De steler en de heler. UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJK Wie was Van Meegeren? Ons Prinsesje verjaart. De vlaggen uit. Ofüciëie mededelingen. Plaatselijk nieuws. IN DE HOEK. SOESTER COURANT Bureau: Van Weedestraat 35 - Telefoon 2566 - Giro 126156 Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag. VRIJDAG 16 JANUARI 1948. Pantser-auto's, sien-guns en lich te mitrailleurs, valse papieren en een dosis corruptie waren dus de hulpmiddelen, waarmee „de Bras'' en consorten tegemoet kwamen aan de koopkrachtige vraag van de Nederlandse ver bruikers. Ze liepen tegen de lamp en de jpublieke opinie ging met stenen gooien. Zo als te doen gebruikelijk, wanneer er een of ander schandaal aan het licht komt. Ja, een schandaal is het daar zijn we het over eens. Maar ;eien anderei kwestie is of het pupbliek wel met stenen mag gooien. Wie uwer zonder zonde is, werpe de eerste steen en wie nooit iets „zwart'' deed, zette de mond hef wijdst open. De anderen moeten hun kiezen maar een beetje op elkaar houden, want zij zijn de consorten van „Bras". Zij zijn niet alleen indirect, maar ook de directe medeplichtigen van dat stel grensgangsters met hun Al-Capone-ma- njeren. De heler is slechter dan de ste ler. Hoe komt het toch, dat iemand, die er niet aan zou denken, het een of am- der te kopen, waarvan hij ook maar ver moedt, dat het van diefstal afkomstig js, zo grif er toe over gaat, om wél „zwarte dingen aan te schaffejn. Van de gestolen waar, zowel als van de Zwarte weet hij, dat ze slechts in om loop komen door een onwettige hande ling. Waarom is er dan zoveel meer res pect voor het éne wetsartikel dan voor het andere? Omdat het artikel dat het stelen verbiedt, tegemoet komt aan het natuurinstinct: „houden, wat je hebt verworven''. Het andere, dat de verde ling der schaarse goederen regelt, gaat juist tegen het natuurinstinct in. He(t is er op gericht, z'n behoefte zo com pleet mogelijk te bevredigen om in de strijd óm het bestaan, te blijven bestaan Maar, terwijl het eerste nog redelijk is, tenminste als we dat verworvene door eigen inspanning hebben verkregen, da teert hef tweede uit een periode, toen de mens zich vaak alleen maar kon hand haven ten koste van de andere- Een pe riode, die in het verre-verre-verleden ligt en zo langzamerhand is vervangen door een andere tijd, waarin de mens alleen in stand kan blijven door de grootst mo gelijke samenwerking. Wanneer die sa menwerking wordt verbroken, zoals in 1940—'45, komen we aan allerlei dingen te kort, wat culmineerde in de honger winter. Als er van alles te kort is en iedereen aanspraak heeft op een gelijk deel van de kleine voorraad, gevormd door de gemeenschappelijke inspanning van allen, moet de samenwerking zo groot mogelijk zijn. De normen, die voor die verdeling zijn gegeven, uitgevaardigd door een bestuur, dat door die noodlijdende gemeenschap zelf is gekozen, moet als onaantastbaar worden beschouwd, door iedereen. Zo als dat bij voorbeeld gebeurt in Enge land, waar practisch geen zwarte markt is. Waar dat niet gebeurt, zoals in ons land, waar veel en veel te veel omgaat in de zwarte sector van ons economisch leven, daar zijn al die lieden, diie sjag- geren in obscure kroegjes, die stiekum kopen van het „botermanwetje" dief en diefjesmaat. En als die wat van Bras- penninx ern z'n gangsters mochten zeg gen, dan zou dat alleen de erkenning mogen wezen, dat hij als misdadiger met meer dan kóp en schouders boven hen uitsteekt. Het moge dan een hele kluit vuil ge weest zijn, die daar in Brabant is op geruimd, de brave burger en de brave burgeres, die met hun zwarte eitje en hun zwarte nylonkousen de aanstichters zijn van dat onwelriekende geval, moge bedenken, dat hier niet geldt, dat