UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - SOESTD1JK
De Minister sprak.
Is Europa's tijd voorbij?
Ingezonden stukken.
Officiële mededelingen.
Plaatselijk nieuws.
IN DE HOEK.
SOESTER COURANT
Abonn. f 1.50 p. kwart. - Per post f 1.75.
23e JAARGANG - No. 67.
Bureau: Van Weedestraat 35 - Telefoon 2566 - Gfro 126156
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag.
DINSDAG 9 SEPTEMBER 1947.
Nederland op de goede weg. De
moeilijkheden met de Duitse bezet
tingszones. Industriële belang
stelling uit Amerika. Bevredi
gende begroting. Vrijwillige
verkopen van .Amerikaanse effec
ten niet teleurstellend.
Optimistische geluiden.
Minister Lieftinck heeft een gesprek
gehad met de ..Zakenwereld" een ge
sprek. waarin deze bewindsman belang
rijke dingen naar voren bracht.
Uit dit gesprek, waarvan wij hier het
belangrijkste laten volgen, mogen wij
concluderen, dat het Nederlandse volk
in z'n geheel op de goede weg is naar
een snel economisch herstel, als de In
donesische crisis ons aanzien in het bui
tenland tenminste niet te veel schade
zal berokkenen.
Een tweede deviezennota werd in het
vooruitzicht gesteld. Er wordt hard aan
gewerkt en zij zal vermoedelijk nog voor
de a.s. begroting het licht zien. Onze
uitvoer blijft een zorgenkind, aldus de
minister, daar men thans immers reke
ning moet houden met het grote vraag
stuk van de onze uitvoer belemmerende
buitenlandse invoerlicenties. Tevens zijn
er vele andere teleurstellingen, waarvan
onze uitvoer naar Duitsland er één is.
Naar zijn oordeel is in de bezettings
zones een veel constructiever beleid no
dig. Een zeer groot bezwaar wordt hier
tevens gevormd door de omstandigheid,
dat, nadat men na moeizame onderhan
delingen met de instanties in die zones
tot een accoord is gekomen, het her
haaldelijk voorkomt, dat hogere instan
ties dit accoord weer ongedaan maken,
zoals bij voorbeeld bij onze groenten-
export.
De fout ligt hier vermoedelijk bij een
onvoldoende machtiging der onderhan
delingsinstanties en in het betreurens
waardige feit, dat men er nog steeds
niet in is geslaagd, een opbouwende po
litiek voor Duitsland te ontwikkelen.
Op een vraag,, of mede door de invloed
der Wereldbanklening de belangstelling
van Amerika voor industriële deelne
mingen of vestigingen hier te lande aan
het toenemen is, antwoordde de minis
ter: „Zeker, een grote interesse voor
vaste investeringen door Amerikaanse
gegadigden op industrieel gebied in Ne
derland is duidelijk merkbaar. Reeds in
vele gevallen is deze belangstelling in
daden omgezet. Toch is er hier een moei
lijkheid, die ogenschijnlijk van weinig
belang lijkt, doch in werkelijkheid een
grote invloed uitoefent. Dat is de kwes
tie van de huisvesting van Amerikaans
personeel. Plannen zijn reeds hierop af
gestuit en dit is ongetwijfeld zeer teleur
stellend. De regering overweegt thans
of het niet mogelijk is, om voor deze
doeleinden, wanneer er dus een zeer
groot economisch belang is gemoeid, be
paalde faciliteiten aan buitenlanders te
verlenen. Ook hier geldt weer: wat het
zwaarste is, moet het zwaarste wegen.
Op een vraag omtrent de regeringsuit
gaven en de bezuiniging werd verklaard,
dat de begrotingsuitgaven voor 1948 een
niet onbelangrijke daling tegenover 1947
zulen vertonen. Op de gewone dienst zal
een overschot zijn, dat aanzienlijk groter
is dan in 1947.
„Blijft u, gezien de blijkbare mislukking
van de goedkoop-geld-politiek in Enge
land, onveranderd staan bij een politiek
van lage rente in Nederland?"
