Holland-Indië.
Ons oude werelddeel.
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - S0E6TDIJK
Het middelpunt.
Officiële mededelingen.
Dfstributienieuws.
Plaatselifk nieuws.
IN DE HOEK.
SOESTER COURANT
ftbonn. f 1.50 p. kwart. - Per post f 1.75.
23e JAARGANG - No. 62.
Bureau: Van Weedestraat 35 Telefoon 2566 - Giro 126156
Verschijnt iederè Dinsdag en 'Vrijdag.
DINSDAG 19 AUGUSTUS 1947.
Er waren eens twee iongetj.es,
Die woonden in een straat,
"Waar vele mooie plekjes zijn
En meen'ge vruchtboom staat.
Het ene jochie dat was blond,
Het and're zwart van haar.
Het waren vriendjes en dié twee,
Ze speelden met élkaar.
Maar op een zeek're kwade dag
Sloeg iemand, sterk en woest,
Het blonde joch.dat toen een tijd
Naar 't ziekenhuis toe moest.
Een and're kerel, met
Een heel ongure kop,
Gaf 't and're joch een flinke klap
En sloot hem drie jaar op.
Een aantal flinke kerels kwam
Er eindelijk toen bij.
De boze mannen liepen wég,
De jochies kwamen vrij.
Maar of 't kwam door 't ziekenhuis,
Of door gevangenschap,
Bij 't eerste weerziên gaven zij
Elkaar een flinke trap.
Ze vochten als twee tijgertjes,
Men hield ze niet in toom.
Toen kwam er plots'ling in de straat
Een ouwe suikeroom.
Die joeg de jochies uit elkaar
Met vriend'lijk zachte drang.
Ze zullen nu weer vriendjés zijn,
Och lieve voor hoe lang?
Nieuwe cultuur en beschaving.
De geestelijke en culturele vernieuwing van
Europa is niet hetzelfde als het bouwen
van bruggen, huiden en de vele andere erg
belangrijke onderdelen van de wederop
bouw. Ze is veeleer slechts ervan afhanke
lijk in hoeverre de Europese volken erin
slagen, om door bewust denken tot een
geestelijke vernieuwing te kunnen komen.
Cultuur en beschaving mogen niet alleen
het eigendom worden en blijven van één
bepaalde laag van onze maatschappij, in
dien wij werkelijk een andere, gezondere
vorm van onze maatschappelijke orde wil
len bereiken.
Ook de boer en de, arbeider mogen niet zon
der enige betrekking tot cultuur en bescha
ving leven, wanneer wij willen, dat beide
eigendom van het volk zullen worden. Be
schermen en verdedigen kan men echter
slechts dat, wat men als zijn geestelijk
eigendom beschouwt. We begeven ons in
een zeer gevaarlijke situatie, wanneer we
geloven, dat cultuur alleen als het bezit
van afzonderlijke personen kan worden be
schouwd.
Deze vergissing kan zeer grote gevolgen
hebben als onze cultuur en beschaving,
wanneer die niet een bezit van het volk
zijn geworden, moeten worden verdedigd.
Dat heeft Duitsland bewezen.
Zo lang de boer en de arbeider niets weten
van goede muziek, literatuur en kunst en
hun genoegen slechts vinden in het lawaai
van de grove politiek en alle verdere opper
vlakkigheden. die ons het leven zo talrijk
biedt, zijn er nog vele etappes nodig om
de twee groepen naar een hoger niveau van
een bewuste overtuiging en een veranderde
levensstijl te voeren.
Zo lang zekere groepen in iedere staat er
belang in blijven stellen, dat het grootste
deel van de bevolking verder leeft als cul
tuurloze massa, geven wij met absolute
zekerheid de laatste rest van onze cultuur
uit om ons te storten in de verderfelijke
afgrond van de chemische vernietiging en
op het dierlijke niveau van de horde terug
te vallen.