de heler even slecht is als de steiler, maar enige malen slechter! Aan de plotselinge dood van de veel be sproken Han van Meegeren, de door velen geroemde, door anderen verguisde schilder, willen wij bijzondere aandacht wijden, om dat met het verscheiden van deze mens geen sensationele ,,rel" wordt afgesloten. Integendeel, hetgeen door van Meegeren is gepresteerd, zowel in het goede als in het kwade, heeft de wereld veel geleerd en vele kunstkenners in de toekomst, naar wij ho pen, bescheidenheid bijgebracht. Zoals in Nederland veelal gebeurt, miste ook hier de Vox pupuli een onbevansren oord""1 IdonK er siechts or itu Krachtig vóór öf een beslat Logen van Meegeren. Zij, die uem de oplichter zagen, misken den meteen zijn genie en voor degenen, die zijn werk bewonderden, ging de oplichter +e!oor. Tenslotte was hij h::d.e: genie èn oplichter. Meerdere malen hebben v»LJ het gelezen en Maandag a.s. verjaart ons Prinsesje MARGRIET. De Soester bevolking feliciteert onze kleine ..Piet" en de Ko ninklijke Familie hartelijk met deze blijde dag. Nog enkele dagen en er is vreugde iin Nederland. Twee Prinsesjes zullen, zo God wil» in deze maand hun verjaar dag vieren. Eerst op a.s. Maandag, 19 Januari, Prin ses Margriet, door Haar Koninklijke Ou ders en Zusjes „Piet" genoiemd, en 12 dagen later de oudste van ons „Klaver tje Vier", Prinses Beatrix, die wij als „Trix'' kennen. Wij verheugen ons over hef feit, dat het God heeft behaagd onze Prinsesjes te sparen. Aan onze hartelijke gelukwensen aan de ook, voor het werk van een der oude Mees ters staande, van deskundigen gehoord, dat helaas die oude verven en derzelve diepe kleuren voor onze moderne tijd verloren waren geraakt. Onder de indruk van een der beroemdst? oude doeken horen wij nog de woord van een bekende moderne schilder: „Zie, die kleurenwarmte krijgen wij niet meer terug, dat is voorbij." En ziet, van Meegeren heeft die verven gemengd, die kleuren herschapen, dat kan en mag niet worden ontkend, want duizen den museumbezoekers hebben ze gezien in in al hun schoonheid genoten. Is er één bezoeker geweest, die zich af wendde met de verzuchting, dat „Vermeer" hier in zijn kunst tekort was geschoten? Van Meegeren was geen charlatan, zoals degenen, die hem slechts als oplichter zien, gaarne beweren. Zijn levensloop bewijst dit trouwens reeds. Na zijn HBS-jaren studeerde hij te Delft voor bouwkundig ingenieur. Reeds hier verwierf hij een gouden medaille voor 't winnen ener prijsvraag voor de te kening van een kerkinterieur. Na zijn candidaatsexamen veranderde hij van studierichting en behaalde de acte mid delbaar tekenen. Hij kreeg een aanstelling als assistent bij een professor en ontving een aanbod voor het leraarsambt aan de tekenacademie te 's-Gravenhage, doch en hier komt moge lijk de vrije levensdrang van de artist naar boven, hij bedankte om in volle vrijheid te kunnen werken. Hij werd een bekwaam portretschilder, eerst in Den Haag, daarna in Parijs, waar hij vooral van Amerikaanse zijde talrijke opdrachten ontving. In zijn vaderland had hjj op de duur dit succes niet en geraakte hij op het tweede plan. Deze miskenning griefde, desillusio- neerde hem en leidde uiteindelijk tot het gaan vervaardigen van de „Vermeers". Had hij met de hiermede komende succes sen eens de moed en de kracht bezeten, weerstand te bieden aan het geldelijk gewin en de ontvangen millioenen, b.v. ten kan tore van een notaris gestort, om deze som men, na eigen publicatie van zijn „verval singen" en zijn aldus geslaagde aanval op zijn kunstcritici, aan de diverse kopers met minachtend gebaar terug te geven, zo zou hij een onsterfelijke naam verworven heb ben. Nu hij die sommen voor zichzelf heeft gehouden, werden zijn falsificaties