in ieder geval nog een bon voor jou om boeken te kopen en dan kun je
zien waar je allemaal naar toe had kunnen reizen. Bedankt.
(applaus)
Dan Pierre. Pierre die kwam met veel ambitie en dadendrang in de raad. Zo is hij ook gestart. Hij
wilde inderdaad van alles weten. Dat is ook aan anderen opgevallen, en hij had ontzettend veel
suggesties. De start was geweldig. Vaak waren daar eye-openers bij en ook dan merkje dat het gezond
is zo af en toe toch nieuwe mensen in de raad te krijgen en ook in de fractie. Dat werkt verfrissend.
Maar, helaas, helaas, het ging anders dan wij allen verwacht hadden. Zeker dan de verwachtingen die
binnen de fractie leefden. Zakelijke, maar vooral privé-omstandigheden blokkeerden Pierre om zijn
inzet te leveren aan de raad en aan de fractie. Het raadswerk kwam noodgedwongen op een lager pitje
te staan. Nogmaals, heel spijtig, voor jou, ook voor ons. Wij hadden samen grote verwachtingen. In
ieder geval Pierre, dank voor je betrokkenheid en voor je inzet voor zover dat mogelijk was. Het ga je
goed, en wij hopen van harte dat het jou lukt omjouw privé-zaken en zakelijke aangelegenheden goed
op de rails te krijgen. De vooruitzichten lijken goed. Ga ermee door en ik hoop dat alles goed en
terechtkomt. Veel succes.
(applaus)
Ik wil toch voorzitter, als dat mag nog even gebruik maken van de gelegenheid om Wil, Neks en
Wiebe, en misschien had ik daarmee moeten beginnen, van harte te feliciteren met de koninklijke
onderscheiding. Ik wil ook alle anderen die vertrekken van harte dankzeggen voor de fijne
samenwerking. Met name de contacten in drie-plus, en dat mag je beslist heb ik begrepen van Neks,
geen 'torentjesoverleg' noemen, dat is heel wat anders, drie-plusoverleg is het overleg tussen de
fractievoorzitters van de collegepartijen en de drie wethouders, en dat is geen torentjesoverleg. Ja, u
legt het mij maar uit wat het dan wel is, maar geen torentjesoverleg. Die contacten waren in al die tijd
fantastisch en geweldig collegiaal. En met name onder de bezielende leiding van Neks hebben we
goed zaken kunnen doen. Ik wil Neks daar ook nog hartelijk voor danken. Zeker toen ik daar een
beetje als nieuweling binnen mocht stappen in dat drie-plusoverleg met Neks en met Kees Boerkoel en
met Bart en met Bert, nou, dan geloof je het wel, al deze mensen. Gelukkig was Pieter er ook. Dus ik
heb mij vastgehouden aan Pieter en samen hebben we het kunnen redden tegen die andere vier
gewiekste politici. In ieder geval allen die vertrekken hartelijk dank voor de fijne en plezierige
samenwerking. Dank u wel.
(applaus)
Heer VAN VUUREN (CU/SGP): Ja, vandaag nemen we dus afscheid van tien raadsleden, twee
handen vol, tien vingers. Ik beperk me tot één van de vingers. Alleen degene uit mijn eigen fractie die
vertrekt, maar welke van de vingers is dat nou? Die linkse laat ik maar wegvallen, ik schat hem toch
wat rechts in. Ik vind de pink wat te klein, die laat ik ook maar zitten. De duim alleen maar zo, of
alleen maar zo, dat vind ik te weinig nuancering. De ringvinger, toch de vinger waar je vaak het
symbool van trouw om hebt, past wel bij hem, maar vind ik die toch niet voldoende de karakteristiek
weergeven van wat hij is. De middelvinger daar laten we het maar even bij, die vind ik ook niet bij
hem passen. Blijft over de wijsvinger. En het is vandaag al eerder gememoreerd. Het belerende, het
wijzende, het aanwijzende, soms het krabbelende als het jeukt, als de naam van God niet geëerd wordt.
Ik denk dat deze vinger toch degene is waardoor het meest van de tien gekarakteriseerd wordt dat het