Ieder van ons weet. hoe wij door
deze oorlogsjaren economisch en fi
nancieel zijn achteruitgegaan. Alleen
ddor-hard werken en sparen kunnen
wij ons weer opwerken. Dit sparen
mag echter niet eenzijdig worden
uitgebuit om steeds weer juist bij
alle culturele volksbelangen het
staatsbudget zo te beperken, dat er
voor cultuur en voor culturele doelen
geen geld beschikbaar _is, terwijl
geen uitgaven worden gespaard en
het budget zelfs ver boven dat van
voor de oorlog uitgaat, waar het
leger, vloot, luchtmacht, en de oor
logsindustrie betreft. Wat wij tegen
woordig mogen besteden, is een heel
klein deel van alles wat wij nog
steeds uitgeven vodr tle vernietigen
de macht van de staat. Iedere mili
taire voorbereiding van een volk tot
oorlog, is uiteindelijk bij de tegen
woordige, moderne oorlogvoering de
schijnbare vernietiging van de tegen
stander en de zekere eigen vernieti
ging.
Moeten we niet het economische en het cul
turele als een geheel zien, als wij er werke
lijk naar streven, in een gezonde staats
huishouding te leven? Wij kunnen het ene
niet Van het andere scheiden, zo lang de
materiële opbouw nog niet is voltooid, daar
juist dit vacuum niet meer is in te halen
of te overbruggen en daarom onmetelijke
gevaren oplevert.
Wij bewijzen aan de ene kant onze zwak-
beid en aan de andere kant veroorzaken wij
complicaties, die de toestand voor onze we
reld op de duur slechts in ons nadeel zullen
doen keren, als wij steeds weer het probleem
van de volken, die de oorlog hebben ver
loren, omzeilen.
Wij moeten dit probleem kunnen behandelen
met de moed van het recht, de gerechtigheid
en de naastenliefde en het tot oplossing
brengen met dezelfde kracht, waarmee wij
deze oorlog voerden, juist voor deze essen
tiële takken van de cultuur.
Zolang wij niet de moed hebben, ons uit te
spreken vóór recht en waarheid, leven we
nog steeds in een geestelijke tweefronten-
oorlog: het front van de haat en van de
wraak fronten, die niet mogelijk zijn in
een gezonde staatsvorm, zonder dat die
staatsvorm niet zelf in het een of andere
front wordt meegesleurd of vernietigd.
Misschien heeft u daar nooit zo over ge
dacht, waarde lezers, maar wij beschikken
in dit leven over- een ontstellend aantal
„punten". Dat klinkt zo op 't eerste ge
zicht eigenaardig, maar ook u zult uw
standpunt ten opzichte van verschillende
zaken innemen. U zult ook wel eens iets
het „toppunt" vinden, de puntjes op de i
zetten, ergens een punt achter plaatsen,
een winst- of verliespunt incasseren, een
punt van overeen komst met iets of iemand
ontdekken, desnoods een punt van verschil
en dan op het punt staan kwaad te wor
den bij zo'n wrijvingspunt, terwijl men dan
ook altijd nog dat soort mensen heeft, dat
men mispunten noemt, om tot slot de dis
tributiepunten niet te vergeten.
Genoeg punten dus om op te noemen, doch
alle zeer onbepaald en te zeer afhankelijk
van uw eigen punt van, uitgang. Als wij
u echter eens zouden vragen: Lezer, waar
bevindt zich het middelpunt van Neder
land? Dan .zoudt gij waarschijnlijk even
met uw handen in 't haar zitten. Misschien-
zoudt gij er een slag naar slaan en ons
lukraak antwoorden: Utrecht, Geldermal-
sen Kootwijk of de Noordoost-polder. Dat
er onder onze lezers zouden zijn. die zich
zo belangrijk vinden, dat zij zich bewust
of onbewust zelf het middelpunt achten,
durven wij niet te veronderstellen en zij
zpuden d^n gerangschikt moeten worden
onder die mensen, die wij in onze punten-
opsomming reeds noemden
Het onderzoek begint.
