VAM ZUIDsN
\s>
Go®
eï>e"
KRAKELINGEN.
De nood in het SlagersbedrijL
Öffieieele kennisgevingen
oVekbc^.aUéó/j
Ingezonden stukken.
ttv»
Extra voordeelige
prijzen
Kerkberichten.
lÏ!üH!E„VERL0Vl1Dg
HINDERWET.
Burgemeester en .Wethouders der gemeente
Soest, gelet op het bepaalde bij de art. 6
en 7 der Hinderwet; brengen ter algemewt
kennis, dat op de secretarie der gemeenU
ter visie is gelegd een verzoek met be
lagen van de N.V, Oliën en Benzine hak
port Mij. te Soest, om vergunning tot het
oprichten van een benzinepompinstallatie,
bestaande uit een ondergrondsch reservoir
van 3000 Liter inhoud en bovengrondsche
aftapinrichiing, in werking te stellen door
handkracht, op /in het perceel Lindelaan no. 1,
kad. gemeente Soest, sectie H no. 4866, dat
op den 22 Juni 1937, des vóórmiddags t©
11 uren gelegenheid is om ten gemeente-
huize bezwaren tegen het oprichten dier
inrichting in te brengen; en dat gedurende
drie dagen vóór dien dag op de secretarie
der gemeente van de ter zake ingekomen,
schrifturen kan worden bennis genomen.
De aandacht van belanghebbenden wordt
er op gevestigd, dat niet tot eventueel be
roep van de later op het verzoek te nemen
beslissing gerechtigd zijn zij, die niet op de
aangewezen plaats en het aangegeven uur
in de vorengenoemde ingevolge art. 7 dei-
Hinderwet te houden zitting zijn versche
nen, ten einde hunne bezwaren mondeling]
toe te lichten.
Soest, den 8 Juni 1937.
Burgem. en Weth. voornoemd,
De loco Burgemeester,
GASILLE.
De Secretaris,
J. BATENBURG.
Buiten verantwoording der Redactie.
DE MOEILIJKHEDEN IN SOEST
VOORUIT.
Mij werd een uitknipsel uit het redactioneel
gedeelte van de Gooi- en Eemlander van 9
Juni ter hand gesteld, waarin de moeilijkhe
den in „Soest Vooruit" worden besproken.
1 Er wordt in den komkommertijd door de
verslaggevers veel gefantaseerd, doch men
tooet daarmede niet zoo ver gaan dat men
de grens van laster nadert.
1 Wij weten dat, waar men spreekt van
„Soest Zuid", men oogenblikkelijk denkt
aan de vereeniging van dien naam.
Ik heb het incident van Soest .Vooruit
voldoende onderzocht om te kunnen verkla
ren, dat het een leugen is, dat uitsluitend
inwoners van Soest Zuid betrokken zijn bij
ieze campagne. Integendeel, ook inwoners
fcm Soestdijk namen daaraan deel en zelfs
Be auctor intellectualis is daar te zoeken.
Ik verklaar uitdrukkelijk dat .geen der
leden van het bestuur van Soest Zuid nóch
direct nóch indirect aan deze actie heeft deel
genomen, noch daaraan hunne goedkeuring
hebben gehecht.
Ik zonder hierbij uit den Heer Speerstra
die door zijn candidaatstelling zich partij stel
de zonder ons bestuur te raadplegen.
1 Bij de aanvaarding mijner functie als Voor
zitter van Soest Zuid nu eenige jaren geleden
(het was nog in de latente periode van Soest
Vooruit) heb ik gezegd „wanneer onze ver
eeniging alleen een prikkel vormt om Soest
Vooruit tot hooge activiteit aan te sporen
dan zijn wij reeds tevreden.
I Dat is onze verhouding tot Soest Vooruit.
1 Het heengaan van den Heer Batenburg
voel ik persoonlijk als een betreurenswaar
dige vergissing.
M. C. VAN DER PLAS,.
Voorzitter Soest Zuid.
wel weten. Er bestaat toch een velling, waar
waarheen U de planten kunt sturen.
Als U waar goed is, kan het soms ge
beuren, dat U er meer voor ontvangt dan
d«A U zelf k'«t maken. Dit heb ik bij onder-
.tndJog. En dan leest U geen vakblad hee-
r«B Kweekers?.
