Het
Oi/e&zicUt
Buiïenfa*icUch Oueccsichi
Juist in dezen verkiezingstijd
wordt er weer meer dan vroeger
gewezen op het gevaar, dat het
individu door het streven naar
totaliteit dreigt. Hoewel nu deze
waarschuwingen lang niet altijd
onbaatzuchtig zijn, laat het kaf
zich vrij gemakkelijk van het
koren onderscheiden. Ware cul
tuur, daarover zijn vele groote
mannen het eens, kan slechts
door achting voor de persoon
lijkheid van den nevenmensch,
door geestelijke vrijheid en tole-
rantié gegarandeerd worden. De
totalitertsgedachte echter, die
iedere oppositie uitschakelt, zou
het individu van alle mogelijk
heden berooven.
Welke plaats neemt nu het
individu in het universum in en
hoe kan men het leiderschap
rechtvaardigen?
Om deze vraag te kunnen be
antwoorden, moet men zich
eerst rekenschap geven van het
verband en ook van de tegen
stelling tusschen de beide be
grippen. De beide politieke po
len: individualiteit en totaliteit
democratie en dictatuur
zijn geen nieuwe verschijnselen,
maar waarschijnlijk reeds een
2500 jaar oud. De kern van dit
probleem echter, van zijn poli
tiek manteltje ontdaan, is nog
veel en veel ouder en zal wel be
staan hebben, sinds er menschen
op de wereld zijn. Hij berust ten
slotte op het verband en de te
genstelling tusschen de krachti
ge, zelf scheppende persoonlijk
heid, het „individu" en het tot
eigen denken, scheppen en wer
ken minder in staat zijnde, ver
reweg grootere deel der mensch-
heid, dat zich van zijn zwakte
bewust, in de gemeenschap een
toevlucht zoekt en daarmede de
„massa'' vormt. Maar ook de
massa op zichzelf is niet krach
tig en heeft daarom een leider
noodig, een man, die haar weet
te inspireeren.
In zooverre is het leiderschap
moreel gerechtvaardigd, want
het beperkt zich hier tot de
menschen, die zich vrijwillig om
den leider scharen. Maar gaat
de wil tot heerschen van den
leider zich ook tot het individu
uitstrekken, dat hem niet noodig
heeft, dan heeft zulks tot ge
volg, dat de vrije persoonlijk
heid onderdrukt wordt. Despo
tisme.
Het is vanzelfsprekend, dat
geen staatsvorm ter wereld het
individu voor de volle honderd
procent kan erkennen daarte
gen pleit reeds het begrip van
den staat, maar daar, waar
het tot ontplooiing komt, moet
het kunnen rekenen op vrijheid,
indien men tenminste niet wil,
dat 'het meest waardevolle goed
van een volk: zijn cultuur en
zijn geestesleven, vernietigd
wordt. Want het is bijna steeds
het individu en niet de massa,
dat nieuwe cultureele goederen
voortbrengt, terwijl aan de mas
sa de taak toevalt de reeds be
staande cultuur te bewaren en
te beschermen. Daarmede is de
plaats van het individu in het
universum bepaald.
Stelt nu de leider zijn individu
aliteit, daarbij steunend op de
hem ter beschikking staande
massa, als alleen richtinggevend
voor millioenen menschen voor
en onderdrukt hij iedere ander
geaarde geestesrichting, dan
doet hij daarmede niet slechts
zijn volk, maar de geheele
menschheid een groot onrecht
aan. Want geen mensch bezit
zulke machtige geestelijke
krachten, dat hij in staat zou
zijn, het denken en scheppen
van millioenen te vervangen.
De strijd van het individu te
gen de massa is ten slotte een
strijd van den geest tegen de
vuist en wie zoowel aan de
eeuwigheidswaarde van den een
als ook aan de vergankelijkheid
van de andere gelooft, kan over
den afloop van dezen strijd niet
in twijfel verkeeren.
De verdeeling van het
Maaswater.
Vrijdag 21 Mei is de slotzitting
geweest van het Permanente
Hof van Justitie. Nadat de Bel
gische vertegenwoordige de
heer Marcq, in zijn dupliek uit
eengezet had, dat België noch
het verdrag geschonden, noch de
Nederlandsche scheepvaartbelan-
gen benadeeld zou hebben, heeft
de Nederlandsche vertegenwoor
diger, prof. Telders, verklaard,
dat in de Belgische dupliek wei
nig nieuwe elementen zijn voor
gekomen, die hij in zijn repliek
niet behandeld had. Hij wilde
daarom geen gebruik maken van
de gelegenheid om in derde in
stantie het woord te voeren.
Hierna deelde de president
mee, dat het Hof zich voor even-
tueele nadere inlichtingen zal
wenden tot de vertegenwoordi
gers der beide landen, waarop de
zitting werd gesloten.