Hoe dan ook, al lijkt het ogenschijnlijk
eenvoudig, achteraf blijkt dat vinden van
het middelpunt van Nederland geen gemak
kelijk karwei en eerlijk gezegd wisten wij
er in 't eerst ook geen raad op. Want Ne
derland is tenslotte geen mathematische
figuur, geen vierkant, cirkel of ellips, waar
van het midden op vaste wijze ,te berekenen
valt. doch een vlak zo onregelmatig van
lijn. met zoveel bochten, uitspringende de
len, insnijdingen en fantastische wendin
gen, dat het absolute middelpunt nooit ge
vonden kan worden. Dat voor ogen hou
dende hebben wij echter toch naar enige
methoden gezocht en gevonden. Gevonden
althans een punt. dat het midden zo goed
mogelijk benadert en dat nadat wij 'n proef
op de som namen zelfs onweerlegbaar juist
scheen te zijn.
De eerste methode was eenvoudig. Wij leg
den oip de kaart van Nederland een recht-
.hoek. waarin deze precies paste en de uiter
ste grenzen er dus geen millimeter buiten
staken- of binnen bleven. In die rechthoek
trokken wij de diagonalen en waar deze
elkaar sneden, vonden wij het eerste mid
delpunt, op de kaart gelegen in "het midden
van 'n denkbeeldige driehoek, getrokken
tussen Den Dolder, Soest en Soestduinen.
De tweede manier berustte op hetzelfde
principe, maar verlangde een iets meer ge
compliceerde uitvoering. Wij stelden drie
„uiterste punten" van Nederland vast, n.1.
het noordelijkste deeltje van het eilandje
Rottum, het zuidelijkste punt van Limburg,
bezuiden Vaals, en het meest zuidwestelijke
deel van Zeeuws-Vlaanderen, ongeveer bij
St. Anna ter Muiden bij Sluis.
Tussen die drie punten trokken wij 'n drie
hoek. deelden daarvan de zijden midden
door en plaatsten-op die punten loodlijnen.
Het snijpunt van die loodlijnen was het
midden van de driehoekscirkel, waarin de
uiterste grenzen van Nederland weer pre
cies pasten en waardoor wij tegelijkertijd
het twee middelpunt vonden. Dit lag ten
Oosten van het riviertje de Eem, in 't mid
den van een lijn getrokken lussen Baarn en
De Haar.
Nu op zoek naar de derde methode. Op
nieuw stelden wij een aantal uiterste pun
ten vast, maar nu veel meer dan de vorige
keer. Buiten de bij de tweedé manier reeds
genoemde namen wij hiervoor een zuidelijk
punt in Noord-Brabant bij Putte, de Hoek
van Holland, de meest westelijke grens
tussen Noord- en Zuid-Holland aan zee,
het westelijke punt van Texel, de meest
noordoostelijke grens van Groningen bij
Nieuw Statenwijk, het zuid-oostelijke punt
van Drente en de meest oostelijke 'grens
van Gelderland. De punten, die het verst
van elkaar gelegen waren verbd&den wij
door rechte lijnen, dus vijf stuks bij el
kaar. en tot onze grote verwondering had
den deze allen hetzelfde snijpunt, n.1. te
Hilversum. Bij nog nauwkeuriger bereke
ning bleek dit snijpunt zelfs te liggen boven
op. in of onder, zo u noemen wilt, een
der meest representatieve gebouwen van
deze grootste stad van het Gooi: het fraaie
stadhuis. Ook dat was dus een middelpunt
van Nederland.
Nog niet tevreden wilden wij een vierde
manier toepassen. Daarvoor projecteerden
wij in het zuidelijk deel van ons land een
cirkel, die nergens de grenzen overschreed,
doch tevens zo groot mogelijk was. Dit de
den wij eveneens in het Noorden, waarna
wij de twee cirkelmiddelpunten verbonden
door een rechte lijn en daarvan he.t midden
bepaalden. Dit vierde Nederlandse middel
punt viel letterlijk in 't water, te weten in
de kabbelende golfjes van de vroegere Zui
derzee.
Wïi Soesters houden ons maar aan de
eerste méthode.
VERPACHTING JACHTRECHT.
