De steler en de heler.
UITGAVE: DRUKKERIJ SMIT - SOESTDIJK
Wie was Van Meegeren?
Ons Prinsesje
verjaart.
De vlaggen uit.
Ofüciëie mededelingen.
Plaatselijk nieuws.
IN DE HOEK.
SOESTER COURANT
Bureau: Van Weedestraat 35 - Telefoon 2566 - Giro 126156
Verschijnt iedere Dinsdag en Vrijdag.
VRIJDAG 16 JANUARI 1948.
Pantser-auto's, sien-guns en lich
te mitrailleurs, valse papieren
en een dosis corruptie waren dus
de hulpmiddelen, waarmee „de
Bras'' en consorten tegemoet
kwamen aan de koopkrachtige
vraag van de Nederlandse ver
bruikers. Ze liepen tegen de
lamp en de jpublieke opinie
ging met stenen gooien. Zo
als te doen gebruikelijk, wanneer
er een of ander schandaal aan
het licht komt.
Ja, een schandaal is het daar zijn
we het over eens. Maar ;eien anderei
kwestie is of het pupbliek wel met stenen
mag gooien. Wie uwer zonder zonde is,
werpe de eerste steen en wie nooit iets
„zwart'' deed, zette de mond hef wijdst
open. De anderen moeten hun kiezen
maar een beetje op elkaar houden, want
zij zijn de consorten van „Bras". Zij
zijn niet alleen indirect, maar ook de
directe medeplichtigen van dat stel
grensgangsters met hun Al-Capone-ma-
njeren. De heler is slechter dan de ste
ler.
Hoe komt het toch, dat iemand, die
er niet aan zou denken, het een of am-
der te kopen, waarvan hij ook maar ver
moedt, dat het van diefstal afkomstig
js, zo grif er toe over gaat, om wél
„zwarte dingen aan te schaffejn. Van
de gestolen waar, zowel als van de
Zwarte weet hij, dat ze slechts in om
loop komen door een onwettige hande
ling. Waarom is er dan zoveel meer res
pect voor het éne wetsartikel dan voor
het andere? Omdat het artikel dat het
stelen verbiedt, tegemoet komt aan het
natuurinstinct: „houden, wat je hebt
verworven''. Het andere, dat de verde
ling der schaarse goederen regelt, gaat
juist tegen het natuurinstinct in. He(t
is er op gericht, z'n behoefte zo com
pleet mogelijk te bevredigen om in de
strijd óm het bestaan, te blijven bestaan
Maar, terwijl het eerste nog redelijk is,
tenminste als we dat verworvene door
eigen inspanning hebben verkregen, da
teert hef tweede uit een periode, toen
de mens zich vaak alleen maar kon hand
haven ten koste van de andere- Een pe
riode, die in het verre-verre-verleden ligt
en zo langzamerhand is vervangen door
een andere tijd, waarin de mens alleen
in stand kan blijven door de grootst mo
gelijke samenwerking. Wanneer die sa
menwerking wordt verbroken, zoals in
1940—'45, komen we aan allerlei dingen
te kort, wat culmineerde in de honger
winter. Als er van alles te kort is en
iedereen aanspraak heeft op een gelijk
deel van de kleine voorraad, gevormd
door de gemeenschappelijke inspanning
van allen, moet de samenwerking zo
groot mogelijk zijn.
De normen, die voor die verdeling zijn
gegeven, uitgevaardigd door een bestuur,
dat door die noodlijdende gemeenschap
zelf is gekozen, moet als onaantastbaar
worden beschouwd, door iedereen. Zo
als dat bij voorbeeld gebeurt in Enge
land, waar practisch geen zwarte markt
is. Waar dat niet gebeurt, zoals in ons
land, waar veel en veel te veel omgaat
in de zwarte sector van ons economisch
leven, daar zijn al die lieden, diie sjag-
geren in obscure kroegjes, die stiekum
kopen van het „botermanwetje" dief
en diefjesmaat. En als die wat van Bras-
penninx ern z'n gangsters mochten zeg
gen, dan zou dat alleen de erkenning
mogen wezen, dat hij als misdadiger met
meer dan kóp en schouders boven hen
uitsteekt.
Het moge dan een hele kluit vuil ge
weest zijn, die daar in Brabant is op
geruimd, de brave burger en de brave
burgeres, die met hun zwarte eitje en
hun zwarte nylonkousen de aanstichters
zijn van dat onwelriekende geval, moge
bedenken, dat hier niet geldt, dat de
heler even slecht is als de steiler, maar
enige malen slechter!
