Het tooneelvan een nieuwe tragedie Een blik op Madrid Een strijd ver van de basis Sovjet-Russische plakkaten en tanks Luchtgevechten boven de huizenzee der hoofdstad Waar zijn de geroofde kunstschatten 1 Fantastisch weerkundig station in de Berner Alpen Achter een huis verdwijnt de zilveren vogel om als een wrak neer te komen. De strijd daar boven is nog steeds niet ten einde. Nog woedender cirkelen de zilveren en groene vogels om elkander heen en stooten op elkaar los. Een vliegtuig valt bijzonder op. Het is een van die geheim zinnige nieuwe Sovjet-bommenwerpers. Dan raakt er weer een van de machines in het ongereede. Als door den bliksem hoogte van 3457 meter zou voeren, tevens verplicht zouden zijn, den bouw van even- «tueele later te stichten aanvullingsstations m belangrijke mate financieel te steunen. Door het hart van den Sphinx Om verschillende redenen werd de bouw van een tweede paviljoen, dat men voor een naburigen bergtop had geprojecteerd, telkens weer uitgesteld. Toen men einde lijk besloten had, dat het nieuwe station op den top van den Sphinx zou komen, maakte men er bezwaar tegen, dat de Drie kilometer voor de huizenrijen van Madrid ligt in de buitenwijk Garabanchel Bajo in een kleinen tuin een landhuis. Dit is het eigendom van den eersten president van de Junta van Burgos, tegenwoordig generaal van het Spaansche leger, generaal Cabanella. De „rooden" hebben hier drie en een halve maand huisgehouden en daar ziet het huis trouwens naar uit. Geen stuk van waarde is er in gebleven. Op den toren van het huis is nu een observatiepost ingericht. Deze post heeft het nadeel, dat hij tweehonderd meter voor de batterijen van het Nationale Leger ligt, die door de „Rooden" met hun zegen bedacht werden. Maar wat beduidt dit tegenover den wijden blik, die men van hieruit over de hoofdstad van Spanje en de voor haar muren zich afspelende gevechten heeft? De silhouetten van Madrid lijken meer ap die der groote steden uit het Midden westen van Amerika, dan op de hoofdstad van één der oudste landen van Europa. In deze richting ligt de Segovia-brug waarvan de omtrekken door het glooiende terrein verborgen blijven. Slechts op een plaats vertoont de rivier, die als een natuurlijke grens Madrid in het Zuidwesten afsluit, zijn donkere schaduw. In deze rivier weerspiegelen zich de duizend ven sters van 't kwartier Montana, de grootste artilleriekazerne van Madrid, waarom het begin van den burgeroorlog verbitterd Is gestreden. Een groote, in lichte kleuren schemeren de rechthoek zet de lijn voort, het paleis van de Spaansche koningen. Niet ver van het Koninklijk Slot ligt de Puerta de Sol, de Zonnepoort en het middelpunt van Madrid. Verder naar het Oosten toe zijn de drie masten van het Radiostation zicht baar evenals het ministerie van Buiten- landscne Zaken, de kerk van San Francisco en het met pijnboom en omzoomde kerkhof van San Lorenzo. Het gebouw van de telefoon steekt ver boven alles uit. Van de observatiepost gaat zijwaarts de blik naar de Casa de Campo, een groot met dichte boomgroepen omge ven park, voor de stad, dat vroeger het jachtterrein van den koning was en nu een park voor het volk is geworden. Dat is het tooneel, waarop zich een der grootste tragedies van onze dagen, de strijd tegen het bolsjewisme op Spaanschen bodem met tot nu toe ongekende hevigheid afspeelt. In het buitenland zou vaak den indruk kunnen ontstaan, dat het bij de gevechten om Madrid om een volledige omsingeling der groote stad gaat. Dat is niet het geval. In het Noorden waar de troep van Mola op de hoogten van het Quadarramagebergte en in de nabijheid van Quadalajaras staan, bevindt zich tot aan Madrid nog altijd een speel ruimte van goed 50 km, die den bols j ewistischen verdedigers ook troep en v er schui- vingen van iede- ren omvang mo gelijk maakt. Alle moeilijkheden en niet het minst de duur van den oorlog laten zich hierdoor verkla ren. Proviand en mun?tie en alles wat een te velde staand leger be hoeft, moet uit Sevilla worden aangevoerd. 