fy^dweishevzietiiHfy.
BinHCHtandsck Ouzvzickt.
BuitetiiancUtU Ovcvzickt.
Cen iaaUU gedachte....
De Tweede Kamer houdt zich
op het oogenblik bezig met de
behandeling van het regeerings-
voorstel tot herziening van de
Nederlandsche grondwet, en in
dit verband is het wellicht niet
ongewenscht iets over grondwet
ten in het algemeen en de Neder
landsche grondwet in het bijzon
der onder de aandacht van den
lezer te brengen.
De inhoud van de meeste grond
wetten bestaat uit een samenvat
ting van de algemeene regels der
staatsinrichting, voorafgegaan
door of vermengd met zooge
naamde grondrechten. En 't zijn
deze grondrechten, die bijna im
mer het voorwerp waren van hef-
tigen strijd. Zij moesten altijd
veroverd worden door opkomende
klassen, die naar meer vrijheid
streefden. Men zou dit kunnen
bewijzen met tallooze voorbeel
den uit de wereldgeschiedenis.
Vrijheden en rechten worden zel
den van boven af ren geschenke
gegeven. Natuurlijk bestaan er
ook op deze regel uitzondering;
er zijn inderdaad grondwetten,
waarvan men kan zeggen, dat zij
van boven af geschonken en niet
van onder op door strijd (die in
tegenstelling b.v. met de Fran-
sche revolutie niet immer met de
wapens behoeft te worden uitge
vochten) zijn verworven. Maar 't
eigenaardige van dergelijke grond
wetten is, dat zoo zij al eenige
grondrechten bevatten het
systeem meestal uitsloot, dat zij
werkelijke waarde kregen. Om 'n
voorbeeld van zoo'n grondwet te
vinden behoeft men niet eens
diep^in de geschiedenis door te
dringen. Men kijke maar eens
naar de nieuwe Russische grond
wet. Die houdt inderdaad 'n aan
tal grondrechten in, maar wie wil
beweren, dat deze ook worden na
geleefd? En wat heeft men ten
slotte aan een geheim stemrecht,
indien er toch slechts op één par
tij mag worden gestemd? Waar
uit al weer volgt, dat alleen de-
geen, die voor zijn vrijheid vecht,
grondrechten verkrijgt. En hij
moet ten deze steeds dilligent
blijven, anders worden hem zijn
rechten ontnomen. Men zie maar
eens naar Duitschland, waar in
1933 tegen den wil van partijen
met verslapte democratische prin
cipes, vrijheid en volksrechten
zonder eenig verzet werden weg
geschoven. En in Oostenrijk was
het al niet anders. Slechts in
Spanje liepen de democraten te
wapen en men kan het slechts
zonde en jammer vinden, dat een
groot deel van deze Spaansche
democraten onder de ellende van
den burgeroorlog" steeds meer in
communistisch vaarwater dreigt
te geraken.
Men moet zich dit alles goed
realiseeren, indien men zich een
oordeel over een grondwetsher
ziening wil vormen. Geeft nu de
nieuwe grondwetsherziening aan
het Nederlandsche volk nieuwe
rechten, of tast het bestaande
grondrechten aan? Van de mees
te voorgestelde wijzigingen kan
men eigenlijk nog het een nog 't
ander zeggen. Met een werkelijke
aantasting van de grondrechten
kan men bij het vrijheidslievende
Nederlandsche volk ook niet wel
aankomen. De regeering heeft dit
moeten ondervinden ten aanzien
van het voorstel van de Staats
commissie om de drukpersvrijheid
aan banden te leggen. In de
Staatscommissie was er 'n meer
derheid voor dit voorstel, maar
de regeering kon het onmogelijk
overnemen, zoo fel was het pro
test, dat zoowel van rechts als
van links tegen een schending
van onze grondrechten oplaaide.