Ik wel! I® de Bloemisterij van 3 Juni 1937
NMt io het -♦ilingsbcricht van Utrecht o.a.
hel volgeode.
Deze pro di ei en allen te samen vormen een
prohent gesorteerde veiling, al waren de Ilor-
"tentia's en anderen in massa vertegenwoor
digd. De meeste producten zijn bestemd voor
de markt en straat handel. Deze doen in zul
ke dagen goed gevoelen, dat zij onmisbaar
Zijn en worden hier dan ook gewaardeerd.
Op de veiling zijn wij gewaardeerd maar in
Soest niet. Hoe rijmt dat? Is het broodnijd
ofU heeren Kweekers kunt op de vei
ling terecht, maar wij niet. Laat ons nu ook
wat verdienen en maak van ons (vaklieden
bloemventers) geen steuntrekkers.
Dus ingezetenen van Soest, voor de bloem-
handelaar uit Soest geen kaart „Aan de deur
wordt niet gekocht". 1
A. FRERIKS,
Belvedereweg 3, Soestdijk.
M. de R.
Toen ik het ingezonden artikel las van
onze Bloemisten, dacht ik: zalig zijn de Ar
men van geest, daar hun stem wel als die eens
roependen i. d. woestijn zal zijn. Want het
zelfde wat onze bloemisten ondervinden, on
dervinden we allemaal, van alles wordt hier
uitgevent, daar kunnen al oze winkeliers van
meepraten en dan, bleef 't maar bij venten,
maar 3/4 v- Gejneentenaren koopt in an
dere plaatsen, zelfs die hier een gemeente-be
trekking hebben en ook van de belastingcen
ten van onze winkeliers moeten leven. Het
zou voor onze Middenstand-organisatie's wel
de moeite waard zijn eens een 14 dagen
en vooral met St. Nicolaas een post uit te
zetten bij de Hema, Vroom en Dreesmann,
Galeries Modernes, Bijenkorf enz. en te no
teer en wie er al zoo in die zaken koopen.
Het zou een interessante lijst worden, ook
hoeveel winkeliers en bloemisten er bij zou
den staan. Het is wel 'n mooi gebaar: „KoopV.
m Soest", maar goed voorbeeld geven doet
goed" volgen. Hierbij wil ik het voorloopig
laten, I
U, mijnheer de redacteur dankend voor de
verleende plaatsruimte,
K. Kazius
Koninginnelaan 103
BAARN.
DOOPSGEZINDE KERK.
Voorm. 10-30 uur Ds. P- J. Glasz van
Utrecht.
NED. LUTHERSCH GENOOTSCHAP.
Geen dienst.
Het karakter van den arme.
Dagelijks leest men tegenwoordig verge
lijkende cijfers in d® kranten, welke aandui
den, dat de algemeen© toestand in ons land
beter wordt. Zoo leerde me een statistiekje
omtrent de gemeentebedrijven in Rotterdam,
dat productie en ontvangsten in Maart j-1.,
vergeleken met Maart van het vorige jaar,
aanmerkelijk hooger waren. Dat gold het gas
bedrijf, het electriciteitsbedrijf, de drinkwa
terleiding, het veer- en dokbedrijf, het open
baar slachthuis en de tram.
Een ander teeken van verbetering zijn de
cijfers omtrent de vermindering der uitgaven
voor Maatschappelijk Hulpbetoon. Ik lees b.v.
ook dit betreft Rotterdam als volgt:
Het aantal ondersteunden bedroeg op 27
Maart j.I. 48-552 tegen 49.027 op denzelf
den dag van het vorig jaar. Het totaal aan
tal personen, dat op 27 Maart j.I. geen
ondersteuning afhaalde, bedroeg 2274 tegen
11864 op denzelfden datum van het vorig
jaar.
Ik vraag even de aandacht van den lezer
voor de post: personen, die geen ondersteun
ing afhaalden.
Beseft men, wat dat beteekent?
Daar zijn arme menschen, wier steungeld
klaarlicht. Maar ze komen het niet halen. Ze
kunnen zich zelf weer „redden''! Dat aantal
neemt gelukkig toe in onze dagen. Het wijst
dus mede op den beteren tijd.