5evilla is de basis van het Madrid- front. Hier liggen de reusachtige ammunitie-fabrie- ken, hier zijn do olietanks, de middelen- Slechts een enkele weg voert naar Sevilla, die voor het militaire transport in aanmerking komt. Maar in Sevilla is generaal Queipo de Llano commandant; aan hem is het te danken, dat een groot aantal zware vrachtauto's klaar staan om het front van Madrid van het aüernoo- digste te voorzien. Enkele uren na het innemen van het ten Zuiden van Madrid gelegen vliegveld Getafe moesten de Spaansche troepen plakkaten van de huizen verwijderen, langs de route van de naar het front ver trekkende bataljons. Op den achtergrond der aanplakbiljetten waren tanks en de monden van vèrdragend geschut, aan horizon rood gekleurde vlieg tuigen zichtbaar. De beteekenis van deze biljetten begreep men echter pas, als men de andere helft had bekeken. weken, toen de nationale troepen n; Madrid marcheerden. Weken geleden was men nog verbaasd een Sovjet-Russische tank te zien toen de rooden bij Torrejon de Velasco een onver- wachten aanval op de flank van de naar Madrid oprukkende colonne van generaal Varia waagden. Er volgde in het holst van den nacht een verwoed gevecht waarin de aanvallers ten slotte het onderspit dolven. De tank werd buitgemaakt en aan een nauwkeurig onder zoek onderworpen. Alle gebruiksaanwijzin gen naast de hefboomen, alle opschriften over herkomst, en ouderdom op de patroon hulzen bleken in het Russisch te zijn ge steld; twijfel over de herkomst van deze oorlogsmachines kon dus niet meer be staan. Dat was eenige weken gleden. Sinds dien heben de bewijzen van Sovjet-Rus sische inmenging zich opgehoopt. getroffen gaat plotseling een der kleine bommenwerpers op den neus staan en stort wentelend ter aarde. Driehonderd meter boven de aarde springt de piloot uit de machine, de para chute opent zich, een gunstige wind drijft hem over de loopgraven van de nationale troepen weg, naar de huizenzee van Madrid. Vele kerken, musea en kloosters, evenals kunstschatten van iedere soort zijn sinds het uitbreken van den burgeroorlog in Juli verwoest geworden. Vooral in Toledo heb ben de rooden op schandelijke wijze huis gehouden. Of men door de zalen van het museum Santa Cruz, door het klooster Conception of door het paleis loopt, men - aanblik niet verdragen. Niet één u^kRderij, dat niet beschadigd is, niet één waarvan niet het hoofd van den romp is geslagen, geen altaar, dat niet geplunderd is, geen standbeeld, waarvan niet de neus en ooren zijn afgeslagen. De cathedraal van Toledo heeft den bijbel van San Louis, één van de kostbaarste bijbels der aarde, ver loren en den mantel van de jonkvrouw van Sagrario, die met 150.000 parels bestikt was. Misschien zijn al deze schatten naar Sovjet-Rusland gevoerd. Tegenover dit „leger", als hoedanig de Rooden hun miliciens op het papier voor stelden, stond in plastische duidelijkheid een reusachtig zwijn. Op zijn kop zat scheef een generaalspet en dicht bij zijn linkerachterpoot hing een degen. Hierdoor werd het nationale leger dus afgebeeld. Als eenige tekst droeg het plakkaat de woor den: „No parasan" ze komen er niet door! Wat zooveel wil zeggen als: „Nooit zullen ze ons Madrid ontnemen!" Spanje en de