Aan de plotselinge dood van de veel be
sproken Han van Meegeren, de door velen
geroemde, door anderen verguisde schilder,
willen wij bijzondere aandacht wijden, om
dat met het verscheiden van deze mens
geen sensationele ,,rel" wordt afgesloten.
Integendeel, hetgeen door van Meegeren is
gepresteerd, zowel in het goede als in het
kwade, heeft de wereld veel geleerd en vele
kunstkenners in de toekomst, naar wij ho
pen, bescheidenheid bijgebracht.
Zoals in Nederland veelal gebeurt, miste
ook hier de Vox pupuli een onbevansren
oord""1 IdonK er siechts or itu Krachtig
vóór öf een beslat Logen van Meegeren.
Zij, die uem de oplichter zagen, misken
den meteen zijn genie en voor degenen, die
zijn werk bewonderden, ging de oplichter
+e!oor.
Tenslotte was hij h::d.e: genie èn oplichter.
Meerdere malen hebben v»LJ het gelezen en
Maandag a.s. verjaart ons
Prinsesje MARGRIET.
De Soester bevolking feliciteert
onze kleine ..Piet" en de Ko
ninklijke Familie hartelijk met
deze blijde dag.
Nog enkele dagen en er is vreugde iin
Nederland. Twee Prinsesjes zullen, zo
God wil» in deze maand hun verjaar
dag vieren.
Eerst op a.s. Maandag, 19 Januari, Prin
ses Margriet, door Haar Koninklijke Ou
ders en Zusjes „Piet" genoiemd, en 12
dagen later de oudste van ons „Klaver
tje Vier", Prinses Beatrix, die wij als
„Trix'' kennen.
Wij verheugen ons over hef feit, dat
het God heeft behaagd onze Prinsesjes
te sparen.
Aan onze hartelijke gelukwensen aan de
ook, voor het werk van een der oude Mees
ters staande, van deskundigen gehoord, dat
helaas die oude verven en derzelve diepe
kleuren voor onze moderne tijd verloren
waren geraakt.
Onder de indruk van een der beroemdst?
oude doeken horen wij nog de woord van
een bekende moderne schilder: „Zie, die
kleurenwarmte krijgen wij niet meer terug,
dat is voorbij."
En ziet, van Meegeren heeft die verven
gemengd, die kleuren herschapen, dat kan
en mag niet worden ontkend, want duizen
den museumbezoekers hebben ze gezien in
in al hun schoonheid genoten.
Is er één bezoeker geweest, die zich af
wendde met de verzuchting, dat „Vermeer"
hier in zijn kunst tekort was geschoten?
Van Meegeren was geen charlatan, zoals
degenen, die hem slechts als oplichter zien,
gaarne beweren. Zijn levensloop bewijst dit
trouwens reeds.
Na zijn HBS-jaren studeerde hij te Delft
voor bouwkundig ingenieur.
Reeds hier verwierf hij een gouden medaille
voor 't winnen ener prijsvraag voor de te
kening van een kerkinterieur.
Na zijn candidaatsexamen veranderde hij
van studierichting en behaalde de acte mid
delbaar tekenen.
Hij kreeg een aanstelling als assistent bij
een professor en ontving een aanbod voor
het leraarsambt aan de tekenacademie te
's-Gravenhage, doch en hier komt moge
lijk de vrije levensdrang van de artist naar
boven, hij bedankte om in volle vrijheid
te kunnen werken.
Hij werd een bekwaam portretschilder,
eerst in Den Haag, daarna in Parijs, waar
hij vooral van Amerikaanse zijde talrijke
opdrachten ontving.
In zijn vaderland had hjj op de duur dit
succes niet en geraakte hij op het tweede
plan. Deze miskenning griefde, desillusio-
neerde hem en leidde uiteindelijk tot het
gaan vervaardigen van de „Vermeers".
Had hij met de hiermede komende succes
sen eens de moed en de kracht bezeten,
weerstand te bieden aan het geldelijk gewin
en de ontvangen millioenen, b.v. ten kan
tore van een notaris gestort, om deze som
men, na eigen publicatie van zijn „verval
singen" en zijn aldus geslaagde aanval op
zijn kunstcritici, aan de diverse kopers met
minachtend gebaar terug te geven, zo zou
hij een onsterfelijke naam verworven heb
ben. Nu hij die sommen voor zichzelf heeft
gehouden, werden zijn falsificaties helaas
tot oplichterij.