Maar is het niet flink van deze armen, dat
ze zich niet meer melden om hulp, zoo gauw
ze het weer eventjes „zonder" kunnen stel
len? Als hier en daar 'n werklooze een ne
ven-inkomen verzwijgt of een spaarpotje ver
bergt, dan komt dat hij mag zoo iets ook
niet doen in de krant en de man zelf
komt voor den rechter. En het publiek gaat
er vaak door aan het generalis eer en-
Daarom moet het óok eens in de krant,
dat 2274 menschen voor wie de steungelden
klaarlagen in Rotterdam, deze niet komen
ophalen. Omdat ze zich zelf willen onder
houden, zo© gauw dat kan!
Voor vele «lagersgezinnen dreigt de ondergang.
De Regeering grijpe spoedig in.
VARKENSMARKT 9
AMERSFOORT
Geachte Redactie.
Wilt U zoo goed zijn onderstaande in Uw
blad op te nemen, bij voorbaat mijn dank.
In Uw blad las ik een ingezonden stuk van
de Soester Kweekers.
Ik wil er niet al te diep op ingaan, maar
ik kan toch niet nalaten enkele opmerkingen
te maken.
Er wordt op gewezen, dat het venten zoo
toeneemt, ik kan het niet ontkennen en vooral
het venten met bloemen.
Het is ook heel gemakkelijk zoo zeggen ze;
Ik koop wat bloemen en ga er maar op uit.
Ik ben het er zelf ook niet mee eens, dat
iedereen1 er maar mee gaan kan wanneer hij
.wil.
Een groentehandelaar moet voor venten een
erkenning hebben, maar hij mag wel met
bloemen gaan, en wij, bloemenventers, (dia
het vak verstaan atlhans) mogen geen groan
ten of zooiets meenemen.
Maar daarover wil ik het nu niat verder
hebben.
Ik wilde de Soester Kweekers even wat
zeggen.
U zei, dat U den gehcelen winter gestookt
hebt enz. Dat weet ik.
Maar wat U van de grossiers hebt, komt
dat ook nit Soest? En kent U, de weg niet
Itoor Uw producten, die U. over hebt?
Ik weet, dat, er. onder. U zijn, die, het
SOEST.
NED. HERV. KERK-
Zaterdag 12 Juni.
Oude kerk: *s Avonds 8 uur Avondgebed.
Oudekerk.
Voorm. 1030 uur Ds. Van Schaick.
Emmakerk.
Voorm. 8 uur Ds. Van Schaick.
Voorm. 1030 uur Ds. Groeneveld-
Kerkgebouw Hees.
Nam. 6 uur. Ds. E. Groeneveld.
HERV. (GEREF.)' EVANG.
Voorm. 10 uur. Ds. J. C. Wolthers van
Putten.
Nam. 6 uur Ds. J. A. van Amstel, van
Lage Vuursche.
GEREFORMEERDE KERK.
Jujianakerk.
Voorm. 10 uur Ds. S. Wouters.
Nam. 5.30 uur Ds B. A'ikema*
Wilhelminakerk. 1
Voorm. 10 uur Ds B. Alkema- 1
Nam. 5.30 uur Ds. S. Wouters,
CHR GEREFORMEERDE KERK-
Voorm. 10 en nam. 6 uur Ds. N. Bijdemast.
VER. VAN VRIJZ. GODSDIKN41TIGEN
Voorm. 1030 uur. Prof. R. Casimir, Den
Haag.
SOESTERBERd
NED. HERV. KERK.
Nam- 23 uur Zondagschool. 1
Nam. 6 uur de heer J. de Vries van Soes-
terberg.
R.K KERK.
ie H. Mis 7.30 uur, Hoogmis 10.30 uur»
HUIS TER HEIDE.
NED. HERV. KERK.
Voorm. 10 uur Ds. L. J- Wesseldijk, Em*
Pred. te Huis ter Heide.
Nam. 6 uur Ds B. Tuiustra.
Plukken.
De burger ziet den Staat vaak als een
poelier en zich zelf als de kip, die zich
moet laten plukken.
Maar als deze kip de kans krijgt, toont
2ij zich nog erger dan de baas-poelier, dien
ze met liefde het vel over de ooren trekt.