helaas tot oplichterij. Het feit blijft echter bestaan, dat Han van Meegeren geen Vermeer heeft gecopieerd, doch juister gezegd „de school van Ver- hééft dren herboren worden en ook komende latere kunstcritici zullen dit er- kznnen. Vcor ens gevoelen zijn vele dt:- huidige experts in een hoekje gezet. Een directeui van een museum, die een jaar lang vol tre's een vervalste Vermeer van Van Meegeren een ereplaats in zijn expositiezalen heeft gefeevrn en thans durft Jarige, haar Ouders, Zusjes en haar Koninklijke Grootmoeder, paren wij een bede, dat zij voorspoedig moge opgroei en tof vreugde van allen, die haar lief- hébben. Uiten wij onze vreugde om dit rijke bie- zit niet alleen op de te houden feest- vergaderingen, doch evemeans door het uitsteken der vlaggen. Daartoe roepen onderstaande verelnigin- gen u met klem ojp- Chr. Oranje-vereniging „BEATRIX". Chr. Oranje-Jeugdvereniging „ORANJE GARDE''- beweren, dat hij ditzelfde doek bij een even tuele terugkomst in een der ondergrondse kelders van datzelfde museum zou opber gen, maakte zich met deze opmerking wel ietwat belachelijk. ïïei wereldje der drutfistCri-fcrti kan veel lid» ben geleerd. HINDERWET. Burgemeester en Wethouders van Soest brengen overeenkomstig het bepaalde bij de artikelen 5 en 7 der Hinderwet, ter algemene kennis, dat ter secretarie van Soest ter inzage zijn gelegd: a. een verzoek van R. W- Kremier, Ei gendomweg 100 te Soest, om vergunning tot bet oprichten van een apparatenfa- briek, waarin zullen worden geplaatst £7 electromoforen met eten tcitaalvermogen van 62.5 P.K- en een electrische hardings oven van 8,5 K.W. op een perceel ge legen aan de Veldm. Monfgomerywieg, kadastraal bekend in sectie 13. nr. 2814; b. een verzoek met bijlagen van J. Hoo- geweg, Buntweg 20, Soest, om vergiunnjjng tot het oprichten van een mefaalwanenr bedrijf voor vervaardiging van kleine metaalwaren, in welk bedrijf zijn ge plaatst twee electromoforen met een to taal vermogen van 4 P.K., in perceel Kb Engendaalweg 18 te Soest, kadastraal bekend in Sectie G- no. 4041. Op Dinsdag 27 Januari 1948 zal gelegen heid bestaan om bezwaren tegen deze verzoeken in te brengen. Daartoe zal op die dag, des voormiddags 11 uur, ter secretarie zitting worden gehouden. Burgemeester en wethouders van Soest brengen ter algemenie kennis, dat het besluit van de Raad dezer gemeente d.d. 28 Nov. 1947 tot opheffing der openba re school voor v.g.l-o. door Gedeputeer de Staten dezer provincie bij biesluit van 6 Januari 1948 is goedgekeurd. DE MENS EN DE NATUUR. In het kader van een drietal lezingen, die door Mevr. T. Blok-Eysink georgani seerd zijn in het atelier „De Haver kamp'', Kerkpad Z.Z. 105, §prak Woens dagavond Ir. J. F- Roest over: „De mens en de natuur, bezien vain natuurwetielnr schappelijk standpunt". Spreker behandelde vierschiltonde kan ten van dit vraagstuk, zoals onze ver houding tot en onze plaats in de na tuur en ging uitvoerig in op het biolo gisch evenwicht en de storinge|n, diie daarin door het optreden van de meins ontstaan. Na de thee was er gelegenheid tof hef stellen van vragen, waarbij wel duidelijk bleek, met hoeveiel belangstelling de causerie van de heer Roost door de aanwezigen was gevolgd. Een aantal be zoekers hebben Mevrouw Blok-Eysink Abonn. p. kwart- f 1.50 - Per post f 1.75 24e JAARGANG - No- 4. FABRIEK OF WOONRUIMTE? Toen kort geleden werd gemeld, dat het Distributiekantoor aan het Kerkpad wel licht binnenkort zou worden opgeheven, hebben we allemaal „oef" gezegd. Dat was tenminste een begin. Het be gin van het einde. Het zal nog wel even duren voor het gehele distributie-apparaat aan de kant gaat, maar deze mededeling heeft toch ongetwijfeld velen goed gedaan, omdat hierdoor woonruimte vrij