realisatie van een hospice of een plek waar mensen kortdurend kunnen worden opgenomen, gewoon door iedereen gedragen wordt. Door acht politieke groeperingen, die met z'n allen zeggen: dat is voor Soesters belangrijk, daar staan we achter. Dat heeft ons in de verkiezingstijd niet uit elkaar gedreven, maar het heeft ons wel bij elkaar gebracht na de verkiezingen. En dat is mooi. Andere punten zijn ook concreet genoeg om de komende jaren heel uitdrukkelijk mee als raad aan de slag te gaan. En ik mag aannemen dat we als raad het college daarbij kritisch zullen volgen. Communicatie is contact. De woorden van de leider van de onderhandelingen, de heer Witte, wou ik hier nog maar even naar voren brengen, als het gaat over de inspraakreactie van de heer Van der Burg. Want ik het vond het toch een beetje jammer. Want bestuurlijke vernieuwing is in de ogen van het CDA nooit een door een professor bedachte en door Haagse wetgevers bedachte structuurverandering in de locale politiek. Want we zijn er als CDA van overtuigd dat burgers van Soest zich bijzonder weinig druk maken of bijvoorbeeld wethouders nog voorzitter van een commissie zijn, of lid zijn van een gemeenteraad. Ik denk dat de gemiddelde burger van Soesterberg en Soest dat niet tot grootste zorg van alledag rekent. En de raad van Soest is in mijn optiek al jarenlang heel creatief, met vallen en opstaan, bezig om de communicatie tussen gemeentebestuur, tussen raad en college te verbeteren, met klankbordgroepen, vroeg overleggen, mensen betrekken, zo snel mogelijk bij ingewikkelde plannen met mensen te gaan praten. Communicatie is contact. En de structuren die we daarbij bedenken zijn altijd armoedig. Raadscommissies, platforms, klankbordgroepen. Want in structuren is het niet gelegen. Het gaat om contact tussen mensen. En als de raad van Soest unaniem, er is geen verschil van mening over, zegt: wij zullen ook de komende periode, tussen 2002 en 2006 ons uiterste best doen om ons niet te verschansen in dit witte paleis, maar in contact met burgers en samenleving te horen wat zij vinden, daar serieus mee om te gaan, en dan uiteindelijk keuzes te maken en een college daarmee op pad te sturen, dan is dat goed. En als er burgers zijn betrokken in de afgelopen jaren bij het proces van bestuurlijke vernieuwing, ook mensen als de heer Van der Burg van 'Het Fundament', die zeggen: we willen dat graag blijven doen, dan is dat goed. Maar dan gaat dat niet als bij die twee partijen die met elkaar contact willen maken, en neem maar van mij aan dat de raad van Soest dat echt graag wil, één van beide partijen zegt: u mag met mij wel contact maken, maar u moet van tevoren wel even het volgende afspreken. Dat gaat niet. En de raad van Soest, het CDA, wil, ook met u, de komende jaren proberen de relatie met de burger zoveel mogelijk te versterken en te verbeteren. Maar het is tweesporenbeleid, het is tweezijdig. En dat kan inderdaad nooit met voorwaarden vooraf. Want als zo velen al gezegd hebben, bestuurlijke vernieuwing is geen structuurverandering, want dat interesseert de samenleving niet, maar het zou een cultuurverandering moeten zijn. Dank u wel, voorzitter. Heer MIDDELKOOP (Soest 2002): Voorzitter, Soest 2002 heeft het raadsprogramma 2002-2006 niet getekend. Alvorens daar inhoudelijk op in te gaan, wil ik opmerken dat ik de onderhandelingen als een ritueel heb ervaren, waarbij de uitkomst al tevoren vaststond. GGS, VVD en CDA wilden beslist doorgaan. Ze deden veel water bij de wijn, maar dan alleen ten opzichte van elkaar. Veelzeggend is het feit dat het programma slechts door vier van de acht partijen onvoorwaardelijk is getekend. De PvdA heeft getekend met een groot voorbehoud. Drie partijen hebben dus niet getekend. Terwijl onder het vorige raadsprogramma slechts één handtekening ontbrak, goed voor één raadszetel, ontbreken er nu drie handtekeningen, samen goed voor acht raadszetels. Een forse achteruitgang dus. Er is duidelijk een afnemend draagvlak. Het heet een programma op hoofdlijnen. Maar het is zo vaag geformuleerd, datje er alle kanten mee uitkunt en dat past de collegepartijen kennelijk wel, maar Soest 2002 kan er zich niet in vinden. Een visie op de middellange termijn ontbreekt. Er wordt redelijk op de winkel gepast, en daar blijft het bij. De kool en de geit moesten immers gespaard worden? Voorzitter, een aantal voor ons wezenlijke elementen werden wel aangehoord maar niet in het programma opgenomen. Ik noem u: de rondweg. Wij zien de rondweg langs de spoorlijn als de oplossing voor de steeds groter wordende verkeersproblematiek. Er worden nu onderzoeken uitgevoerd waarbij op voorhand één mogelijke oplossing wordt uitgesloten, zonder de resultaten van het onderzoek af te wachten. In straten waar de snelheid moet worden teruggebracht, moet eerst de infrastructuur aangepast worden en pas dan borden met een lagere snelheid plaatsen. Ik benadruk dat dit een breed gedragen standpunt is binnen onze partij en zeker niet alleen dat van de voorzitter van onze fractiebegeleidingsgroep, zoals dat in de vorige raadsvergadering is gesuggereerd. Ik moet u zeggen dat het mijn fractie bijzonder heeft gestoord dat blijkens het verslag van de vorige raadsvergadering, en een ingezonden brief van het toen nog raadslid, maar thans bijna-wethouder Krijger, de integriteit

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen Raad Soest | 2002 | | pagina 69