De Reorganisatie van de
A.N.V.V.
De plannen tot reorganisatie
van het bestuur der Alg. Ned.
Vereeniging Voor Vreemdelingen
verkeer, waarbij deze zal worden
gesplits in een afdeeling binnen
land en een afdeeling buiten
land, beide onder een directeur
•n een onder-directeur, zijn
door de regeering goedgekeurd.
Tevens is het goedgevonden dat
een vertegenwoordiger van het
ministerie van Waterstaat in 't
bestuur wordt opgenomen.
Verder is thans definitief de
belangrijke toezegging verkregen
dat de regeering de subsidie van
de A.N.V.V. zal verhoogen tot
f 50.000 a f 60.000 per jaar. Nu
verschillende omstandighden in
binnen- en buitenland, zooals de
Jamboree te Vogelenzang, het
congres van de Rotaryclub in
Nice en de Parijsche tentoonstel
ling, het waarschijnlijk maken,
dat veel buitenlanders dit jaar
naar ons land zullen komen, zijn
deze besluiten wel van het hoog
ste belang.
Het ongeluk met de sloep
van Hr. Ms. de Ruyter.
Uit Indië bereikte ons deze
week een treurige tijding, dat
bij de schietoefeningen op zee
een sloep van de de Ruyter is
omgeslagen, waarbij vier van de
inzittenden vermist zijn. Een
nader bericht deelt mee, dat
slechts twee personen gered kon
den worden, n.1. de luit. ter zee
M. J. A. C. Swellengrebel en de
matroos van der Mees. De vier
slachtoffers zijn: De luit. ter zee
Claus, de matroos Cappeteyn, de
matroos van Gelder en de kwar
tiermeester Supit. De lijken zijn
van de eowmlssle van onderzoek naar de oorzaak
van de ram£ van de Hindenburg,
nog niet gevonden, het onder
zoek wordt met vliegtuigen voort
geaet.
De Ned. delegatie naar de
Volkenbondsvergadering.
Alt vertegenwoordigen van
Nederland op de buitengewone
Volkenbondsvergdertng, die op
26 Mei a.s. gehouden aal worden,
zijn aangewezen Jhr. mr. A. O.
D. de Graeff, minister van bul-
tenlandsche zaken, dr, A. Loudon
buitengewoon gezant en gevol
machtigd minister te Bern, per
manent vertegenwoordiger van
Nederland bij den Volkenbonden
prof. mr. dr. J. P. A. Franoois,
chef van de afdeeling Volken
bondszaken van het departe
ment van buitenlandsche zaken,
buitengewoon hoogleeraar aan de
Handelshoogeschooi te Rotter
dam.
Een Jan Steen terug
gevonden.
Geheel toevallig is kortgeleden
een schilderstuk van Jan Steen,
voorstellend „Het bezoek van
den dokter", teruggevonden. Het
stuk was in het eind der vorige
eeuw geveild, moet daarna lan
gen tijd rondgezworven hebben
en is onlangs in handen geko
men van den kunstliefhebber J.
Timmers te Sittard. Deze zag 't
eenige maanden geleden bij een
antiquair hangen als een onoog
lijk schilderstukje en herkende
er de Hollandsche oorsprong
van. Hij kocht het voor een ge
ring bedrag, en liet het zien aan
een deskundige, die er een Jan
Steen in zag. Door middel van
een röntgenfoto, waarbij bleek,
dat de schilderij bij het vervaar
digen van compositie veranderde
werd de authenticiteit vastge
steld. Het stuk Is gereinigd en
van oude vernislagen ontdaan,
waardoor de oude kleuren prach
tig voor den dag kwamen. Het
stelt voor een dokter, die den
pols van een Jonge vrouw voelt,
terwijl een oude vrouw nieuws
gierig het resultaat van het on
derzoek afwacht.
Vondel en Verwejr her
dacht.
Te Woudschoten, het confe
rentleoord der N. O. 8. V., heeft
het Verbond van Christelijke
Letterkundige kringen zyn Pink
sterconferentie gehouden. Dr. W.
A. P. Smit hield een rede over
Vondel, zijn geloof en zijn
werk. Hij noemde Vondel een
mensch met menschenllefde, ge
boren om ln verzen te schrijven,
voor wien het geloof de allasbe-
heerschende factor in zijn leven
was. Als kenmerkende trekken
van Vondels werk wees hij op de
liefde van den dichter voor de
klassieke wereld van wijsheid en
schoonheid.
Op den tweeden Pinksterdag
heeft dr. J. van Ham zijn lezing
over Verwey gehouden. Hij be
handelde uitvoerig Verwey's ge
dachten over het dichterschap,
over zijn volk, over leven en
dood, over God. De spreker ver
klaarde hoe Verwey in de na
bijheid van Vondel en Dante
vertoefde en hoe de kern van
zijn geloof begrepen is in de
hoofdsom der wet. Tot slot be
sprak hij Verwey's beteekenis
voor het Christelijk dichterschap
en ons leven.