„Ik wil hierop", aldus de minister, „het
volgende antwoorden:
le. In Engeland is de politiek van lage
rente „overtrokken", d.w.z. men is er te
ver gegaan. 2e. Een politiek van gema
tigde rente is niet te handhaven, indien
men de vraag naar kapitaal niet contro
leert. 3e. De economische moeilijkheden
van Engeland worden door het Engelse
Volk als zwaarder beschouwd en zijn
waarschijnlijk ook niet onbelangrijk
groter dan de onze."
Wat betreft de liquidatie van Ameri
kaanse effecten, verklaarde de minister,
dat in de leningsovereenkomst is gesti
puleerd (en hierover is geen misvatting
mogelijk), dat, indien de vrijwillige li
quidatie niet voldoende dollars mocht
opleveren, wij tot gedwongen liquidatie
zullen kunnen overgaan. Dit neemt ech
ter niet'weg, dat ik, zolang als maar
enigszins mogelijk is, de weg der vrij
willigheid zal blijven bewandelen en ik
kan tot mijn voldoening verklaren, dat
ik bepaald niet teleurgesteld ben over
het verloop der vrijwillige verkopen. Het
doel van 100 millioen dollar voor 1947
is reeds aardig benaderd en ik ben niet
ongerust, dat dit doel ook werkelijk zal
worden bereikt!"
Onlangs heeft een Belgische Minister de
vraag gesteld of Nederland met zijn 10 mil
lioen inwoners, die er straks wellicht 11 of
12 zullen zijn, wel bestaansmiddelen voor
al die mensen kan opleveren. Tegelijkertijd
heeft de Australische Minister voor Emi
gratie in Londen betoogd, dat Engeland en
Schotland, met hun gezamenlijke bevolking
van 47 millioen, eigenlijk 12 millioen men
sen te veel hebben. Naar zijn mening zal
het Verenigd Koninkrijk in de naaste toe
komst niet meer dan 35 millioen kunnen on
derhouden of anders bij de eerstvolgende
oorlog uitgehongerd worden. Nu zijn der
gelijke beweringen niet anders dan slagen
in de lucht, doch zij zijn aanwijzingen van
een dalend vertrouwen in de toekomst van
Europa. Het feit is onmiskenbaar, dat ons
werelddeel, verdeeld als altijd en verhoest
en verarmd als nóóit te voren, internatio
naal op het ogenblik niet veel in de melk
te brokkelen heeft. Wij achten het echter
volkomen onjuist op grond daarvan te wan
hopen aan Europa's toekomst.
In het Amerikaanse weekblad „Time" werd
vorige week een vergelijking gemaakt tus
sen de padvinders op de Jamboree en de
economen, die in Parijs vergaderden over
de economische samenwerking in Europa.
De padvinders, aldus Time, waren ijverig
bezig hun respectievelijke nationale schat
ten onderling te ruilen: padvinders-insig
nes, messen, hoeden, vulpennen, postzegels,
foto's, enz. Wel, zo voegt de Time eraan
toe, de economen te Parijs doen eigenlijk
niets anders. Doch om te ruilen zijn er twee
nodig, die ieder wat te ruilen hebben.
De padvinders uit Texas ontdekten £tl heel
gauw, dat zij niet veel hadden aan hun
grootste merkwaardigheid, gehoornde pad
den, als andere jongens niet iets konden
aanbieden om van zo'n exotisch monster
eigenaar te worden. Precies zo is het tussen
Amerika en Europa. In 1946 kocht het bui
tenland voor 21 milliard dollar Amerikaan
se goederen, maar Amerika kocht slechts
voor 8"milliard terug.v
Spoedig zal men in Amerika ervaren, dat
het weinig nut heeft goederen te bezitten
als de anderen niets hebben om ze tegen te
ruilen. Met andere woorden: Amerika
wordt door de Europese armoede even
zwaar getroffen als Europa zelf. Dit bete
kent, dat ons werelddeel onmisbaar is voor
de wereldhandel. Ongerekend Rusland wo
nen hier omstreeks 350 millioen mensen bij
een vrij hoge levensstandaard. Als die 350
millioen uit de wereldeconomie worden uit
geschakeld, loopt niet alleen Europa, maar
heel de wereld vast. Daarom is het Euro
pese en vooral het West-Europese vraag
stuk een wereldvraagstuk. Men zal over de
begrijpelijke haat, die de oorlog achtergela
ten heeft, moeten heenstappen, om geza
menlijk een nieuwe toekomst op te bouwen.