Het is eigenaardig, maar velen,, die zich
m den gewonen handel nauwgezet aan de
gangbare begrippen van moraal houden,
worden tegenover den staat gemakkelijk die
ven en woekeraars- Het is een „sport" om
de publieke kas te benadeelen. En toch is
deze het gemeenschappelijk bezit van het
gezamenlijke volk; we vullen haar, ieder
voor ons deel en we dragen ook weer
ieder naar ons deel in de eventueele te
korten bij. Tenslotte begappen we dus el
kaar.
We smokkelen, als we de grens over ko
men. We koopen, als we de kans krijgen,
sigaren, waarvoor geen accijns is betaald.
We gebruiken voor den tweeden keer een
postzegel, die den eersten keer dl te licht
was gestempeld. We weeken 'n plakzegei
los- We verzwijgen stille inkomsten voor de
belasting.
Dat zijn van die kleine dieverijtjes, waar
aan zoo niet „we" toch zeer velen
onzer zich zonder gewetenslast bezondigen.
Ergerlijker is, hoe sommigen ook niet schro
men om 'n groote slag te slaan ten koste
van medeburgers. Een merkwaardig voor
beeld daarvan vonden we vermeld vanuit
Apeldoorn. DaaT is men aan een rioleerings-
werk bezig, dat om. de verbetering van
de beek de Grift inheeft. Daarvoor moeten
wat particuliere gronden worden aangekocht
Een deel dezer gronden behoorde aan een,
groot firma ter p Taats e.
Volgens het officieele taxatierapport aain
het gemeentebestuur waren deze eigendom
men op samen f 18000 geschat- De betref
fende firma vroeg echter in Mei 1934 niet
minder dan f 131-758. Twee jaar later ver
laagde zij dit bedrag tot f 85.494, waarna
het bij laatste schrijven tot f 52-150 daalde.
£>ok_ dit bcdraü was Gem. .werken natuurliik
De noodkreten, welke in de laatste maan
den uit het slagers bedrijf tot de Regeering op
stijgen zijn legio. In de meest ontroerende
argumenten wordt de groote nood in dit be
drijf en in de gezinnen der slagers geschetst.
Maar alle smeekbeden om hulp blijven
vruchteloos. Men krijgt uit den Haag nauwe
lijks een antwoord.
Dezer dagen vergaderde de Hanzebond van
Slagerspatroons te Nijmegen. Ook daar heeft
de bondsvoorzitter, de heer Scholtes, zeer
scherpe critiek geoefc-nd op de houding der
Regeering en nog eens op duidelijke wijze
aangetoond, dat de huidige toestand toch on
houdbaar is, omdat er tal van gezinnen mo
menteel geruïneerd worden.
De vraag is nu wat kan de Regeering
doen
De slagersbonden vragen opheffing van de
zwaar drukkende crisislasten, die op hun be
drijf gelegd zijn. Maar de Regeering ant
woordt daarop, dat dit niet kan, omdat de
schatkist en 't landbouwcrisisfonds deze in
komsten niet kunnen missen. Een antwoord,
dat o.i. niet alleen onaanvaardbaar is, maar
ook moreel ontoelaatbaar. Omdat de minis
ter deze inkomsten niet kan missen voor zijn
landbouw-crisisfonds, daarom moeten de
slagers maar ten onder gaan.
Dat gaat toch werkelijk alle criteria van
moraal en zeden te boven en het is onbe
grijpelijk, dat ook van de zijde van de volks
vertegenwoordiging daar niet krachtiger te
gen geprotesteerd wordt-
Want de Regeering heft niet alleen 10 pCt.
van het levende dier, welke opbrengst zon
der meer in 's Rjjks schatkist komt, maar
boven deze 10 pCt-, moeten de slagers nog
een 10 pCt. betalen ten bate van het Land
bouw-crisisfonds en dit dient alleen om de
hier ontstane tekorten aan te zuiveren.
Deze extra 10 pCt- werd indertijd inge
steld om met de opbrengst ervan de afslach
ting te financieren van een kwart millioen,
deels drachtige koeien (aanvankelijk, in 1933,
zónder, later mét teeltbeperking). Toen deze
afslachtingen waren geëindigd, waren zij nog
niet afbetaald. Daarom werd toen de crisis-ac
cijns gehalveerd (gebracht van 20 proccent
op 10 procent.)