De vernietiging van de
goudclausules.
In de afgeloopen week heeft
de Eerste Kamer het wetsont
werp tot nietigverklaring der
goudclausules behandeld. Het
voorstel is verdedigd door minis
ter van Schalk. Met 23 tegen 6
stemmen is het wetsontwerp
aangenomen.
Algemeen is men het er wel
over eens, dat de spanning in
Europa niet meer zoo groot is
als eenigen tijd geleden. Zouden
al die reizen en conferenties der
diplomaten dan toch niet zoo
nutteloos zijn als men veelal
denkt? Nu is het waar, dat over
al in Europa de wensch leeft, de
onderlinge geschillen uit den
weg te ruimen en zich zoo mo-
ijk op politiek en econo
misch gebied nader bij elkaar
aan te sluiten.
Zooals men weet, is de Fran-
sche minister Delbos te Londen
geweest, waar hij de kronings
feesten heeft bijgewoond. Deze
feesten mogen schitterend ge
weest zijn, maar vermoedelijk
hebben de besprekingen, welke
hij hier met verschillende
staatslieden kon voeren, nog
meer zijn aandacht gehad.
Daarna is
Minister Delbos naar Parijs
vertrokken, waar hij nog eenige
besprekingen heeft gevoerd, o.a.
met Litwinof. Hieruit blijkt, dat
het Fr ansch-Russische vriend
schapsverdrag nog steeds van
kracht is. Ook met Schmidt, den
Oostenrijkscheh minister werd
gesproken. Delbos verklaardre dat
de vriendschap van Frankrijk
voor Oostenrijk nog onveranderd
is. Oostenrijk zou op de Fransch-
Engelsche hulp kunnen rekenen,
indien het om de handhaving
van de Oostenrijksche onafhan
kelijkheid zou gaan. Verder
meent men te weten, dat Delbos
Schmidt den raad heeft gege
ven, naar een nauwere samen
werking tusschen Oostenrijk en
Tsjecho Slowakije te streven.
Aan het einde der vorige week,
zette de Fransche diplomaat zijn
reis voort en wel naar
Brussel,
waar hij confereerde met van
Zeeland. Nog steeds bestaat er
eenige onzekerheid omtrent de
Belgische verplichtingen, welke
uit het Volkenbondspact voort
vloeien. Het spreekt van zelf,
dat Frankrijk hierover wel wat
meer wil weten en Delbos zal
dan ook wel getracht hebben 'n
duidelijker verklaring ten aan
zien yan deze kwestie te verkrij
gen.
Ook het
Westelijk pact
kwam ter sprake, hierbij ging
men na, hoe het nieuwe inter
nationale statuut' Vaii België
vervat kan worden in een ver
drag, dat het verdrag van Lo-
carno zou kunnen vervangen.
Een andere minister, welke in
de afgeloopen week de aandacht
op zich vestigde, was de Tsjeche
Slowaaksche minister, van bui
tenlandsche zaken, Krofta: In
de commissies van buitenland
se he zaken van de kamer, en
den senaat heeft hij een poli
tieke uiteenzetting gegeven,
waarbij hij vrijwel alle landen
van midden-Europa en ook nog
wel eenige daar buiten, de revue
liet passeeren. In de eerste plaats
gaf hij zijn meening te kennen
omtrent de spil Rome-Berlijn.
Hij wees erop, dat hier en daar
de idee van een offensieve allure
heeft post gevat door deze sa
menwerking. Ten rechte of ten
onrechte wordt hieruit de vor
ming van een nieuw blok rond
deze staten afgeleid.
Over de houding tot
Sovjet Rusland
verklaarde Krofta, dat hij een
groot verschil maakte tusschen
de Russischen Staat en het com
munisme. Hij meende, dat bij
het gebrek aan zekere grond
stoffen, de wereld weer eens
herinnerd werd aan de groote
Russische rijkdommen.
Daarna wijdde de minister
eenige woorden aan de Kleine
Entente. In de eerste plaats zou
door de overeenkomst tusschen
Italië en Zuid Slavië dë moge
lijkheid bestaan voor een verbe
tering dot betrekkingen tusschen
de twee andere landen der Klei
ne Entente en Italië. Van Tsje-
cho-Slowakijë kan echter niet
geëischt worden, dat het zijn
zuiver defensieve overeenkomst
met Rusland nietig verklaard.
Maar Tsjecho-Slowakijë zal
evenmin verlangen, dat Roeme
nië het bondgenootschap met
Polen verbreekt.
Wat de
verhouding tot Duitschland
Daar zit lk dan weer, diep gebogen,
Daar zit ik uren weer aaneen.