Amerika zal, alleen reeds uit eigenbelang,
bereid zijn daarbij voortdurend hulp te ver
lenen. Wanneer dit proces zich voltrekt, zal
er in Europa arbeidsgelegenheid voldoende
zijn voor ieder hardwerkend volk, hoe dicht
opeengehoopt zijn bewoners ook zijn.
Wat we op het ogenblik ondervinden is nog
steeds 'de nasleep van de oorloggoederen-
schaarste, onvoldoende voeding en te hoge
staatsuitgaven. Dit zijn echter slechts tij
delijke verschijnselen en men mag op grond
daarvan niet het vertrouwen in onze toe
komst verliezen.
Geachte redactie.
Beleefd verzoek ik u opname van on
derstaande re gele®.
Dinsdag en Vrijdag zijn voor mij altijd
bijzondere dagen. Dan komt de courant
en met haar „de man in de hoek''.
Zijn artikeltjes hebben steeds mijn bij
zondere belangstelling en vooral was dit
het geval toen hij schreef over Soest-
Vooruit.
Vreemd keek ik even, dat een der be
langrijkste Socster verenigingen iri het
geding kwam. Toch moest ik evein later
erkennen, dat mijnheer Oekman het nog
niet zo ver mis had en dit gevoel werd
nog versterkt, toen ik het verweer van
Soest-Vooruit las in het laatste nummer.
De staat van dienst, welke daarin van de
ruim veertig jaren bestaande vereniging
werd gegeven, was wel heel sober.
Ik wil niet beweren, dat, zoals Oekman
zegt, Soest-Vooruit is ingeslapen, maar
wel heb ik de overtuiging, dat ze voor
deze tijd te veel hooi op haar vork heeft.
Als wc het program van Soest-Vooruit
bezien, dan treffen we daaronder aan:
le. bevordering van Vreemdelingenver
keer; 2e het organiseren van oranje- ên
volksfeesten; 3e behartiging der belan
gen onder gemeente en haar inwonèrs;
4e bevordering van de verfraaiing onzer
gemeente; 5c. exploitatie van dé ijs
baan (nu tijdelijk onderbroken); 6e ex
ploitatie van het openluchttheater etn
wellicht nog andere zaken, waarvan de
uitwerking in handen van Soest-Vooruit
wordt gelegd.
Een goede behartiging van de hier ge-
genoemde punten zijn voor elke gemeen
te van het grootste belang en voor Soest,
met haar grote uitgestrektheid en ver
deling der gemeente in vier zones, wel
zeer erg.
Het wil mij voorkomen, dat, toen ruim
40 jaar geleden Soest-Vooruit werd ge
sticht en Soest 3000-6000 inwoners tel
de, samenvoeging van verschillende dezêr
onderdelen zeer wel mogelijk was. Sinds
dien is Soest echter uitgegroeid tot meer
dan 20.000 inwoners en dit brengt mede,
dat aan een goede verzorging van be
doelde onderdelen veel méér werk ver
bonden is. Op alle bedoelde terreinen
ligt thans veel arbeid, dat aan gemeente
en gemeentenaren tèn goede kaïn komf/n.
doch welke arbeid onmogelijk door en
kele personen kan worden verricht. Daar
in ligt de zwakte van Soest-Vooruit.
Het is daarom, dat ik vraag of thans
de tijd niet gekomen is, dat in Soest-
Vooruit zodanige veranderingen tot stand
komen, dat aan alle onderdelen een zo
goed mogelijke verzorging is ge
garandeerd, of dat naast Soest-Vooruit
verenigingen komen, welke verschillende
werkzaamheden kunnen overnemen.
Gaarne geef ik een en ander in overwe
ging aan Soest-Vooruit en de gemeenfé-
naren, opdat spoedig meer actie op veler
lei gebied merkbaar zal zijn.
Dankend voor de plaatsing.
K.
HINDERWET.
