22c Jaargang - No. 16
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJK
Dinsdag 26 Febr. 1946.
OPBOUW NA AFBRAAK.
Officieele mededeelingen.
Viering Nationale Feestdag
op 4 Mei 1946.
Plaatselijk nieuws.
Mijersche Mijmeringen.
SOESTER COURANT
Abonnementsprijs 11.50 p. kw.
Bureau: Van Weedestraat 35 - Telefoon 2566 - Giro 126156
Verschijnt 2 maal per week
Kankeren" is een van onze meest
bekende, we zouden haast zeggen
een van onze beste eigenschappen.
Wij kankeren thuis en op straat in
trein of autobus, op de tram of op
een boot.
Haal wat Nederlanders bij elkaar-
het eerste waf ze. al dan niet na
kennismaking zullen doen is kanke
ren. Als de Nederlander niet kan
kankeren, is hij niet gelukkig. En
waarom zouden wij den menschen
het geluk niet gunnen?
Eigenaardig is echter, dat de onte
vredenen in den regel den boventoon
voeren, .ook in dezen tijd. De een
ïs niet tevreden met de voorziening
van textiel en die van schoeisel; de
andere niet met onze vleesch- en
vettoewijzing. De derde klaagt weer
over het kolengebrek en de vierde
kan er zich niet mee vereenïgen, dat
de groenten nog zoo schaarsch zijn.
Ja. er schuilt wel iets waars achter
deze klachten. En toch, toonen zich
deze menschen niet heel- heel erg
ondankbaar? Geven die kankeraars
zich wel voldoende rekenschap van
datgene, wat er na de capitulatie
van Duïtschland in ons land werd
gepresteerd.
De meesten vergeten maar al fe
gauw, dat er aan deze periode van
opbouw, waarin wij ons nu bevinden»
een periode van totale vernietiging
en totale afbraak, van rond 1800
dagen, voorafging.
Daarom: hoed af voor een landje
dat in de 300 dagen, welke ons land
aan den opbouw kon werken, reeds
zooveel vsn de 1800 daagsche af-
oraak ongedaan kon maken-
Ja. „kankeraars", laten wij eens
kijken. Wat er in luttele maanden
tïjds door noesten, opbouwende ar
beid werd bereikt.
Onze voedselvoorziening werd zoo
ver op peil gebracht, dat de Neder -
landsche consument in plaats van
400-600 caloriën per dag (in bezet
tingstijd) nu reeds weer 2200 caloriën
ontvangt. Het vooroorlogsche gemid
delde bedroeg rond 2800-3000 per
dag.
's Lands groote linnenkast werd weer
van kleine stapeltjes goed voorzien.
Het spreekt vanzelf, dat hiervan
vooreerst de oorlogsgetroffenen her
allemoodigsfe konden betrekken.
Toch werden ook reeds de eerste
13 textielpunten (spoedig volgen er
meer) voor normale consumenten
aangewezen. En om deze voorziening
te kunnen treffen, is er in het bui
tenland aan textiel gekocht wat er
op de krappe wereldmarkt te krijgen
was.
Een veel moeilijker probleem dan
de textielvoorzïening vormde die van
het schoeisel. Aan het einde van
den oorlog liepen wij immers haast
allen op afgetrapte en meer dan
versleten schoenen? Dank zij de ge
allieerde hulp kan spoedig ieder
van een nieuw paar schoenen voor
zien worden.
Ja, en dan» 'n herstel dat voor zich
zelf spreekt: overal in het land bran
den weer lichten, rijden de trams>
treinen en autobussen; de telefoon
draden zoemen weer; de bioscopen
draaien weer en de huisvrouw kan
het gasstel weer gebruiken. De won-
derkachels: pannetje op, pannetje af
behoor en weer tot de geschiedenis!
En de .genieters'' onder ons mogen
toch ook niet klagen. Het rooker-
tje is er weer, de borrel en de snoep.
Voor velen is dit misschien een groo-»
ter symptoom van herstel, dan al de
gerepareerde bruggen en spoorlijnen
bij elkaar.
De Wieringermeer ligt weer droog!
De gaten in de Walcherensche zee
dijk zijn gedicht en het land zal
spoedig ook droog vallen, al zal het
nog wel een tijdje duren, voor men
de schade aan de gronden door het
zoute water toegebracht, te boven
is. De groote havens zijn weer voor
zeeschepen bereikbaar. Het geld is
gezuiverd en de gulden is gestabili
seerd.
Ja, beste kankeraars, wat werd er
in 10 maanden tijd niet bereikt?
En toch is dit alles slechts nog een
klein deel van den totalen herstel-
arbeid. We deden slechts hier en
daar een greep. Veel meer dan hier
genoemd, onnoemelijk veel meer
werd er bereikt, met behulp van
onze geallieerde vrienden. maar
veelal ook door eigen kracht. Hef
begin van een algeheel herstel is er
en wij mogen nu, nog geen jaar na
de bevrijding vaststellen, dat het be
gin goed was.
En.een goed begin ïs het halve
werk!