De wanhoop, achter in m'n oogen,
En doodsche stilte om mij heen
Daar rijzen weer m'n paperassen
Tot bergen op m'n schrijfbureau.
Met op den grond twee actetasschen
Vol boeken en papier en zoo
M'n boord heb ik allang verloren.
Die zwemt daar ergens tusschenin,
En watjes pluizen in m'n ooren,
Een stoppelbaardje siert m'n kin
Ik heb geen tijd om wat te eten,
M'n koffie staat daar. koud als steen,
Ik heb twéé dagen niet ontbeten,
Ik zit daar maar, en zwoeg alleen....
't Is Mei, en stralend is de hemel,
Eén lichtvlak is m n vensterruit,
De lucht die gonst van zoet gewemel,
M'n tuin die ademt geuren uit.
De bloemen zijn een féést van kleuren.
De wereld blaakt van levenslust,
Maar potdicht zitten al m'n deuren.
En in mijn huls heerseht diepe rust
De jeugd trekt joelend langs m'n ruiten,
(En plagend daarbij aan m'n bel)
't Is alles licht en leven buiten,
Eén kleurig, fleurig aquarel
't Is Mei de vogels in de boomen
Die tsjilpen er hun hóógste lied,
M'n vrouw laat m'n demie weer stoomen,
Maar ikik zie het alles niet!
Ik zit daar met m'n paperassen,
En cijfer uren achtereen,
Ik zit daar met m'n actetasschen
En met m'n boeken om me heen....
Want achniet iedereen geniet nu,
(Al ben 'k de eenige niet, hier),
't Is Mei, ende belasting ziet u?
Wacht opm'n invulformulier!
betreft, beweerde Krofta, dat
deze van Duitsche zijde niet
anti-Tsjechisch is, evenmin als
van Tsjechische zijde anti-
Duitsch.
De minister verzekerde, dat de
regeeringspartijen in zijn land,
alle, zonder uitzondering, in een
vriendschappelijke verstandhou
ding met Duitschland wenscnen
te leven, ook al, omdat zij hier
een van de belangrijkste voor
waarden ln zien voor de vrede
in Midden-Europa.
Nog eenige andere landen
kwamen ter sprake, waarbij na
tuurlijk niet werd nagelaten,
nog eens te wijzen op de goede
verstandhouding met Frankrijk.
De reis van den
Italiaanschen koning naar
Boedapest
in gezelschap van Ciano, wordt
door de Hongaren zeer op prijs
gesteld. Minister de Kanya voer-
besprekingen met graaf Cia
no. Ook met den minister-presi
dent Daranyi heeft Ciano een
onderhoud gehad.
Roosevelt's nederlaag.
Het plan van Roosevelt tot
hervorming van het Hooger Ge
rechtshof heeft krachtigen te
genstand ondervonden, hetgeen
trouwens te voorzien was. Roo
sevelt wilde de president de be
voegdheid geven, ln iedere recht
bank een extra-rechter te be
noemen, indien de rechter 70
jaar zou zijn geworden en ge
durende 10 jaar zijn functie uit
geoefend zou hebben. Bovendien
wilde Roosevelt zich het recht
toegekend zien, het aantal rech
ters van het Hooger Gerechtshol
met ten hoogste 6 te vermeer
deren. De juridische Senaats
commissie heeft dit voorstel nu
verworpen. Een nederlaag dua
voor Roosevelt.
De oudste rechter van het Hof
echter, Willis van De van ter,
lieert zijn ontslag genomen. Het
conservatieve blok telt nu nog
drie leden, terwijl de liberale
groep er evenveel telt. De nieuwe
rechter kan dus liberaal of con
servatief zijn, net zooals Roose
velt wenscht.
EEN OPLOSSING VAN HET
CONFLICT IN SPANJE?
Onvermoeid heeft Engeland ge
werkt voor een nader brengen tot
elka. nder van de partijen in
Spanje. Steeds bleven deze po
gingen zonder succes. Nu schijnt
het echter, dat het doorzetten
van Engeland resultaat zal op
leveren.
De stap van de Britschen am
bassadeur bij Von Neurath om
tot een opheldering van
Spaansche kwestie te ge^ften,
heeft, naar men in betrouwbare
kringen meent te weten, vien po
sitief resultaat gehad. Engeland
wil komen tot een wapenstil
stand in Spanje en Duitschland
zou hier niet afwijzend tegen
overstaan. In den tijd van dezen
wapenstilstand wil men dait al
le vrijwilligers uit Spanje terug
trekken. Of de strijdende partijei
zelf wel van een dergelijke in
menging gediend zijn, is zeer dl
vraag.
>»jf
Meef dan 300 schepen, vertegenwoordigende 17 naties, namen deel aan de kronlngspar&de la Engeland,
De Konlnklüke familie aan boord van het_kPJi4fi£:8iBObt.