Burgemeester én Wethouders van Soe/st
brengen ter algeméne kennis, dat tor se
cretarie van Soest ter inzagê is gelegd
een verzoek met bijlagen van J. Lub-
bers, Middelwijkstraat 44 te Soest, om
vergunning tot het oprichten van eén
bedrijf, waarin geplaatst zullen worden
2 felsmachines, gedreven door 2 elec-
tromotoren van 4 P.K. elk, voor het
vullen van bussen met olie, op hét
perceel Middelwijkstraat 4ü, kadastraal
bekend in sectie H no. 4430.
Op Dinsdag 16 September 1947 zal gelé-
genheid bestaan om bezwaren tegen dit
verzoek in te brengén. Daartoe zal op
die dag, des voormiddags elf uur. ter
secretarie zitting worden gehouden.
LOOP DOOR SOEST.
Zaterdagmiddag vond voor de 4e keer
de ,,Loop door Soest'' plaats.
Er was veel 'publieke belangstelling, voor
al langs het parcours. 28 Athlete® ver
schenen aan de start, welke ,alilen hét
3950 meter lange parcours uitliepen.
De organisatie liet niets te wensen ovêr
en na afloop reikte de voorzitter van
S.E.C., Dr. P. Donker, de prijzen aan
de resp. winnaars uit- De heer J. de
Vries uit Utrecht, voorzitter van de
K.N.A.U., district Utrecht, sprak na de
prijsuitreiking nog een propagandistisch
woord voor de athletiekbeoefening.
De resultaten waren als volgt:
1. J. van Ginkel (T.O.V. Baarn), in 13
min. 45 sec. 2 D. Gillissen (A.A-V. A-
mersfoort), in 14 min. 3 sec. 3. J. van
Akker (L.V.V. Laren) in 14 miin. 8 sec-
4. W. van Asch (Amersfoort) in 14 min.
13 sec. 5. H. van Dorresfeijn (S.E.C.
Soest) in 14 min. 14 sec. 6. H. v. d.
Broek (S.E.C.). 7- B. Majoor (Laren).
8. K. C. Grob (L.V.V.
De heer J. van Ginkel uit Baarn stelde
zich als winnaar van deze loop voor
een jaar in het bezit van de vvïsseltbekèr.
J. van Dorresfeijn, veroverde als eerst-
aankomend S.E.C.-lid voor de tweede
maal achtereen de daarvoor beschikbaar
gestelde beker.
De sergeant van de Infanterie, de héér
C. Hageman uit Steenwijk, de eerstaan-
komende militair in deze loop, verwierf
een extra prijs.
GROTE BUITENMIDDAG DER
R.K. JEUGD-BEWEGING. -
Georganiseerd door de R.K. Jeugd-bewe-
ging van Soest, Soestdijk, Soest-Zuid en
Soesterberg had Zondagmiddag in het
openluchttheater aan de Soesferbergsë-
straat alhier, een grote Imfer-paroGhiele
Buifenmiddag plaats.
Het openluchttheater, plaats biedende
aan ruim 2000 personen, was tot de laats
te plaats uitverkocht, zodat vellen zich
met een staanplaats tevreden moesten
stellen. Onder deze aanwezigen mérkten
wij o.m. op de verschillende pastoors, ka
pelaans en oud-kapelaans der vier paro
chies, de gemeente-secretaris, de beer
J. G. A. Batenburg, alsmede wethouder
De oude, bruine beuk op hét Nieuwer-
hoekplein heeft hét dit jaar niet ver
der kunnen brengen dan tot uitbotten.
Toen gaf-ie de géést. Wat de doodsoor
zaak is geweest weet ik niet. Misschien,
dat het was uit een soort solidariteit mét
zijn collega in de tuin van Marfcnburg,
die vorig jaar „vertrok'', misschien was
het een zenuwaandoening, veroorzaakt
door de verkeersdrukte. Mogelijk ook
was het gewoon ouderdom. Wie zal hét
zeggen? Wat weten wé van bomen?
Hij heeft daar lang gestaan en als hij
ons kon vertellen wat hij in z'n levé®
alzo zag, zouden het ongetwijfeld span
nende verhalen zijn. Ovèr postkoetsen
misschien of over een uitgevallen Span
jaard, compleet met hellebaard en mus
ket of over Napoleontische soldaten, die
aan z'n voet hebben gezéten, of, van meetr
recente datum, over Moffen met hun ge
brul en razzia's.