Burgemeester en Wêthouders van Soest
zullen, behoudens hogere goédkeuring, bij
inschrijving. uitsluitend aan inwoners der
gemeente Soest, vêrpachten het jacht-
recht op enige gemeênteterr.tinejn, groot
ongeveer 400 H.A. in de omgeving van
Soestduinen.
De voorwaarden met tekening liggên ter
zage in het gemeentehuis en zijn tegen
betaling van f 1.50 verkrijgbaar.
De inschrijvingsbilïetten moeten vóór 26
Augustus a.s. worden ingeleverd.
DE PRIJS VAN DE SPIJSOLIE.
De thans voor het publiek beschikbare
spijsolie, wordt verkcohf in 11 flessen,
bevattende zes rantsoenen van 120 gram,
in 12 flessen, bevattende drié rantsoe
nen van 120 gram, dan wel los uitgewo
gen.
Voor deze spijsolie gelden dé volgende
maximum-prijzen:
Klasse 1 f 1.38 per 1 1 fles, f0.76 per
12 fles, f0.23 per los rantsoen.
Klasse 2: f 1.29 per 1 1 fles, f 0-71 per
1/2 fles, f 0.211 per los rantsoen.
BLOEM VOOR BROOD.
In verband met het optreden van een
staking onder de bakkers kijn de aange
wezen broodbonnen met onmïddellajkê
ingang geldig verklaard voor het betrek
ken van bloem.
Op een broodbon, geldig voor 400 gram
brood, zal men 300 gram bloem kunnen
kopen. Een broodbon geldig voor 800
gram brood, geeft recht op 600 gram
bloent enz.
Deze bloem zal verkrijgbaar zijn bij de
kruideniers.
De uitreiking van toewijzingen voor
bloem aan kruideniers zal plaats vinden
bij de plaatselijke Distribufïedienst van
af Maandag 18 Augustus.
HELPT U OOK MEE?
Op Zaterdag 30 Augustus a.s. houdt de
band Nederland-Indu afd. Soest, in
samenwerking met Katholiek Thuisfront,
Protestants Thuisfront* en Niwin een
huis- en sfraafcollecfe, waarvan de op
brengst geheel ten batê komt aan onze
Soester jongens, die in Inidic verfoéve^n,
om hen met het a.s. Kerstfeést een pak
te zenden.
Daarvoor is veel nodig en verwacht
wordt, dat U zult helpen deze actie té
doen slagen.
Aan dit mooie werk wilt u toch ook
uw steentje bijdragen in de vorm van
geld of natura o.a. boeken, pepermunt
schoensmeer,, filmpjes, scheênjuesjes en
andere nuttige artikelen?
Het is voor onze, dus ook uw'jongens.
Wat doet u??
De wagens, die op 30 Augustus a.s. rond
rijden, zullen gaarne uw giften in ont
vangst nemen.
Steunt deze actie en gééft u pp als Col
lectant of collectrice aén het se
cretariaat Den Blieklaan 44, Soest.
ONVOORZICHTIGE
AUTOMOBILIST.
Vrijdagmorgen stond de automobilist S.
uit Huizen voor een winkel aan deSoês-
terbergsestraaf alhier, om enïgê zaken
af te dóen.
Toen hij wegreed overtuigde hij zich niet,
Met haast verliefde blikken zat hij hét
B.M.-jacht na te kijken.
„Precies zo'n schuit was het Oekman.
En als ik nu maar op tijd mijn geld
had gehad, zou ik nu zo'n bootje min
eigendom kunnen noemen. Enfin, la
ten we er nu maar over zwijgen, andêrs
wordt ik weer kwaad.''
Want kwaad dat hij was, toen hij mij
het verhaal deed, kwaad.
In 1945 en 1946 had hij veel werk voor
het Canadese Leger én voor het Rijk'
gedaan. Enige duizenden guldens bedroeg
z'n, vordering wel;
Aan salarissen had hij behoorlijke bedra
gen moeten uitbetalen én een ieder wetet
nog wel wat materialen in die jaretn
kostten.
Linjis en rechts stak hij zich in de
schuld bij verschillende leveranciérs en
niemand vermoedde, dat er êejh vuiltje
aan de lucht was.