De eenige aantasting van grond
rechten in de voorgestelde grond
wetsherziening zou men dan ook
misschien kunnen zien in de mo
gelijkheid tot vervallenverklaring
van revolutionaire volksvertegen
woordigers. De communist de Vis4
ser noemde dit een reactie in den
slechten zin van het woord, maar
minister De Wilde repliceerde
hierop, dat het veeleer een reac
tie was tegen de dreigende ver
wording van ons parlementaire
stelsel. Er zit veel waars in de
opvatting Wan den minister, maar
anderzijds kan men niet ontken
nen, dat er in een dergelijke wij
ziging groote gevaren kunnen
schuilen. Wat men wil, is dat le
den van Staten Generaal, Pro
vinciale Staten en gemeentera
den bij 2/3 meerderheidsbesluit
dier colleges van hun lidmaat
schap vervallen worden verklaard
wanneer zij een „streven tot uit
drukking brengen, gericht op ver
andering van de bestaande rechts
orde met toepassing of bevorde
ring van onwettige middelen".
Tot behoud van de democratie
lijkt deze wijziging inderdaad zeer
mooi, maar vergeten mag niet
worden, dat een dergelijke wijzi
ging buitengewoon verstrekkend
kan worden, indien men maar
tijd genoeg heeft. Royeert men
eerst tien leden, dan blijven er
nog maar 90 over en onder 90
leden is 2/3 meerderheid weer
spoediger bereikt voor het vol
gende royement.
In groote lijnen kan men het
dan ook eens zijn, met de woor
den van minister De Wilde, dat
onze grondwet geen fundamen-
teele herziening van noode heeft,
daar zij zeer wel in harmonie is
met de gevoelens van de over-
groote meerderheid van ons volk.
Het wintert! Felle koude
m geheel Nederland. Storm
over West- en Zuidwest-Euro
pa Talrijke schepen in nood,
„Jonge Jacobus" vergaan. Tyrol
neemt afscheid van Koningin
Wilhelmina. Vice-admiraal De
Graaff weigert de hem aange
boden functie. Minister Sand-
ler naar Nederland? Bijeen
roeping van een suikerconfe
rentie te Londen. De Grond
wetsherziening in de Tweede
Kamer.
De verwachting van De Bilt
in het vorige overzicht gemeld
dat een periode van strenge vorst
haar intrede zou doen, is bewaar-
.Werkverschaffing door sneeuwval:
De sneeuwruimers aan het werk,
heid geworden. Na de felle
sneeuwjachten van Maandag en
Dinsdag, welke vooral in de noor
delijke provincies velerlei obsta-
cles op allerlei gebied vormden,
is het zóó hard gaan vriezen, dat
in enkele dagen tijds sloten en
kanalen, vijvers en plassen met
een laag ijs bedekt zijn. Indien
Moeder Vorst haar goede humeur
behoudt, kan men er zeker van
zyn dat men over enkele dagen
in geheel Nederland kan schaat
senrijden. Tegelijk met het vries
weer is echter een felle Oosten
wind opgestoken, welke een ver
blijf in de open lucht alles be
halve aangenaam maakt. De wind
is zóó doordringend en zóó ijzig
koud, dat daar maar weinig te
gen bestand is. Ongetwijfeld is
deze factor de onaangename zijde
van de wintervreugd.
Niet alleen in ons land, maar
ook in andere banden en boven
de zeeën waait een wind, welke
een gevaarlijk element voor de
scheepvaart inhoudt. Vooral in de
nabijheid der Portugeesche kust
schijnt een ware storm te waaien
die het water huizenhoog opjaagt
en de rompen der schepen onop
houdelijk beukt. Verschillende
schepen, waaronder het Neder
landsche schip „Jonge Jacobus",
zijn daarvan reeds het slachtof
fer geworden. Het schip liep zoo
danige averij op, dat het is ge
zonken. Aanvankelijk meende
men, dat de opvarenden gered
waren door de bemanning van de
„Achilles" van de K.N.S.M.", zulks
naar aanleiding van eenige tele
grammen dienaangaande. Later
is helaas gebleken, dat hiervan
geen sprake is. De gansche be
manning, uit 23 koppen bestaan
de, waaronder 10 Nederlanders,
is verdronken. Wederom 'n zwaar
verlies voor de Nederlandsche
scheepvaart.
Talrijke andere schepen, zoo
wel Nederlandsche als buiten-
landsche, verkeeren in ernstige
moeilijkheden. Overal vangt men
S.O.S.seinen op, en de sleepboo-
ten vertrekken her- en derwaarts
om de zich in nood bevindende
schepen te assisteeren.