De Burgemeester van Soest maakt
bekend, dat hij verhinderd is op
Woensdag 27 Februari zijn wekie-
lïjksche spreekuur te houden.
Zooals men weet is dit jaar Zaterdag
4 Mei aangewezen als de Nationale
Feestdag.
Ook Soest zal natuurlijk dezen dag
feestelijk vieren, hoewel, .gezien de
uitlating van onzen Minister-presi
dent. de viering voorloopïg nog so
ber dient te schieden en er niet
veel arbeidstijd voor mag worden
verbruikt.
Een schema voor de feestelijkheden
zal, naar wij vernamen, van Regee-
ringswege worden verstrekt.
Het is dan ook zaak alle krachten
welke ïn onze gemeente beschikbaar
zijn voor dit feest te bundelen en
versnippering door allerlei buurt-
feestjes te voorkomen.
De Vereeniging Voor Vreemdelin
genverkeer „Soest-Vooruit" stelt
zich voor thans weer als overkoe
pelende organisatie op te treden en
leiding te geven voor een feestvie
ring in de meest algemeene zin.
Alleen door samenwerking kan,
zooals het vorige jaar is bewezen,
iets goeds worden bereikt.
Ter zijner tijd zal door de V.V.V-
aan de verschillende besturen van
Oranje- en buurtvereenigingen een
uitnoodiging worden gezonden om
afgevaardigden naar een vergadering
te zenden, waarin de plannen voor
4 Mei zullen worden besproken.
Het wachten is slechts op de in
dicaties van de regeering.
De Koorvereeniging „Excelsior" heeft
het plan op den avond voorafgaan
de aan den Nationalen Feestdag, een
gewijde zanguitvoering te geven ter
herdenking van onze gevallenen.
Verder hebben alle zangkoren in
deze gemeente zich reeds uitgespro
ken voor een gezamelïjke uitvoering
op 4 Mei des morgens.
Dit alles in het kader van hef al
gemeene programma, samen fe stel
len door de V.V.V. met de samen
werkende organisaties.
RIJWIEL GERUILD.
Mej. C. H-. die haar rijwiel geplaatst
had voor een winkel aan de Soes-
terbergschestraat, moest ervaren, dat
tijdens haar afwezigheid haar karre
tje was geruild voor een minder
mooi exemplaar.
ESPERANTO NIEUWS.
In het „Weekblad der Belastingen"
van 29 December 1943 lazen wij een
uitvoerig en goed gedocumenteerd
artikel ten gunste van Esperanto.
De Nederl. Spoorwegen hebben we
derom vergunning verleend op de
stations schilden met het adres van
de plaatselijke afgevaardigde der
Internationale Esperantisten-vereen,
op te hangen.
Tijdens de bezetting moesten deze
schilden op last van „hooger hand"
worden verwijderd.
CHR. HIST. UNIE.
In de op 11 Febr. gehouden leden
vergadering van de afd. Soest der
Chr. Hïst. Unie werden benoemd tof
bestuursleden Mevr. C. M. E- Wis
boom Verstegen, Mevr. S. G. Land
weer, Mevr. Van Kleef en de hoe
ren Mr J. H. v. Doorne, J- J. v
Amerom, J. Verspuy en F. D. Gerth-
Het bestuur is alsvolgt samengesteld:
Voorzitster Mevr. Wisboom Verste
gen, Secretaris Mr. v. Doorne, pen
ningmeester de heer Van Amerom,
leden Mevr. Landweer, Mevr. Van
Kleef en de heeren Verspuy en
Gerth.
Besloten werd tot een actieve pro
paganda ten einde de afdeeling Soest
nieuw leven in te blazen.
Aanmelding van nieuwe leden kan
geschieden bij den penningmeester,
den heer J. J. van Amerom, Prins
Remhardlaan 48. Soestdijk.
NED. VOLKSHERSTEL.
Ned. Volksherstel, afd. H.AR.K-
maakt bekend, dat aanvragen van
H-A.R.K-goederen uitsluitend schrif
telijk kunnen worden gedaan van
de le tot en met de 14e van iedere
maand. Later ingekomen aanvrager»
worden niet in behandeling genomen.
Kijk nou onze gemeenteverordenin
gen eens. Die zijn maar gemaakt
door een doodgewone dorpsgemeen
teraad met een beetje hulp van 'n
paar lui van 't gemeentehuis, die
wat méér letters gegeten hebben en
vind je daar nou één artikel ïn,
waar je een boek over zou kunnen
schrijven vanwege de onduidelijk
heid? Nee natuurlijk. Bij de eerstvol
gende raadszitting zou de raad dat
er uit wippen en er een leesbaar en
begrijpelijk voor in de plaats zet
ten- Ik snap dan ook niet, waarom
die hooggeleerde schrijvers zich zoo
te sabbel maken over een onduide
lijk artikel!