Het feit blijft echter bestaan, dat Han van
Meegeren geen Vermeer heeft gecopieerd,
doch juister gezegd „de school van Ver-
hééft dren herboren worden en ook
komende latere kunstcritici zullen dit er-
kznnen.
Vcor ens gevoelen zijn vele dt:- huidige
experts in een hoekje gezet.
Een directeui van een museum, die een
jaar lang vol tre's een vervalste Vermeer
van Van Meegeren een ereplaats in zijn
expositiezalen heeft gefeevrn en thans durft
Jarige, haar Ouders, Zusjes en haar
Koninklijke Grootmoeder, paren wij een
bede, dat zij voorspoedig moge opgroei
en tof vreugde van allen, die haar lief-
hébben.
Uiten wij onze vreugde om dit rijke bie-
zit niet alleen op de te houden feest-
vergaderingen, doch evemeans door het
uitsteken der vlaggen.
Daartoe roepen onderstaande verelnigin-
gen u met klem ojp-
Chr. Oranje-vereniging „BEATRIX".
Chr. Oranje-Jeugdvereniging
„ORANJE GARDE''-
beweren, dat hij ditzelfde doek bij een even
tuele terugkomst in een der ondergrondse
kelders van datzelfde museum zou opber
gen, maakte zich met deze opmerking wel
ietwat belachelijk.
ïïei wereldje der drutfistCri-fcrti kan veel lid»
ben geleerd.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Soest
brengen overeenkomstig het bepaalde bij
de artikelen 5 en 7 der Hinderwet, ter
algemene kennis, dat ter secretarie van
Soest ter inzage zijn gelegd:
a. een verzoek van R. W- Kremier, Ei
gendomweg 100 te Soest, om vergunning
tot bet oprichten van een apparatenfa-
briek, waarin zullen worden geplaatst £7
electromoforen met eten tcitaalvermogen
van 62.5 P.K- en een electrische hardings
oven van 8,5 K.W. op een perceel ge
legen aan de Veldm. Monfgomerywieg,
kadastraal bekend in sectie 13. nr. 2814;
b. een verzoek met bijlagen van J. Hoo-
geweg, Buntweg 20, Soest, om vergiunnjjng
tot het oprichten van een mefaalwanenr
bedrijf voor vervaardiging van kleine
metaalwaren, in welk bedrijf zijn ge
plaatst twee electromoforen met een to
taal vermogen van 4 P.K., in perceel Kb
Engendaalweg 18 te Soest, kadastraal
bekend in Sectie G- no. 4041.
Op Dinsdag 27 Januari 1948 zal gelegen
heid bestaan om bezwaren tegen deze
verzoeken in te brengen. Daartoe zal
op die dag, des voormiddags 11 uur, ter
secretarie zitting worden gehouden.
Burgemeester en wethouders van Soest
brengen ter algemenie kennis, dat het
besluit van de Raad dezer gemeente d.d.
28 Nov. 1947 tot opheffing der openba
re school voor v.g.l-o. door Gedeputeer
de Staten dezer provincie bij biesluit van
6 Januari 1948 is goedgekeurd.
DE MENS EN DE NATUUR.
In het kader van een drietal lezingen,
die door Mevr. T. Blok-Eysink georgani
seerd zijn in het atelier „De Haver
kamp'', Kerkpad Z.Z. 105, §prak Woens
dagavond Ir. J. F- Roest over: „De mens
en de natuur, bezien vain natuurwetielnr
schappelijk standpunt".
Spreker behandelde vierschiltonde kan
ten van dit vraagstuk, zoals onze ver
houding tot en onze plaats in de na
tuur en ging uitvoerig in op het biolo
gisch evenwicht en de storinge|n, diie
daarin door het optreden van de meins
ontstaan.
Na de thee was er gelegenheid tof hef
stellen van vragen, waarbij wel duidelijk
bleek, met hoeveiel belangstelling de
causerie van de heer Roost door de
aanwezigen was gevolgd. Een aantal be
zoekers hebben Mevrouw Blok-Eysink
Abonn. p. kwart- f 1.50 - Per post f 1.75
24e JAARGANG - No- 4.
FABRIEK OF WOONRUIMTE?
Toen kort geleden werd gemeld, dat het
Distributiekantoor aan het Kerkpad wel
licht binnenkort zou worden opgeheven,
hebben we allemaal „oef" gezegd.
Dat was tenminste een begin. Het be
gin van het einde.
Het zal nog wel even duren voor het
gehele distributie-apparaat aan de kant
gaat, maar deze mededeling heeft toch
ongetwijfeld velen goed gedaan, omdat
hierdoor woonruimte vrij zou komen
voor, laten we zeggen, 4 gezinnen.