Wij schreven reeds, dat ook in
andere landen dan Nederland 'n
doordringende Oostenwind is op
gestoken. Of dit eveneens het ge
val is in Oostenrijk en in Polen,
Wften wij niet, doch wel is ons
bekend, dat de winter daar dit
jaar zeer streng is. Toch schijnt
dit geen beletsel te vormen voor
H.M. de Koningin, in Oostenrijk,
en H.K.H. Prinses Juliana en Z.
K.H. Prins Bernhard in Polen,
om hun verblijf aldaar op te ge
ven. Integendeel, zij schijnen
slechts noode van de heerlijke
wintersportoorden te kunnen
scheiden. Nog steeds blijft het
jonge paar Krynica trouw, ter
wijl H.M. de Koningin Igls heeft
verlaten om zich naar het niet
minder schitterende Zeil am See
te begeven, Oostenrijks meest ge
liefde wintersportoord. Ter gele
genheid van het vertrek van H.
M. heeft de Tyroolsche jeugd
Haar een verrassing bereid, wel
ke werkelijk grootsch te noemen
is. Op den avond voor het ver
trek is er op 2000 m. hoogte een
vreugdevuur ontstoken, dat een
geweldige, gekroonde W. te zien
gaf. De pooten van die W. moe
ten wel elk 100 m. lang zijn ge
weest!
Op deze wijze heeft Tyrol de
Koningin der Nederlanden ont
haald. Dit gebaar zal door Haar
evenals door een zeer groot deel
van het Nederlandsche volk bui
tengewoon op prijs worden ge
steld, en niet nalaten, de harte
lijke vriendschapsbetrekkingen,
welke er toch reeds tusschen Oos
tenrijk en Nederland bestaan, te
versterken.
De winter en zijn gevolgen zou
ons bijna doen vergeten, dat er
ook nog andere gebeurtenissen
zijn, die recht hebben op een
plaatsje in dit beknopte overzicht
en welke kunnen worden samen
gevat onder het hoofd „politiek".
Inderdaad hebben zich geduren
de de laatste dagen in Nederland
politieke feiten voorgedaan, die
van het allergrootste belang zijn.
Allereerst is daar de benoe
ming van Vice-Admiraal De
Graaff tot Hooge Commissaris v.
Dantzig. Nadat de Raad van den
Volkenbond zijn goedkeuring aan
deze benoeming had gehecht,
stond het voor niet-ingewijde
kringen vast, dat de heer De
Graaff de hooge functie zou aan
vaarden. Dezer dagen heeft hij
echter medegedeeld het ambt niet
te willen aamiemen. Welke be
weegredenen hem tot deze wei
gering hebben geleid, heeft Vice-
Admiraal De Graaff niet mede
gedeeld. Misschien heeft hem
hierbij de zeer moeilijke taak van
den vorigen Hoogen Commissaris,
Lester, voor oogen gestaan
Na het bezoek van de ministers
Deckers en Gelissen aan Noorwe
gen en Zweden, behoort 't geens
zins tot de onmogelijkheden, dat
binnenkort Minister Sandler van
Zweden een bezoek aan ons land
zal brengen. De aanleiding van
dit bezoek zou zijn het initiatief
van Dr. Colijn, en een bespreking
tusschen de beide ministers over
een herleving van de conventie
van Oslo zou op het programma
staan. In hoeverre deze geruch
ten op waarheid berusten, kun
nen wij uiteraard niet mededee-
len, ('och een en ander toont aan
dat het plan van Dr. Colijn niet
als een luchtkasteel moet worden
beschouwd, maar wel degelijk als
een hecht fundament voor de
uitbreiding der handelsbetrek
kingen tusschen die landen, wel
ke daartoe inderdaad bereid zijn.
Tenslotte zij nog vermeld, dat
het Nederlandsche voetbalelftal
Zondag te Düsseldorf, spelend
met drie invallers tegen het ster
ke Duitsche elftal, een gelijk spel
22 heeft weten te bewerkstel
ligen, en daarmede het aantal
uitwedstrijden, waarin Oranje
ongeslagen bleef, tot 12 heeft we
ten op te voeren.
Studiecommissie voor 't vraag
stuk der grondstoffen. De Rus
sische tragedie. Opmerkelijk
hoofdartikel van de „Times".
De verdragen van Frankrijken
Tsjecho-Slowakije met Rusland
zouden een beletsel vormen voor
een nieuw Europeesch concert.
