Holland-Indië. Ons oude werelddeel. UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - S0E6TDIJK Het middelpunt. Officiële mededelingen. Dfstributienieuws. Plaatselifk nieuws. IN DE HOEK. SOESTER COURANT ftbonn. f 1.50 p. kwart. - Per post f 1.75. 23e JAARGANG - No. 62. Bureau: Van Weedestraat 35 Telefoon 2566 - Giro 126156 Verschijnt iederè Dinsdag en 'Vrijdag. DINSDAG 19 AUGUSTUS 1947. Er waren eens twee iongetj.es, Die woonden in een straat, "Waar vele mooie plekjes zijn En meen'ge vruchtboom staat. Het ene jochie dat was blond, Het and're zwart van haar. Het waren vriendjes en dié twee, Ze speelden met élkaar. Maar op een zeek're kwade dag Sloeg iemand, sterk en woest, Het blonde joch.dat toen een tijd Naar 't ziekenhuis toe moest. Een and're kerel, met Een heel ongure kop, Gaf 't and're joch een flinke klap En sloot hem drie jaar op. Een aantal flinke kerels kwam Er eindelijk toen bij. De boze mannen liepen wég, De jochies kwamen vrij. Maar of 't kwam door 't ziekenhuis, Of door gevangenschap, Bij 't eerste weerziên gaven zij Elkaar een flinke trap. Ze vochten als twee tijgertjes, Men hield ze niet in toom. Toen kwam er plots'ling in de straat Een ouwe suikeroom. Die joeg de jochies uit elkaar Met vriend'lijk zachte drang. Ze zullen nu weer vriendjés zijn, Och lieve voor hoe lang? Nieuwe cultuur en beschaving. De geestelijke en culturele vernieuwing van Europa is niet hetzelfde als het bouwen van bruggen, huiden en de vele andere erg belangrijke onderdelen van de wederop bouw. Ze is veeleer slechts ervan afhanke lijk in hoeverre de Europese volken erin slagen, om door bewust denken tot een geestelijke vernieuwing te kunnen komen. Cultuur en beschaving mogen niet alleen het eigendom worden en blijven van één bepaalde laag van onze maatschappij, in dien wij werkelijk een andere, gezondere vorm van onze maatschappelijke orde wil len bereiken. Ook de boer en de, arbeider mogen niet zon der enige betrekking tot cultuur en bescha ving leven, wanneer wij willen, dat beide eigendom van het volk zullen worden. Be schermen en verdedigen kan men echter slechts dat, wat men als zijn geestelijk eigendom beschouwt. We begeven ons in een zeer gevaarlijke situatie, wanneer we geloven, dat cultuur alleen als het bezit van afzonderlijke personen kan worden be schouwd. Deze vergissing kan zeer grote gevolgen hebben als onze cultuur en beschaving, wanneer die niet een bezit van het volk zijn geworden, moeten worden verdedigd. Dat heeft Duitsland bewezen. Zo lang de boer en de arbeider niets weten van goede muziek, literatuur en kunst en hun genoegen slechts vinden in het lawaai van de grove politiek en alle verdere opper vlakkigheden. die ons het leven zo talrijk biedt, zijn er nog vele etappes nodig om de twee groepen naar een hoger niveau van een bewuste overtuiging en een veranderde levensstijl te voeren. Zo lang zekere groepen in iedere staat er belang in blijven stellen, dat het grootste deel van de bevolking verder leeft als cul tuurloze massa, geven wij met absolute zekerheid de laatste rest van onze cultuur uit om ons te storten in de verderfelijke afgrond van de chemische vernietiging en op het dierlijke niveau van de horde terug te vallen. Ieder van ons weet. hoe wij door deze oorlogsjaren economisch en fi nancieel zijn achteruitgegaan. Alleen ddor-hard werken en sparen kunnen wij ons weer opwerken. Dit sparen mag echter niet eenzijdig worden uitgebuit om steeds weer juist bij alle culturele volksbelangen het staatsbudget zo te beperken, dat er voor cultuur en voor culturele doelen geen geld beschikbaar _is, terwijl geen uitgaven worden gespaard en het budget zelfs ver boven dat van voor de oorlog uitgaat, waar het leger, vloot, luchtmacht, en de oor logsindustrie betreft. Wat wij tegen woordig mogen besteden, is een heel klein deel van alles wat wij nog steeds uitgeven vodr tle vernietigen de macht van de staat. Iedere mili taire voorbereiding van een volk tot oorlog, is uiteindelijk bij de tegen woordige, moderne oorlogvoering de schijnbare vernietiging van de tegen stander en de zekere eigen vernieti ging. Moeten we niet het economische en het cul turele als een geheel zien, als wij er werke lijk