Ee om nou op vriend Anfon terug
te komen: Onze knappe koppen
hebben in Londen 5 jaar gelegen
heid gehad om over de onduidelijke
artikelen, waar nou heele dagen over
gepleit wordt, na fe denken. En al
dat geharrewar van nou had voorko
men kunnen worden door één en
kel nieuw artikel: „Alle leidende fi
guren van de N.S.B. krijgen den
kogel." Punt. Dan was enkel nog
maar uit te maken geweest, wie als
leiders waren aan te merken.
't Zou nog kunnen gebeuren! Wat
let ze? 't Ei van Columbus en.
't advies kost nog niemandal ook!
Eén ding vind ik erg stout van An-
ton. Hij heeft altijd beweerd, dat
de N.S.B. geen geld van Duïtschland
gekregen heeft. En nou blijkt, dat-
ïe gejokt heeft. Foei toch!
De N.S.B. kreeg maar 3 ton per
maand, 't Was wel niet veel, maar
ze konden er toch alle uniformen
en W.A.-laarzen en een blommetje
voor tante af en toe dik van betalen.
Daarmee heeft-ie z'n zaak verprutst.
Want let eens op! Nou vertrouwen
ze 'm niet meer. En 't zou best kun
nen, dat-ie nou toch den kogel
krijgt. Tenminste, dat-ie er toe ver
oordeeld wordt. Want dat is niet
't zelfde! Mijer.
Advocaterij is 'n raar vak. M'n ouwe
vader placht altijd te zeggen: ad
vocaten en politie moet je uit d'r
vingers blijven.
Naar de volksmond zegt, praten de
advocaten krom wat recht is en
recht wat krom is. En wie pleit
om een koe, geeft er een toe-
Maar ze zijn nu eenmaal door dd
wet ingeschakeld als de menschen,
die, met een zwarte japon aan en
een slabbetje voor, het recht moe
ten hanteeren en dus kun je er niet
buiten als je op de een of andere
manier met het recht in aanraking
komt. Het recht ïs een heel inge
wikkeld iets, dat in duizenden ar
tikelen ïn allerlei wetboeken is
neergelegd en waarover honderden
heele dikke boeken geschreven zijn.
Een leek begrijpt er net zooveel van
als een konijn van algebra.
Daar heb je nou het geval Mussert.
Ik wil eerlijk bekennen, dat ik er
voor 't grootste gedeelte met m'n
leekenversfand niet bij kan. Ieder©
krantenlezer, die de verslagen van
zijn proces van de vorige week ïn
Den Haag gevolgd heeft, en die
geen Mr. voor zijn naam draagt, zal,
als hij er eerlijk voor uitkomt, het
zelfde moeten zeggen.
Maar dit begrijpt ieder, die de ver
slagen aandachtig heeft doorgelezen
er toch wel van, dat zijn advocaten
bepleit hebben, dat Anfon zich niet
schuldig heeft gemaakt aan wat hem
ïs te laste gelegd.
Hij wou graag in het paleis van de
Koningin wonen en regent over Ne
derland worden.
Dat was niet ongrondwettig, zeggeii
z'n advocaten, want hij kon niet
benoemd worden tot regent, dan
door de Staten-Generaal en die be
stond niet meer tijdens de bezetting.
Dus hij heeft iets gewild wat on
mogelijk was en dat is niet strafbaar.'
Als ik probeer een varken te stelen
uit het hok van m'n buurman en
ik wordt betrapt, dan draai ik ach
ter de tralies, maar als ik: probeer
een stuk van de maan te stelen, danj
ben ik niet strafbaar, want dat kai|
niet. Toch wel handig gevonden!
Anfon had Nederland ook willen la
ten opnemen in den Bond van Ger-
maansche volken. Nou, wat zou dat?
zei z'n advocaat. Dat was eigenlijk
net zooiets als de tegenwoordige
U.N.O., maar dan ïn 't klein en de
landen die bij de U.N.O. zijn aange
sloten zijn toch ook niet onder
„vreemde heerschappij". Is-ïe effe
goed!
Maar dit zijn dan ook de twee eeni-
ge dingen, die ik van dat heele pro
ces heb begrepen. De rest was voor
mij zoo helder als koffiedik. Ik heb
wel in de gaten, dat de bedoeling
was. om aan te toonen, dat Anton,
als je het precies naar de wet neemt,
heelemaal niet stout is geweest en
heelemaal ten onrechte nou ïn den
hoek staat.
Die wet, zie je, ddar zitten we mee.
Een wet is een raar ding! Af en toe
doet het me denken aan dat elastie-
ke front van de moffen; dat kon
uitzetten en inkrimpen; je kon er
door penetreeren en het kon worden
afgegrendeld en met de wet is het
eigenlijk krek zoo.
Ieder artikel is vatbaar voor ve
lerlei uitlegging, heb ik me wel eens
laten vertellen. Er moeten wel ar
tikelen zijn, die zoo ingewikkeld zijn»
dat heele boekenreeksen aan één
zoo'n artikel gewijd zijn- Dat gaat
mijn verstajum te boven. Want wat
is nou toch eenvoudiger dan zoo'ni
ingewikkeld artikel er uit te gooien
en er een ander voor in de plaats»
te zetten dat duidelijk is.
Vervolg derde kolom onder aan.