Thans echter heeft óok de afbetaling al
lang haar beslag gekregen, doch de 10 pCt.
crisisaccjjns Jöopt nog altijd rustig door. De
opbrengst ervan wordt evenèls die van
de tarwelasten gestort in het immer dor
stige Landbouw-crisisfonds, welke toestand
niemand kan peilen. Hieruit volgt dus, dat
óok de crisis-rundvleesch-accijns niet langer
dient voor het doel-
De opbrengst (zes millioen per jaar) dient,
evenals bij de tarwe, voor een geheel ander
doel. De conclusie is derhalve, dat behalve
het brood óok het rundvleesch een „kapstok"
is geworden, waaraan de financiëele behoef
ten van het Landbouw crisisfonds worden op
gehangen.
Op het rundvleesch drukken dus wel héél
vele zware lasten. In de eerste plaats 10 pCt.
der waarde van het slachtdier, waarvan de
opbrengst komt in 's Rijks schatkist.
In de tweede plaats nogmaals 10 pCt-,
waarvan de opbrengst komt in het Land
bouw-crisisfonds.
In de derde plaats 4 pCt. omzetbelasting,
niet van de waarde van het slachtdier, doch
van die van het verkoop-klare winkelvleesch.
Indien het rundvet gesmolten wordt ver
kocht is het onderwoi-pen aan een heffing
van 40 cents per kilo; opbrengst voor het
Landbouw-crisisfonds.
Tenslotte is daar nog de gemeente met
haar openbare slachthuizen, waarvan de slager
gebruik moet maken, behalve in kleine dor
pen. Hij moet daar keur- en slachtloon beta
len, waarvan 't bedrag vaak zoo is vastge
steld, dat de gemeenten groote bedrijfswinsten
maken op hun abattoirs.
Wanneer een slager op de markt een
slachtrund koopt voor f 200-(een gemid
deld slachtbeestje van nog geen 600 pond ge.
slachtgewicht k 35 cents) dan betaalt hij aan:
Fiscale accijns f 20crisis-accijns f 20-
omzetbelasting f 10Abattoirkosten f 7
k f 10-gemiddeld f 8totaal f 58.
De koe van f 200.is er dus een van
258-geworden! (28 pCt. belasting). En
dikwijls is dit bedrag nog hooger en loopt
tot 70 gulden. Dat is toch een onhoudbare
en ten hemel schreiende toestand.
Het behoeft dan ook geen verwondering te
wekken, dat de consument klaagt over duur
vleesch en de slager over slechte zaken.
Doch evenmin behoeft het te verwonderen,
dat het verbruik van rundvleesch is gedaald
van 18 en 19 kilo per hoofd in 1932 en 1933,
tot 16 kilo in de jaren 19341936, met
inbegrip van blikvleesch.
Voegen we nu bij dit alles, de zwaai
drukkende belastingen, zoo is de personeel*
belasting, welke vooral op üe zaken drukt,
dit jaar weer op last van de regeering in tal
van gemeenten belangrijk verhoogd, dan ligt
het toch voor de hand, dat bij zulk een finan
ciëele politiek, het zakenleven kapot gemaakf
wordt. En vooral in het slagers-bedrijf en ook
het café- en restaurantbedrijf weet daarvan
mee te praten, kan bijna niet meer bestaan»
Als men weet wat momenteel in het sla-
gersbedrjjf verdiend wordt, dan begrijpt men
eerst hoe hoog de nood is.
Er zijn momenteel tal van slagerszaken,
waar de menschen zelf geen stukje vleesch
meer kunnen eten en waar de eigenaar, wer«
kende met zijn vrouw van 's morgens vroeg
tot 's avonds laat, op het eind van de weekj
nog niet de helft heeft verdiend van hetgeen
een steuntrekker ontvangt. De meeste men-j
schen teeren in, verkoopen alles wat ze aan
waarde bezitten, om het nog zoo lang moge
lijk vol te houden. Maar de regeering moec,
weten, dat het water velen tot aan de mond.
gestegen is. i
Daarbij komt ook nog de oneerlijke con^
currentie. De groote fabrieken van Zwanen*
berg en Udema, die werken met groote ex'-J
port-premies van de Regeering, kunnen hef
vleesch, dat ze voor hun export over hebben,*
tegen lage prijzen van de hand doen. Ze heb^
ben geen keurloon te betalen, geen grootd
heffingen en ze krijgen nog regeeringsgeld
toe.