kenners van Spanje die deze prent zagen, wisten dat het niet Spaansch was, niet de Spaansche denk wijze, dat was Sovjet-Rusland, En dat was juist, want zelfs in de snit van de jassen der marcheerende soldaten was het Sovjet- Russische model te herkennen. Zoo is het met alles, wat men van de rooden te zien krijgt. Thans nog meer dan voor een paar Een eskader van vijf bommenwerpers cirkelt boven Madrid. Ze vliegen in twee groepen. Vele honderden meters hooger cirkelen de jagers, negen in aantal. Daar vallen van het eerste vliegtuig en dadelijk daarop van de overige, kleine zwarte voor werpen bommen! Binnen een minuut vallen er twintig bommen naar beneden. Het eenige, het vreeselijke van dezen aanblik ligt hierin, dat duizenden menschen in de straten en huizen van Madrid dit beleven. Plotseling schieten uit de wolken vier toestellen. Ze zijn helgroen geschilderd, op hun vleugels steken banden af als versch bloed roode tweedekkers. Vliegtuigen der nationalen jagen er achter aan. Zoo veel kan men vaststellen, dat er nu daar boven meer vliegtuigen der Bolsjewisten zijn dan van de nationalisten. Het zijn snelle toestellen van een type, dat men aan het front nog nooit gezien heeft; ze zien er volkomen frisch en nieuw uit. Op eens breekt een toestel door 't wolkendek heen in een wilde glijvlucht. De machine staat bijna op de propeller, ze schijnt af te glijden. Dit glijden is echter geen manoeu vre van den piloot doch een doodelijke val. In de lift naar den top van de „Sphinx". Een stout plan wordt werke lijkheid! In de Berner Alpen, niet ver van het Jungfraujoch zal een merkwaardige nieuwe sensatie voor de hoogtoeristen ontstaan De top van den „Sphinx" die tot dusverre evenals haar naamgenoote in het Egypti sche woestijnzand in een waas van geheimzinnigheid gehuld bleef, zal door het menscho- lijk vernuft voor het toerisme toegankelijk worden gemaakt. Niet alleen de wetenschappelijke wereld kent tegenwoordig het instituut voor Alpenonderzoek op het Jungfraujoch, dat in de jaren van zijn bestaan menig atmos ferisch raadsel tot klaarheid heeft weten te brengen. Hoog in de wereld van de eeuwige sneeuw is het werkzaam, boven Links boven! De koude nachten in het gebergte rond Madrid zijn hard voor de troepen. Geen wonder, dat men niet gul met dekens is en ook zakken als dekking voor lief neemt. Reshts boven! Een bewijs voor de inmenging van Sovjet- Rusland in Spanje: een buitgemaakte Russische tank. Mi d d en i De troepen van Franco bij het maken van loopgraven. Links t Een machinegewercnnest van de troepen van Franco hij Getafe, de vlieghaven van Madrid. de blauwachtige ijstongen, die hier, als welhaast nergens ter wereld, in het mat- groen van de bergen van het Berner Ober land neerhangen. 3457 meter hoog ligt dit station, dat tegenwoordig niet alleen door specialisten voor bloed- en stralenonder- zoek, door meteorologen en geografen be zocht wordt, doch dat jaarlijks duizenden toeristen trekt, die hier komen genieten van het onvergelijkelijke uitzicht over het berglandschap. De kosmische stralen worden hier vijf anaal zoo sterk opgevangen als in het dal. De grens, waarop het menschelljk bloed met zuurstof verzadigd is, is hier reeds zoo laag gedaald, dat men eerst een zekeren aanpassingstij d noodig heeft om het hier te kunnen uithouden. En toch was dit station van het dunne bloed, zooals men het instituut op het Jungfraujoch heeft genoemd, slechts een begin, een étappe. Want toen men veertig jaar geleden voor het eerst over de stich ting van een dergelijk instituut begon te denken, werd in de contracten een Bepa ling opgenomen, volgens welke de