De rede van Hitier. De Japan-
sohe crisis.
De Volkenbondsraad heeft, na
dat de kwesties Alexandrette en
Danzig (men zoekt na het be
danken van den heer De Graaff
nog steeds naar een Hooge Com
missaris voor de Vrije Stad) tot
aller tevredenheid zijn opgelost,
weinig belangrijk werk meer te
doen gehad. Als eenig interessant
punt stond nog op de agenda de
benoeming van de studiecommis
sie voor het vraagstuk der grond
stoffen. De raadsrapporteur in
deze aangelegenheid, de Poolsche
minister van Buitenlandsche Za
ken Beek, heeft de voorkeur ge
geven aan een kleine commissie
van voorloopig 15 leden, die in
de eerste plaats het terrein zal
moeten verkennen en de groote
lijnen van het vraagstuk zal moe
ten bespreken.
Natuurlijk zal later bij de be
studeering van het vraagstuk der
grondstoffen de medewerking van
een aantal staten, die geen lid
van den Volkenbond zijn, noodig
blijken. Van de medewerking van
Amerikaansche, Braziliaansche
en Japansche deskundigen ismen
te Genève reeds zeker. Ondanks
de weigering van Berlijn, stelt
men ook nog ateeds pogingen in
het werk om de medewerking van
een Duitsch deskundige te krij
gen. Nederland is in de commissie
vertegenwoordigd door prof. J. v.
Gelderen.
Ver van het Meer van Genève,
in het nu bar en bar koude Mos
kou, heeft zich een tragedie af
gespeeld, die zelfs den meest vu-
rigen aanhangers van Stalin bui
ten Rusland een huivering heeft
bezorgd. En het zijn nog niet eens
de doodvonnissen, uitgesproken
over de leden' van het z.g. Paral
lelle Centrum, die den grootsten
indruk op den West-Europeaan
hebben gemaakt. Hel zijn de be
kentenissen van een Radek, een
Sokolnikof, een Pjatakof, beken
tenissen van dingen, waaraan zij
zich kennelijk nimmer hebben
schuldig gemaakt. Niemand twij
felt er aan, dat de verdachten
zich inderdaad tegen het regime
van Stalin hebben gekeerd, maar
wat te zeggen van de beschuldi
ging, dat zij tezamen met Trotskx
den oorlog van Duitschland en
Japan tegen Rusland zouden heb
ben voorbereid? Deze „geniale"
gedachte zou van Trotzki stam
men en de openbare aanklager
citeerde zelfs brieven van Trotzki
aan Radek, waarin de oorlogs
buit van het Derde Rijk en Japan
reeds was omschreven. Ongetwij
feld heeft men hier te doen met
een plompe vervalsching, de ge-
heele zaak riekt naar de minder
waardige fantasie van G.P.Oe-
beambten. Maar de verdachten
bekennen en bevinden zich daar-
bU werkelijk niet onder den in
vloed van verdoovende middelen,
Nabij de Portugeesche kust is het Nederlandsche schip de
„Jonge Jacobus" vergaan. Geen der opvarenden kon worden
gered. Het laatste bericht, dat men te Lissabon opving, luidde:
Wij verlaten het schip in de booten. Wanneer wij niet veilig
land bereiken, zeg dan aan onze gezinnen, dat onze laatste
gedachten bij hen waren
Hun laatste gedachten, ze gingen naar hier,
Daar verweg, aan andere kust.
Waar thans de bemanning, zoo moedig en fier,
In 't graf van den zeeman nu rust.
Hun laatste gedachten, ze gingen naar huis,
Hun lippen, ze vormden een naam
Dan sloten de golven, in woedend gebruis,
Zich boven hun hoofden tezaam
En hier, hier staat even het leven weer stil.
Gestuit in z'n razenden vaart,
We buigen eerbiedig voor Hoogeren wil,
Zij 't moeilijk en nauw'lijks aanvaard.
We zien het hier voor ons wij volk van de zee.
Wij kennen het immers zoo goed.
Wij maakten het hier véél te dikwijls al mee.
Wanneer er de stormwind weer woedt.