naar streven, in een gezonde staats huishouding te leven? Wij kunnen het ene niet Van het andere scheiden, zo lang de materiële opbouw nog niet is voltooid, daar juist dit vacuum niet meer is in te halen of te overbruggen en daarom onmetelijke gevaren oplevert. Wij bewijzen aan de ene kant onze zwak- beid en aan de andere kant veroorzaken wij complicaties, die de toestand voor onze we reld op de duur slechts in ons nadeel zullen doen keren, als wij steeds weer het probleem van de volken, die de oorlog hebben ver loren, omzeilen. Wij moeten dit probleem kunnen behandelen met de moed van het recht, de gerechtigheid en de naastenliefde en het tot oplossing brengen met dezelfde kracht, waarmee wij deze oorlog voerden, juist voor deze essen tiële takken van de cultuur. Zolang wij niet de moed hebben, ons uit te spreken vóór recht en waarheid, leven we nog steeds in een geestelijke tweefronten- oorlog: het front van de haat en van de wraak fronten, die niet mogelijk zijn in een gezonde staatsvorm, zonder dat die staatsvorm niet zelf in het een of andere front wordt meegesleurd of vernietigd. Misschien heeft u daar nooit zo over ge dacht, waarde lezers, maar wij beschikken in dit leven over- een ontstellend aantal „punten". Dat klinkt zo op 't eerste ge zicht eigenaardig, maar ook u zult uw standpunt ten opzichte van verschillende zaken innemen. U zult ook wel eens iets het „toppunt" vinden, de puntjes op de i zetten, ergens een punt achter plaatsen, een winst- of verliespunt incasseren, een punt van overeen komst met iets of iemand ontdekken, desnoods een punt van verschil en dan op het punt staan kwaad te wor den bij zo'n wrijvingspunt, terwijl men dan ook altijd nog dat soort mensen heeft, dat men mispunten noemt, om tot slot de dis tributiepunten niet te vergeten. Genoeg punten dus om op te noemen, doch alle zeer onbepaald en te zeer afhankelijk van uw eigen punt van, uitgang. Als wij u echter eens zouden vragen: Lezer, waar bevindt zich het middelpunt van Neder land? Dan .zoudt gij waarschijnlijk even met uw handen in 't haar zitten. Misschien- zoudt gij er een slag naar slaan en ons lukraak antwoorden: Utrecht, Geldermal- sen Kootwijk of de Noordoost-polder. Dat er onder onze lezers zouden zijn. die zich zo belangrijk vinden, dat zij zich bewust of onbewust zelf het middelpunt achten, durven wij niet te veronderstellen en zij zpuden d^n gerangschikt moeten worden onder die mensen, die wij in onze punten- opsomming reeds noemden Het onderzoek begint. Hoe dan ook, al lijkt het ogenschijnlijk eenvoudig, achteraf blijkt dat vinden van het middelpunt van Nederland geen gemak kelijk karwei en eerlijk gezegd wisten wij er in 't eerst ook geen raad op. Want Ne derland is tenslotte geen mathematische figuur, geen vierkant, cirkel of ellips, waar van het midden op vaste wijze ,te berekenen valt. doch een vlak zo onregelmatig van lijn. met zoveel bochten, uitspringende de len, insnijdingen en fantastische wendin gen, dat het absolute middelpunt nooit ge vonden kan worden. Dat voor ogen hou dende hebben wij echter toch naar enige methoden gezocht en gevonden. Gevonden althans een punt. dat het midden zo goed mogelijk benadert en dat nadat wij 'n proef op de som namen zelfs onweerlegbaar juist scheen te zijn. De eerste methode was eenvoudig. Wij leg den oip de kaart van Nederland een recht- .hoek. waarin deze precies paste en de uiter ste grenzen er dus geen millimeter buiten staken- of binnen bleven. In die rechthoek trokken wij de diagonalen en waar deze elkaar sneden, vonden wij het eerste mid delpunt, op de kaart gelegen in "het midden van 'n denkbeeldige driehoek, getrokken tussen Den Dolder, Soest en Soestduinen. De tweede manier berustte op hetzelfde principe, maar verlangde een iets meer ge compliceerde uitvoering. Wij stelden drie „uiterste punten" van Nederland vast, n.1. het noordelijkste deeltje van het eilandje Rottum, het zuidelijkste punt van Limburg, bezuiden Vaals, en het meest zuidwestelijke deel van Zeeuws-Vlaanderen, ongeveer bij St. Anna ter Muiden bij Sluis. Tussen die drie punten trokken wij 'n drie hoek. deelden daarvan de zijden midden door en plaatsten-op die punten loodlijnen. Het snijpunt