Door het omhakken van de oude rêus
is ons mooie Nieuwerhoekpleïn niqf
fraaier geworden.
We hebben daar nu iineêns een kidigo
plek gekregen, diè om voorziening vraagt.
Wat zoudt u er van denken, als we
daar nu eens geen boom méér plaatsten
doch een fraai monument voor de gé
vallenen.
,,Ja'', hoor ik u al zeggen, „e,n laten wé
onder de gevallenen dan ook rekienejn de
jongens, die zich in Indië door sluip
moordenaars moesten laten ,.afslachtén"
zonder daartegen iets té mogen onderno
men.''
De Raad van Oud-Illegale Werkèrs zal
zeker bereid zijn, om door middel van
intekenlijsten de nodïgé gelden in te za
melen, want het moet natuurlijk een
huldiging zijn van de gehele burgêrij.
Bij dat monument gaan we dan ook
jaarlijks onze gevallenen herdenken.
H. OEKMAN.
W. G. van Zadelhoff.
Medewerking werd verleend door „Dé
Ghesellen van de Spelewey'' uit Bus-
sum, onder leiding van de bekende re
gisseur Anfoon Sweers.
De middag werd begonnen met 'n plech
tig lof, gecelebreerd door Pastoor Voss,
warna een toespraak volgde door de
WelEerw. Heer B. Stoclrmanm uit Gors-
sel over: j.De taak van de jeugd ki
de tegenwoordige tijd''.
De korte pauzes werden afgewisseld door
samenzang.
Het toneelgezelschap ,,De Ghesellen va®
die Spelewey'' voerden vervolgêns op
„Elckerlyc"' en „St. Franciscus eet Pa
steien''.
Beide stukken, opgevoerd in Middel
eeuwse costuums, werden op uitstekende
wijze vertolkt, zodat de medespelendèn
een dankbaar applaus ten deel viel.
De R.K. Jeugdbeweging kan zich ver
heugen in de vriendschap, welke hier
tussen de verschillende jeugd-bewêgi®gen
tot stand kwam en kan op een zeerge-
slaagde buitenmiddag terugzien.
OPLICHTING MET VLEESBONNEN.
De 32-jarige slager N.L.V. alhier kwam
vleesbonnen te kort ên om nu toch het
benodigde kwantum (misschien zelfs
meer dan dat) aan toewijzingen té ver
krijgen, plakte hij op de aanvraagformu
lieren een aantal bonhê® va® één rant
soen tussen bonnen van drie rantsoenen,
aldus de indruk willende wekkën, dat
het geheel louter uit drie rantsoenen be
stond.
Het bedrog werd ontdekt ên Vrijdag j.1.
had V. zich wegens poging tot oplichting
voor de Utr. Politierechter té verant
woorden, die hem overeenkomstig de Gis
van'de officier van justitie tot één maand
gevangenisstraf veroordeelde.
„DE NIEUWEWEG''
EEN DAGJE UIT.
Twee grote autobussen stonden op het
pleintje aan de Nieuwèweg gercled, om
89 „toeristen"', allen leden van de buurt
vereniging de „Nieuwèweg'' fe voeirem
naar Apeldoorn, het einddoel van dé
reis. Begunstigd door een héérlijk zon
netje, werd te pl.m. 8 uur dé tocht aan
gevangen. De stemming kwam er al heel
spoedig in, mede doordat er muziek aan
wezig was, waarmede de véle liederen,
uit volle borst gezongen, werdén bege
leid. Te ongeveer 10.30 uur kwam men
in Rhenen aan, waar een half uurtje we|rd
gepauzeerd en gelegenheid werd gege
ven om de inwendige mens te versterken.
Na voortzetting van de reis liet mén zich
door „De bedriegerfjès'' weer eiens be
driegen, terwijl diverse bezienswaardig
heden werden bezichtigd, 's Middags te
5.30 uur schaarde de „buurtjes'' zich om
de keurig gedekte tafels fri hotel „De Ju-
lianaforen'' in Apeldoorn, voor het di
ner, waarna nog enige tijd aangenaam
werd doorgebracht in de speèlfuin. Wel
gedaan en ten volle tevreden kwam mem
weer te 11 uur in Soest aan. „Dé Nieu-
weweg'' kan op een zeer geslaagdê dag
terugzien.