Was het „Rijk der Nederlanden'' niét
altijd een goede befalér geweest? Elasie»
het „safe als de Nederlandse Bank"
schijnt uit de oertijd te stam
men. want niettegenstaande dê Canade
se Regering tot de laatste dollar dê re
kening voldeed, kwam er bij de Néder-
landse leverancier en wêrkgever nog gelen
cent terecht.
Schijnbaar kunnen ze in Den Haag geen
afstand doen vain de Canadese Dollar of
hebben zij ze voor het eén of andere
deviezen-grapje gebruikt.
Al valt het niet mee anderhalf jaar of
langer op je geld te wachten, want dat
zou de man desnoods nog hebben geslikt,
omdat hij inziet, dat het voor de regering
ook geen appelepap is om uit de knoei
te raken, maar dat hij van de Belastingeüi
„aanmaningen'' krijgt om z'n achterstal
lige schuld binnen 10 dagen te betalêm
daar er anders wettelijke maatregelen
tegen hem gerjomen zullèn worden, doet
z'n gal overlopen.
Hii maakte ettelijke reizén naar Deto
Haag, schreef verzoeken, diénde einigia
keren nieuwe vorderingen in en hef pnige
dat hii bereiken kon was de toezegging;
..Uw zaak heeft onze volle aandacht".
Maar. praatjes vullen geen gaatjes. Jé
kunt er niefs voor kopen en ook je
-belasting r.ïet" mee betalen.'
H. OEKMAN.
of de berm, waarop hij zijn auto had
geplaatst, vrij was.
Een klein meisje, van zes jaar, dat niét
door de automobilist werd opgemer-kf,
zat op de berm van de weg, juist voor
de auto te spelen. Groot was zïjn schrik,
toen hij bemerkte, dat hij over hét meis
je heenreed, mét het gevolg, dat helt
kind met kneuzingen aan de beêntjes
en inwendige kneuzingen wérd opgeno
men.
Dr. Veldhuijzen van Zanten, die de
eerste hulp verleende, adviseerde direc
te overbrenging naar het St. Elïsabeth-
ziekenhuis te Amersfoort.
Tegen de onvoorzichtige autobestuurdèr
is procesverbaal opgemaakt.
ROOKT NIET IN DE BOSSEN!
Vrijdagmorgen werd de Soester Vrijwil
lige brandweer voor de zoveèlste maal
gealarmeerd voor een grote bos- en hei
debrand achter het Sanatorium „Zonne
gloren''.
Het vuur had zich meester gemaakt van
een perceel hêide en bos, doch door
krachtdadig optreden der brandweer
kon het spoedig worden geblust.
Ongeveer 1 H.A. jonge denmén en heidie
ging verloren. Daar het gedeélfe heide,
waar het vuur het eerst ontdekt wérd,
op een verre afstand van de spoorwêg
was gelegen, moet de oorzaak wordên ge
zocht in het feit, dat een voorbijganger
een stukje sigaret of sigaar of eén bran
dende lucifer heeft wêggeworpen.
VERDUISTERING VAN
STRAATKLINKERS.
Enige malen had de 34-jarige G. P. al
hier in opdracht van de firma W. een|
partij straatklinkers, eigendom van de
Rijkswaterstaat, per vrachtauto van
het vliegveld Soesterbêrg naar de Rond
weg onder de gemeente Hoogland over
gebracht. zonder dat daarbij enige onre
gelmatigheid geschiedde. Maar toén hij
op 18 April j.1. met het laatste vrachtje
van 2000 stuks onderweg was, leverde
hij ze niet af ter bestemdêr plaatse, doch
verkocht de lading ten eigen batê voor
f 80.—.
Vrijdag had hij zich wegens deze on
rechtmatige daad voor de Utr. politie
rechter te verantwoorden, waarbij blêek,
dat hij uif nood gehandeld had.# Gelet
op zijn nog blanco strafregister vorder
de de Officier van Justitie tegên ver
dachte drie maanden gevangenisstraf én
f 150.boete. Het vonnis luidde con
form, met dien verstande, dat de boêfe
door de rechter op f100.— werd be
paald.