van die loodlijnen was het midden van de driehoekscirkel, waarin de uiterste grenzen van Nederland weer pre cies pasten en waardoor wij tegelijkertijd het twee middelpunt vonden. Dit lag ten Oosten van het riviertje de Eem, in 't mid den van een lijn getrokken lussen Baarn en De Haar. Nu op zoek naar de derde methode. Op nieuw stelden wij een aantal uiterste pun ten vast, maar nu veel meer dan de vorige keer. Buiten de bij de tweedé manier reeds genoemde namen wij hiervoor een zuidelijk punt in Noord-Brabant bij Putte, de Hoek van Holland, de meest westelijke grens tussen Noord- en Zuid-Holland aan zee, het westelijke punt van Texel, de meest noordoostelijke grens van Groningen bij Nieuw Statenwijk, het zuid-oostelijke punt van Drente en de meest oostelijke 'grens van Gelderland. De punten, die het verst van elkaar gelegen waren verbd&den wij door rechte lijnen, dus vijf stuks bij el kaar. en tot onze grote verwondering had den deze allen hetzelfde snijpunt, n.1. te Hilversum. Bij nog nauwkeuriger bereke ning bleek dit snijpunt zelfs te liggen boven op. in of onder, zo u noemen wilt, een der meest representatieve gebouwen van deze grootste stad van het Gooi: het fraaie stadhuis. Ook dat was dus een middelpunt van Nederland. Nog niet tevreden wilden wij een vierde manier toepassen. Daarvoor projecteerden wij in het zuidelijk deel van ons land een cirkel, die nergens de grenzen overschreed, doch tevens zo groot mogelijk was. Dit de den wij eveneens in het Noorden, waarna wij de twee cirkelmiddelpunten verbonden door een rechte lijn en daarvan he.t midden bepaalden. Dit vierde Nederlandse middel punt viel letterlijk in 't water, te weten in de kabbelende golfjes van de vroegere Zui derzee. Wïi Soesters houden ons maar aan de eerste méthode. VERPACHTING JACHTRECHT. Burgemeester en Wêthouders van Soest zullen, behoudens hogere goédkeuring, bij inschrijving. uitsluitend aan inwoners der gemeente Soest, vêrpachten het jacht- recht op enige gemeênteterr.tinejn, groot ongeveer 400 H.A. in de omgeving van Soestduinen. De voorwaarden met tekening liggên ter zage in het gemeentehuis en zijn tegen betaling van f 1.50 verkrijgbaar. De inschrijvingsbilïetten moeten vóór 26 Augustus a.s. worden ingeleverd. DE PRIJS VAN DE SPIJSOLIE. De thans voor het publiek beschikbare spijsolie, wordt verkcohf in 11 flessen, bevattende zes rantsoenen van 120 gram, in 12 flessen, bevattende drié rantsoe nen van 120 gram, dan wel los uitgewo gen. Voor deze spijsolie gelden dé volgende maximum-prijzen: Klasse 1 f 1.38 per 1 1 fles, f0.76 per 12 fles, f0.23 per los rantsoen. Klasse 2: f 1.29 per 1 1 fles, f 0-71 per 1/2 fles, f 0.211 per los rantsoen. BLOEM VOOR BROOD. In verband met het optreden van een staking onder de bakkers kijn de aange wezen broodbonnen met onmïddellajkê ingang geldig verklaard voor het betrek ken van bloem. Op een broodbon, geldig voor 400 gram brood, zal men 300 gram bloem kunnen kopen. Een broodbon geldig voor 800 gram brood, geeft recht op 600 gram bloent enz. Deze bloem zal verkrijgbaar zijn bij de kruideniers. De uitreiking van toewijzingen voor bloem aan kruideniers zal plaats vinden bij de plaatselijke Distribufïedienst van af Maandag 18 Augustus. HELPT U OOK MEE? Op Zaterdag 30 Augustus a.s. houdt de band Nederland-Indu afd. Soest, in samenwerking met Katholiek Thuisfront, Protestants Thuisfront* en Niwin een huis- en sfraafcollecfe, waarvan de op brengst geheel ten batê komt aan onze Soester jongens, die in Inidic verfoéve^n, om hen met het a.s. Kerstfeést een pak te zenden. Daarvoor is veel nodig en verwacht wordt, dat U zult helpen deze actie té doen slagen. Aan dit mooie werk wilt u toch ook uw steentje bijdragen in de vorm van geld of natura o.a. boeken, pepermunt schoensmeer,, filmpjes, scheênjuesjes en andere nuttige artikelen? Het is voor onze, dus ook uw'jongens. Wat doet u?? De wagens, die op 30 Augustus a.s. rond rijden, zullen gaarne uw giften in ont vangst nemen. Steunt deze actie en gééft u pp als Col lectant of collectrice aén het se cretariaat Den Blieklaan 44, Soest. ONVOORZICHTIGE AUTOMOBILIST. Vrijdagmorgen stond de automobilist S. uit Huizen voor een winkel aan deSoês- terbergsestraaf alhier, om enïgê zaken af te dóen. Toen hij wegreed overtuigde hij zich niet, Met haast verliefde blikken zat hij hét B.M.