En op die wijze kunnen ze vleesch Ie-*
veren aan particulieren" tegen prijzen, waaraaii,
het slagersbedrijf niet denken kan.
Groote Concerns als V. en D. en Jamifc
verkoopen vleesch. Een slagersbedrijf moei
aan alle hygiënische eischen voldoen, maar,"
zoo luidt de klacht, de groote machtige con{
eens, die op veel minder lasten zitten, krijgen
overal toestemming voor en beconcurreerd»,
ons dood. j
Waarom is bij de vestigingswet tevens nie^
voorzien in deze oneerlijke concurrentie vais'
het machtige grootbedrijf dat de zelfstandig®
winkelier meer en meer inlijft bij het groot*
leger van werkioozen en gezinnejn^ ;waar al--
tijd welstand heerschte, ruïneert. Is het niet
verschrikkelijk sociaal onrechtvaardig, dat dat,
gebeurt om enkele concerns aan wat hooger
dividend te helpen?
Hier moet zoo spoedig mogelijk ingegre»
pen worden. Het nieuwe Kabinet zal, wan
neer het werkelijk een sociale rechtvaardigt
politiek wil voeren, ook deze zaak op kortf
termijn ter hand moeten nemen.
Lang uitstel is hier niet meer mogelijkj
want de nood is hoog gestegen.
nog veel te hoog en deze dienst ontwierp
toen een nieuw plan, waarin de gronden der
bedoelde firma niet vielen. Toen ineens.
verliet deze firma haar standpunt en bood
ze zelf de gronden voor den taxatieprijs
van f 18000 aan. Voor welk bedrag de
koop tot stand kwam.
Met loven en bieden was de firma» dus
gekomen 'van f 131.758 tot f 18000!.'
Het schijnt toch wel waar te zijn, dat
het gemeenschapsgevoel meer in het hart
dan in de portemonnaie van brave vader
landers huist 1
Ons leger en de zoetelaarster,
In den mobilisatietijd was de chocolade-reep
een veel begeerd voedigs-aanvullingsartikel
van den Nederlandschen soldaat. Hij besteed
de er met liefde en smaak een deel van zijn
soldij aan. „Kwatta-soldaten" smaalden som
mige geïnterneerde buitenlandsche collega's
hen wel eens toe.
Ik voor mij zie ons leger liever chocolade
eten dan kruit verdampen. Ons leger en
dat is een goed ding houdt van den vrede.
Dat heeft de 86-jarige Anneke van den
BoomVan Ginneken ondervonden, die 75
jaar lang „zoetelaarster" is geweest van het
Bergen-op-Zoomsche garnizoen.
Dat feit heeft aanleiding gegeven tot een
geweldige militaire plechtigheid! Twee regi
menten infantrie en een regiment veldartillerie
zijn er aan te pas gekomen.
Voor het front der troepen heeft de garni
zoenscommandant, overste Th. Boerée, haar
toegesproken en haar de bronzen medaille,
verbonden aan de Orde van Oranje Nassau,
op de borst gespeld. Op dat oogenblik speel
den de muziekcorpsen van het 3e en het 14e
regiment infanterie het Wilhelmus,
Na een défilé der troepen had Anneke
van Gin van de in Bergen op Zoom legerende
regimenten, het 3e en 14e infnntrie en hc^:
7e veldartillerie, in haar eenvoudige woning
een hulde in ontvangst te nemen. De voor
zitter van een uit het garnizoen gevormd
feestcomité, kapitein j. H. W. Koevoet,
heeft het oude moedertje toegesproken. Er
zijn verder gechenken aangeboden namens
de dx-ie regimenten. Anneke van Gin kent
duizenden vrienden zelfs onder de hoogsten in
.'uba >ffr[q ja je8 uf'[03 J3}siuip\r "optref aap
hij wenschte haar per brief geluk. Dit docu
ment, waarop het vrouwte niet weinig trotsch
is, is op de markt voorgelezen.
Moge de geschiedenis van het Nederland-
sche leger, voor wat de toekomst aangaat,
louter uit dergelijke militaire feiten bestaan.
Duizendmaal schooner is 'n défilé voor
zoetelaarster, die de magen van gezonde
Nederlandsche jongens verzorgde, dan de
meest grootsche parade, afgenomen door des
veldheer, die een slag won, waarin honder
den Jonge mannep alles, verloren»