Wanneer er de golven, als huizen zoo hoog,
0e Hollandsche duinenrij beuken,
Geen draad aan je olie jas is er meer droog,
Je schuit, die zit boordevol deuken
Helaas ja, wij wéten, wat of het beduidt,
Dien strijd met de ziedende zee,
't Geeft meestal éénzelfde, bedroevend besluit,
Hij brengt maar weer slachtoffers mee
Ook nu gaat ons denken naar 't Hollandsche schip,
Dat ginder, verweg is gestrand
Een razende storm een gevaarlijke klip,
Geen enkele reddende hand.
De sloepen gestreken een laatste bericht:
Wij allen verlaten de boot
'n Wanhopige worst'ling, de kust al in zicht,
En dande verlossende dood
En hier, hier staat even het leven weer stil,
Gestuit in z'n razenden vaart,
We buigen eerbiedig, voor Hoogeren wil,
We hebben het moeilijk aanvaard!
zooals uit de verklaringen van de
buitenlandsche journalisten is ko
men vast te staan. Welke gehei
men schuilen achter dit alles?
Een antwoord hierop is niet te
geven en zal wellicht nooit gege
ven kunnen worden. Maar een
ding staat vast: Moskou bereikt
met deze processen slechts, dat
West-Europa zich weer meer en
meer van de Sovjet-Unie afkeert.
Zulks blijkt onder meer uit een
opmerkelijk hoofdartikel van de
„Times" aan den vooravond van
de rede van Hitier, die deze laat
ste ter gelegenheid van het vier
jarig bestaan van het Derde Rijk
Zondag in Berlijn hield. Hoewel
dit artikel van de processen in
Moskou niet rept, blijkt er toch
duidelijk een zich afwenden van
Rusland uit. Het toonaangevende
Engelsche blad komt tot de con
clusie, dat de verdragen van
Frankrijk en Tsjecho-Slowakije
met Rusland een beletsel vormen
voor een nieuw Europeesch con
cert. „Geen Engelschman in Duit
sche schoenen zou er in toestem
men, de verplichtingen van een
nieuw verdrag te aanvaarden,
terwijl het Fransch-Russisch ver
drag en dat tusschen Rusland en
Tsjecho-Slowakije nog steeds van
kracht waren. Zij zijn onver-
eenigbaar met een vrije politieke
regeling". Intusschen geeft de
„Times" toe, dat deze verdragen
grootendeels door vrees zijn ge
ïnspireerd en dat het Duitsch-
land's taak moet zijn, deze vrees
te doen verdwijnen. Anderzijds
zullen echter de staatslieden heb
ben te zoeken naar middelen, die
deze pacten kunnen doen ver
dwijnen. „Hoe kan een natuur
lijk evenwicht hersteld worden in
het Oosten en het Westen?",
vraagt het blad zich af. En het
antwoord daarop luidt: Door het
wederzij dsch verschaffen van
nieuwe garanties, zoodat de ge
noemde verdragen geen reden van
bestaan meer hebben.
Wat het Engelsche blad dui
Wenscht is een vermindering var
den invloed van Rusland in West
Europa en een alomvattend ver
drag, een Volkenbondsverdrag
dus, maar herzien en opnieuw ge
ïnterpreteerd.
Indien de „Times" intusscher
heeft gemeend met dit artikel
voor Hitier een aanloopplank vooi
een sprong naar het collectieve
veiligheidssysteem te scheppen, Ls
het blad bedrogen uitgekomen. Ol
er nu al dan geen Fransch-Rus-
sische en Tsjechisch-Russisch*
bedragen bestaan. Duitschland
blijft vasthouden aan den wensch
naar bilaterale verdragen. Daf
heeft Hitier in zijn groote redt
duidelijk genoeg gezegd. Het ant
woord op de laatste redevoerin
gen van Eden en Blum is in dit
opzicht dus negatief gebleven, zoo
als de Engelsche en Franschv
bladen tot hun teleurstelling vast
stellen. En hetzelfde kan gezegd
worden van de kwestie der ont
wapening. Hitier heeft verklaard,
dat de kracht van de bewapening
van een land in de hoofdstad en
dus niet op internationale con
ferenties moet worden bepaald.
Het Uolement van Ameland en Schiermonnikoog opgeheven. Het
inladen der post in het K.L.M.-vltegtuig, dat Vrijdag van 8chiphol
een vlucht naar belde eilanden ondernam.