-jacht na te kijken. „Precies zo'n schuit was het Oekman. En als ik nu maar op tijd mijn geld had gehad, zou ik nu zo'n bootje min eigendom kunnen noemen. Enfin, la ten we er nu maar over zwijgen, andêrs wordt ik weer kwaad.'' Want kwaad dat hij was, toen hij mij het verhaal deed, kwaad. In 1945 en 1946 had hij veel werk voor het Canadese Leger én voor het Rijk' gedaan. Enige duizenden guldens bedroeg z'n, vordering wel; Aan salarissen had hij behoorlijke bedra gen moeten uitbetalen én een ieder wetet nog wel wat materialen in die jaretn kostten. Linjis en rechts stak hij zich in de schuld bij verschillende leveranciérs en niemand vermoedde, dat er êejh vuiltje aan de lucht was. Was het „Rijk der Nederlanden'' niét altijd een goede befalér geweest? Elasie» het „safe als de Nederlandse Bank" schijnt uit de oertijd te stam men. want niettegenstaande dê Canade se Regering tot de laatste dollar dê re kening voldeed, kwam er bij de Néder- landse leverancier en wêrkgever nog gelen cent terecht. Schijnbaar kunnen ze in Den Haag geen afstand doen vain de Canadese Dollar of hebben zij ze voor het eén of andere deviezen-grapje gebruikt. Al valt het niet mee anderhalf jaar of langer op je geld te wachten, want dat zou de man desnoods nog hebben geslikt, omdat hij inziet, dat het voor de regering ook geen appelepap is om uit de knoei te raken, maar dat hij van de Belastingeüi „aanmaningen'' krijgt om z'n achterstal lige schuld binnen 10 dagen te betalêm daar er anders wettelijke maatregelen tegen hem gerjomen zullèn worden, doet z'n gal overlopen. Hii maakte ettelijke reizén naar Deto Haag, schreef verzoeken, diénde einigia keren nieuwe vorderingen in en hef pnige dat hii bereiken kon was de toezegging; ..Uw zaak heeft onze volle aandacht". Maar. praatjes vullen geen gaatjes. Jé kunt er niefs voor kopen en ook je -belasting r.ïet" mee betalen.' H. OEKMAN. of de berm, waarop hij zijn auto had geplaatst, vrij was. Een klein meisje, van zes jaar, dat niét door de automobilist werd opgemer-kf, zat op de berm van de weg, juist voor de auto te spelen. Groot was zïjn schrik, toen hij bemerkte, dat hij over hét meis je heenreed, mét het gevolg, dat helt kind met kneuzingen aan de beêntjes en inwendige kneuzingen wérd opgeno men. Dr. Veldhuijzen van Zanten, die de eerste hulp verleende, adviseerde direc te overbrenging naar het St. Elïsabeth- ziekenhuis te Amersfoort. Tegen de onvoorzichtige autobestuurdèr is procesverbaal opgemaakt. ROOKT NIET IN DE BOSSEN! Vrijdagmorgen werd de Soester Vrijwil lige brandweer voor de zoveèlste maal gealarmeerd voor een grote bos- en hei debrand achter het Sanatorium „Zonne gloren''. Het vuur had zich meester gemaakt van een perceel hêide en bos, doch door krachtdadig optreden der brandweer kon het spoedig worden geblust. Ongeveer 1 H.A. jonge denmén en heidie ging verloren. Daar het gedeélfe heide, waar het vuur het eerst ontdekt wérd, op een verre afstand van de spoorwêg was gelegen, moet de oorzaak wordên ge zocht in het feit, dat een voorbijganger een stukje sigaret of sigaar of eén bran dende lucifer heeft wêggeworpen. VERDUISTERING VAN STRAATKLINKERS. Enige malen had de 34-jarige G. P. al hier in opdracht van de firma W. een| partij straatklinkers, eigendom van de Rijkswaterstaat, per vrachtauto van het vliegveld Soesterbêrg naar de Rond weg onder de gemeente Hoogland over gebracht. zonder dat daarbij enige onre gelmatigheid geschiedde. Maar toén hij op 18 April j.1. met het laatste vrachtje van 2000 stuks onderweg was, leverde hij ze niet af ter bestemdêr plaatse, doch verkocht de lading ten eigen batê voor f 80.—. Vrijdag had hij zich wegens deze on rechtmatige daad voor de Utr. politie rechter te verantwoorden, waarbij blêek, dat hij uif nood gehandeld had.# Gelet op zijn nog blanco strafregister vorder de de Officier van Justitie tegên ver dachte drie maanden gevangenisstraf én f 150.boete. Het vonnis luidde con form, met dien verstande, dat de boêfe door de rechter op f100.— werd be paald.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1947 | | pagina 1