zou komen voor, laten we zeggen, 4 gezinnen. Zoals het nu is, zou het gebouw natuur lijk niet direct voor bewoning geschikt zijn, maar de Regering stelt, naar ik meen te weten, zgn. „verbouwiingscredie- ten" beschikbaar, waarvan in dit geval zou kunnen wordein geprofiteerd. Terwijl ik zo zat te overdenken, dat wie ons, al gaat het dan ook schoorvoetend, toch langzaam uit het moeras werken, kwam mijn buurman mij iets in het oor fluisteren. Een in onze gemeente reeds bestaande, over werkruimte beschikkende fabriek voelt er veel voor het distributiekantoor te huren. Niet voor woning natuurlijk, maar voor fahrieksruimte. Huurder en verhuurder zouden het al aardig eens zijn. Ik kan het me van die fabrikant zeer goed indenken, dat hij, wanneer het po- dig is, omziet naar een geschikte ruimte voor zijn bedrijf, maar ik zou het toch een tergende onrechtvaardigheid vinden, als in deze tijd, met z'n ontstellend ge brek aan woonruimte, zo'n groot pand dat m.i. met niet zo veel vertimmering woonruimte kan bieden aan verschillen de families, verhuurd wordt aan een bedrijf, dat op het ogenblik kan werken, al beschikt men dan wellicht niet over zoveel ruimte als men wel zou wensen. Afgezien van het feit, of de vestiging van industrie in dit pand in hef voordeel zou zijn van het Kerkpad, verwacht ik, dat B. en W. voor dit geval een stokje zullen steken en aain het pand de bestem ming zal geven, welke het meest voor de hand ligt, n.1. woonruimte- Voor velen is er reeds de misrekening met Braamhage en Colenzo, laat het nu maar genoeg zijn. ïilci numicli uo.1* woonruimte worden geholpen met uit sluiting van de grote ongemakken, welk© voor beide partijen aan inwoning kleven. Alleen reeds hierom is verandering van het pand in meerdere woningien gebie dende eis. H. OEKMAN. reeds verzocht Ir. Roest voor een twee de avond uit te nodigen. Mevrouw Blok Eysink kan dan ook met voldoening constateren, dat haar initia tief haar bezoekers een leerzame avond heeft bezorgd. J. V- DIEFSTAL MET BRAAK IN HET NATUURBAD. Maandag, op klaar lichte dag, hebben on bevoegden, door verbreking van énige luiken, zich toegang verschaft in een huisie op de terreinen van het Soester Natuurbad, waarin zich de verversings installaties van het bad bevinden. Een paar kostbare en moeilijk te ver vangen schakelaars bleken verdwenen te te zijn. Een uitgebreid onderzoek wordt door de politie ingesteld. MISLUKTE ONTSNAPPINGSPOGING. Onder de gemeente Soest gaven contro lerende C.C.D.-ambtenaren het stopteken aan een naderende luxe auto, die echter vol gas gaf en met nog grotere snelheid doorreed. De C.C-D.-controleurs zetten echter direct in hun dienstauto een ach tervolging in en bij Hilversum kom de luxe auto eindelijk tot stoppen worden gedwongen. De bestuurder blieek een Hilversumsc melkslijter te zijn, diie 700 frauduleus gekochte cierien en een klei ne hoeveelheid boter vervoerde. Een en ander werd in beslag genomen. Die Hil versummer, die een extra-procesverbaal kreeg voor zijn doorrijden, werd in be waring gesteld. De leveranciers van de eieren ontkwamen evielnmin aan een pro cesverbaal. ZONDAGSDIENST APOTHEKEN. Zondag a.s. is geopend apotheek „Soest'', Soesterbergsestraat 8. NEW MOON. Het filmwerk „New Moon" wordt van af heden in het City-theater vertoond. Het is niet alleen de moeite waard om deze film te zien, maar zeer zeker ook om ée horen. Het pakkend avontuur, dat geïnspi reerd is op een beroemde operette, is omlijst met prachtige muziek en zang. Het onovertreffelijke paar „Nielson Ed- dy en Jeanette Mac Donald" laat zich ook hier weer van haar beste zijdie zien, zodat men verzekerd is van een genot volle middag of avond.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1948 | | pagina 1