Raadsvergadering 6 oktober 2003 (begrotingsraad)
Ik wil u graag op hoofdlijnen het verhaal doen wat ik uitgebreider bij de wethouder had willen doen.
Vorig jaar heeft de muziekschool Soest van Scholen in de Kunst 25.000,- ingeleverd omdat de
kapitaalslasten van het pand aan het Kerkplein wegvielen. Daarmee werden de kosten van het
muziekonderwijs lager, maar daarmee veranderde ook de verhouding personeelslasten en overige
kosten. Meer dan 85% van de exploitatie bestaat uit personeelslasten. 30.000,- korting is feitelijk een
bezuiniging van 1 fte, een full-time plaats. En omdat er veel deeltijdbaners bij de school werken gaat
het dus over het ontslag van meerdere mensen die in deze economisch slechte tijd nauwelijks aan het
werk komen. Maar feitelijk bespaart de gemeente maar 30% van het salarisbedrag omdat
wachtgeldregelingen ongeveer 70% doorbetaling vereisen. En de wachtgeldregeling duurt gemiddeld
zo'n 7 a 8 jaar, ondanks dat de regelingen de laatste tijd minder florissant zijn geworden. Daarnaast
ontstaat er derving van lesgeldinkomsten. Er komt minder lesgeld binnen omdat er minder les wordt
gegeven. En een snelle rekensom leert dat wil je een dergelijk bedrag in 2005 effectief bezuinigen, dan
zul je om wachtgelden te compenseren en derving van lesgelden te niet te doen, wel eens vier fte's
moeten bezuinigen. Ziet u het voor zich. De gemeente betaalt liever wachtgeld dan dat zij activiteiten
laat plaatsvinden.
Waar valt dan wel op te bezuinigen. We zouden kunnen proberen om de studiefondsregeling in een
aparte stichting onder te brengen en via fondsen daar geld voor te krijgen. Daar wil ik me hard voor
maken, daar wil ik veel energie in stoppen. Daarmee wordt 7.500,- bespaard. Met een verhoging van
lesgeld en wat andere efficiënte maatregelen kan dat bedrag worden opgeschroefd naar 10.000,-.
10.000,- bezuinigen zonder dat dat ten koste gaat van werkgelegenheid.
De voorgestelde oplossingen om de lesgelden te verhogen alleen voor volwassenen zijn niet
realistisch, omdat de deelnemers van de muziekschool vooral bestaan uit kinderen en jongeren. Zoals
ik al eerder zei, in tijden van nood zijn wij bereid ons steentje bij te dragen, maar de voorgestelde
bezuinigingen op de muziekschool zijn niet realistisch.
Wij willen onze verantwoordelijkheid nemen voor datgene wat ons is toevertrouwd. Die
verantwoordelijkheid nemen we met kennis van zaken en in goed overleg met betrokkenen. Pas dan
ontstaat naar mijn mening verantwoordelijkheid in samenhang. Dank u wel.
VOORZITTER: Dank u wel meneer Keijzer. Ik zou de heer Somers willen vragen naar voren te
komen. De tekst van de heer Keijzer zal zo dadelijk ook verspreid kunnen worden, maar dan wachten
we even op de bijdrage van de anderen, dan kan het in één keer mee.
De heer SOMERS: Goedenavond dames en heren. Allereerst stel ik vast dat op de vragen die door mij
gesteld zijn in de commissievergadering van 15 september jl. tot heden niet is gereageerd door het
college. Evenmin is ingegaan op de door ons aangevoerde argumenten. Wij hadden er de voorkeur aan
gegeven in goed overleg van gedachten te wisselen. Ik hou van kort inspreken, maar hierdoor zal ik
het ditmaal uitgebreider moeten doen dan de twee minuten van vorige keer.
Over de vorm heb ik het al gehad: geen overleg vooraf met onze stichting. Als men stelt dat deze
maatregel in het verleden al aangekondigd is, dan stellen wij daar tegenover dat dit vóór het protocol
Vermeend was. Voor degenen onder u die dit protocol niet helder voor de geest staat, kort iets over de
inhoud daarvan. De minister heeft, samen met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten en
belangenorganisaties een protocol opgesteld waarin over belangrijke zaken in de wet Voorzieningen
Gehandicapten afspraken zijn gemaakt. De gemeente Soest heeft verklaard dit protocol volledig te
onderschrijven. Voorzover u dit nog niet gedaan heeft, beveel ik de lezing van dit protocol ten zeerste
aan.
Waar het nu vanavond over gaat wordt expliciet in dit protocol genoemd. Ik citeer: 'een keuze voor
collectief vervoer is derhalve zeker geen automatisme'. De gemeente zal waarschijnlijk zeggen:
'natuurlijk gaan we zorgvuldig kijken voor wie de regiotaxi adequaat is voor wie niet'. Dat is
kennelijk al gedaan, want men zegt te weten dat 90% van de gehandicapten met alleen de regiotaxi
prima geholpen is. Daar geloven wij niets van.
Ook wordt gezegd: 'wij doen het gefaseerd'. Dat klopt wel, men is al van 122,- gezakt naar 83,-,
dat is de maandelijkse bijdrage en zakt verder naar 0,- in 2005. Het doet mij denken aan de
vissenhouder die om water te sparen, iedere dag wat water uit zijn aquarium liet lopen, in de
verwachting dat zijn vissen van lucht leerden leven.