onder nemers die de baan bouwden, welke tot een gladde, betooverend schoone helling van den berg door een daartegenaan gebouwde baan zou worden ontsierd. Men moest dus naar een andere methode uitzien, om deze moeilijkheid te ontgaan. Thans is er een Sphinx A.G. Jungfraujoch opgericht (in den zomer van 1936) en zijn de plannen volgens ontwerp van den archi tect F. Fahrni-Thun en Ir. Beetsehen-Mei- ringen gereed. De plannen zijn zoo fantas tisch, dat ze op het eerste gezicht onwaar schijnlijk lijken. In den loop van den win ter dringt men namelijk, uitgaande van het gebouw van het meteorologisch instituut, vanwaar reeds een begin was gemaakt met een horizontalen gang door den Sphinx, tot in het hart van den berg door. De gang wordt zoover geboord, dat hij precies onder den top van den Sphinx ligt. Van hieruit boort men dan recht naar boven, 110 meter omhoog, om juist bij den. top uit Hoogteensajt^n^'gnoo- pen,""die tegen een geringe vergoeding de toeristen naar het meteorologisch station zal brengen, det op den top van den Sphinx twee verdiepingen hoog verrijst. Het „par terre-lokaal" is voor de bezoekers bestemd, die het onvergelijkelijke uitzicht over het berglandschap ook dan zullen kunnen ge nieten, wanneer het station Jungfraujoch zooals soms het geval is in dichte nevelen is gehuld, terwijl de eerste en tweede verdieping voor meteorologische waarnemingen zullen worden ingericht. Men bereikt op deze wijze dus een twee ledig doel: de wetenschap krijgt de be- schikkking over een nieuw instituut van internationale beteekenis. De gewone toe rist krijgt hier een hoogtesensatie zonder weerga te genieten. De belasterde Sphinx. De knallen van het ontbrandende dyna miet, die donderend door het dal van den Sphinx weerklonken, hebben eenige ang stige bezoekers blijkbaar den schrik om het hart gejaagd en aanleiding gegeven tot de dolste geruchten. Zoo liep het verhaal dat in de groote Fransche bladen in allen ernst is gepubliceerd dat Zwitser land van den Sphinx een het geheele land beheerschend fort maakte, uitgerust met geschut, dat een draagwijdte van 200 km zou hebben; dat hier straleninstallaties werden aangelegd, o- -ijandelijke vliegers te beletten over Zw seh grondgebied te vliegen, EEN MOEILIJKE TELLING. Terwijl de vraag, hoeveel sterren er aan hetr firmament staan, allang door de weten schap is opgelost, hebben de medici eerst thans het moeilijke vraagstuk opgelost, hoeveel haren een mensch gemiddeld op het hoofd heeft. Doch ook dit was de wetenschap nog niet voldoende. Dr. A. L. MacKinney van het Bosch bouwkundig Proefstation te AsheviUe in den staat North-Carolina, heeft het onder nomen om alle naalden van twee oude goede sparren te gaan tellen. Voor zijn genoegen deed hij dit we) is waar niet, het ging er namelijk om. Vest te stellen, in welke verhouding het aantal naalden van een boom tot zijn houtproductie staat. De beide sparren, die Dr. MacKinney telde, waren 68 jaar oud; de een was 21 meter hoog, terwij) de maximumdoorsnede van den stam 30 c.m. bedroeg en de boom van den ondersten tak tot aah de top 10.4 meter mat. De andere had een hoogte van 20.7 m., een stam doorsnede van 25 c.m. en mat van den ondersten tak tot aan den top 5.1 meter. De telling leverde als resul taat op voor den eersten boom 325.000 naalden, voor den tweeden_ 30.000 naalden. Spar nr. 1 had bijna 4000~ vierkante voet naaldoppervlakte, met zijn naalden zou men den vloer van 25 normale kamers hebben hunnen bedekken, naast elkaar ge legd zouden ze een looper van 24 km. lengte hebben gevormd

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1937 | | pagina 4