Zoals het nu is, zou het gebouw natuur
lijk niet direct voor bewoning geschikt
zijn, maar de Regering stelt, naar ik
meen te weten, zgn. „verbouwiingscredie-
ten" beschikbaar, waarvan in dit geval
zou kunnen wordein geprofiteerd.
Terwijl ik zo zat te overdenken, dat wie
ons, al gaat het dan ook schoorvoetend,
toch langzaam uit het moeras werken,
kwam mijn buurman mij iets in het oor
fluisteren.
Een in onze gemeente reeds bestaande,
over werkruimte beschikkende fabriek
voelt er veel voor het distributiekantoor
te huren. Niet voor woning natuurlijk,
maar voor fahrieksruimte. Huurder en
verhuurder zouden het al aardig eens
zijn.
Ik kan het me van die fabrikant zeer
goed indenken, dat hij, wanneer het po-
dig is, omziet naar een geschikte ruimte
voor zijn bedrijf, maar ik zou het toch
een tergende onrechtvaardigheid vinden,
als in deze tijd, met z'n ontstellend ge
brek aan woonruimte, zo'n groot pand
dat m.i. met niet zo veel vertimmering
woonruimte kan bieden aan verschillen
de families, verhuurd wordt aan een
bedrijf, dat op het ogenblik kan werken,
al beschikt men dan wellicht niet over
zoveel ruimte als men wel zou wensen.
Afgezien van het feit, of de vestiging
van industrie in dit pand in hef voordeel
zou zijn van het Kerkpad, verwacht ik,
dat B. en W. voor dit geval een stokje
zullen steken en aain het pand de bestem
ming zal geven, welke het meest voor de
hand ligt, n.1. woonruimte-
Voor velen is er reeds de misrekening
met Braamhage en Colenzo, laat het nu
maar genoeg zijn.
ïilci numicli uo.1*
woonruimte worden geholpen met uit
sluiting van de grote ongemakken, welk©
voor beide partijen aan inwoning kleven.
Alleen reeds hierom is verandering van
het pand in meerdere woningien gebie
dende eis.
H. OEKMAN.
reeds verzocht Ir. Roest voor een twee
de avond uit te nodigen.
Mevrouw Blok Eysink kan dan ook met
voldoening constateren, dat haar initia
tief haar bezoekers een leerzame avond
heeft bezorgd. J. V-
DIEFSTAL MET BRAAK
IN HET NATUURBAD.
Maandag, op klaar lichte dag, hebben on
bevoegden, door verbreking van énige
luiken, zich toegang verschaft in een
huisie op de terreinen van het Soester
Natuurbad, waarin zich de verversings
installaties van het bad bevinden.
Een paar kostbare en moeilijk te ver
vangen schakelaars bleken verdwenen te
te zijn. Een uitgebreid onderzoek wordt
door de politie ingesteld.
MISLUKTE ONTSNAPPINGSPOGING.
Onder de gemeente Soest gaven contro
lerende C.C.D.-ambtenaren het stopteken
aan een naderende luxe auto, die echter
vol gas gaf en met nog grotere snelheid
doorreed. De C.C-D.-controleurs zetten
echter direct in hun dienstauto een ach
tervolging in en bij Hilversum kom de
luxe auto eindelijk tot stoppen worden
gedwongen. De bestuurder blieek een
Hilversumsc melkslijter te zijn, diie 700
frauduleus gekochte cierien en een klei
ne hoeveelheid boter vervoerde. Een en
ander werd in beslag genomen. Die Hil
versummer, die een extra-procesverbaal
kreeg voor zijn doorrijden, werd in be
waring gesteld. De leveranciers van de
eieren ontkwamen evielnmin aan een pro
cesverbaal.
ZONDAGSDIENST APOTHEKEN.
Zondag a.s. is geopend apotheek „Soest'',
Soesterbergsestraat 8.
NEW MOON.
Het filmwerk „New Moon" wordt van
af heden in het City-theater vertoond.
Het is niet alleen de moeite waard om
deze film te zien, maar zeer zeker ook
om ée horen.
Het pakkend avontuur, dat geïnspi
reerd is op een beroemde operette, is
omlijst met prachtige muziek en zang.
Het onovertreffelijke paar „Nielson Ed-
dy en Jeanette Mac Donald" laat zich
ook hier weer van haar beste zijdie zien,
zodat men verzekerd is van een genot
volle middag of avond.